bazar , f. Pazar ; ar bazar : at pazarı ; mal bazar : hayvan pazarı ; bazarga sal- : (satmak için) pazara çıkarmak ; bazar kötörbögön mal : geçmez , sürümsüz mal , emtia ; bazarı açıldı : orada hayat , canlılık başladı ; canlı faaliyet ; bazar üyüng körböy kal ! (ilenç) : yerini yurdunu görmek nasibolmasın!
bazarçı , 1. pazara giden yahut oradan dönen ; 2. tacir ; bezirgan.
bazarçıla - , pazara gitmek.
bazarçılat - , eğlendirmek için (diyelim çocuğu) kendisiyle beraber pazara almak.
bazarlık , pazara giden kimsenin getirdiği hediye.
bazarluu , mal bazarluu bolsun! : pazar ol! (hayvan satmak üzere pazara giden için iyi dilek).
