A I, taacüp haykırması; taaccüp veya memnuniyetsizlik edasiyle sual; 3

uya. yuva.

uyal I, ayal I sözünün tekidir; ayaluyal kılbastan: gecikmeksizin.

uyal II. utanmak; menden uyalat: benden utanıyor: kösüm uyaldı: gözüm kamaştı ( ışığa bakamıyorum).

uyala-, yuva yapmak; oozunğa cılan uyalağır!: sen sus! (harfiyen.: ağzına yılan yuva yapsın!).

uyalan-, kendine yuva kurmak.

uyalaş-, 1. yuvadaş, aynı yuvadan olan; 2. mec. karındaş.

uyalçaak, utangaç, sıkılgan.

uyalğansı-, utanır gibi gözükmek; yalandan utanmak.

uyalınğkı-: uyalınğkı tartıp kaldı: bir parça utandı.

uyalt-, utandırmak, terzil etmek, fena vaziyete komak; aş kadırın bilbegen üy eğesin uyaltat ast…: yemekten anlamayan kimse ev sahibini utandırır; kün közdü uyaltat: güneş gözü kamaştırıyor.

uyaltuu işs.. uyalt-’ tan.

uyaluu I. inli, yuvalı; uyaluu curt: sayıca çok ve kudretli halk.