A I, taacüp haykırması; taaccüp veya memnuniyetsizlik edasiyle sual; 3

buuma, 1. bağlanmış! 2. hububat ölçüsü = (bk.) ; çımçıp buuma : ağzına kadar öyle doldurulmuş olan çuvaldır ki, bağlanması güç olur; şalkı buuma: öyle doldurulmuş olan çuvallardır ki onun kenerlarını kolayca bağlamak mümkün olur.

buun-, (kendi üzerine) sıkı bağlamak; başına buunup aldı: başına sardı; belin bekem buunup folk. : beline muhkemce kuşak sararak.

buura-, deve aygırı: buğra, pugur, bugur, buhur; kirgen buura : kızgın buhur; buura çögör bk. çögör; buuraga çöktür- bk. çöktür-.

buurcun, genç erkek devedir ki dişiye aşma çağına ermiş olur.

buurçak, 1. nohut; 2. uçlarında küçücük ilmikler olan kısacık iplerdir ki, bunlar kuzulrı bağlamıya yararlar.

buursun, 1. saban; 2. pulluğun yahut sabanın sapı.

buuruk-, 1. kin beslemek; 2. can sıkılmak, kederlenmek.

buurul, karışık kır (at donu) ; buurul tün bk. tün.