A I, taacüp haykırması; taaccüp veya memnuniyetsizlik edasiyle sual; 3

zen, zeen.

zenğ, enğ II sözünün tekidir.

zenğgir, anğgir sözünün tekidir.

zenğgire-, bir parça şuuru bozulmuş, şaşırmış bir durumda bulunmak: mas bolğondoy

zenğgirep folk.: sarhoş gibi şuuru bozularak; başım zenğgirep, oorup turat: ağrıdan başım çatlıyor.

zengi, bk. baba; zengiler mec.: iri sığır hayvanları.

zer I, f. (folklorda) altın.

zer II, 1. amûdu fıkarî; 2. atın sğrısı; örköçü biyik, zeri bas folk.: cıdağısı yüksek, sağrısı alçak (at).

zer III, zer uçur-: fışkırtmak (kuvvet. gayret hakkında); zer uçurup caşçılık sergek bolğun şalkaybay folk.: gençlik sıhhat fışkırıyor, canlı ol maneviyatı kaybetme!