A I, taacüp haykırması; taaccüp veya memnuniyetsizlik edasiyle sual; 3

zambirek, f. top (silâh); tün katardın zambiregi mec.: tehdit, gözdağı.

zambirekçi, topçu.

zampa, (Cenûbî Kırgızıstnada) = campa.

zamparbay. zibidi, beceriksiz.

zamzam, a.dn. yahut zamzam suusu: 1. zemzem suyu; 2. mec. hayat veren su, rakı.

zanğ, I. örf ve adet; es.kanun; zanğ- zakündö cok: hiçbir kanunda yok, hiç bir kanunda yazılmamış; kılmış zanğı. ceza kanunu.

zanğ II. f. gait.

zanğda, aptes bozma (pislemek); çımın zanğdap ketti: sinek pisledi.

zanğğar I, kocaman şey, dev.

zanğğar II, = zanğkar.

zanğğel. kaya; biyik zanğgeldi minip tuğan kara bulut: yüksek kaya üzerine çöken kara bulut.

zanğğıra-, tiz ses çıkarmak (erkekler hakkında); zanğğırap ırda: yüksek ve ince sesle şarkı söylemek; zanğğırağan çonğı üy: büyük muhteşem ev kocaman ev.

zanğğırat-, et. zanğğıra-’dan; zanğğıratıp cüktö-: dağ kadar. gayet çok yüklemek.

zanğgi (Çin Kırgızlarından) halk hâkimi.

zanğılda-, çınlayan ve tiz ses çıkarma; zanğıldağın ır: yiğitçe söylenen şarkı.

zanğk: zanğk et-: tınlamak, çınlamak.

zanğkar. f. alçak, namussuz.

zanğkay- zankğygan göklere doğru yükselmek, gayet yüksek olmak; zankaygan aküy; muhteşem. Kocaman beyaz ova

zanğkıy-zanğkıygan ak tamdar: muhteşem. Büyük beyaz evler; zanğkıyğan çonğ eleçek kocaman eleçek (bk) zanğkıyğan cigit: kocaman delikanlı

zanğkıyt-, et. Zanğkıy-‘dan; seldein zanğkıytıp orodo: (başına) kocaman sarığını sardı.