buyla 1. öküzün yahut devenin burun kıkırdağına geçirilen küçük çubuk; 2. iğin ucundaki çubuk.
buylala-, burun kıkırdağına buyla geçirmek (bk. buyla 1).
buylalan, mut. buylala-dan.
buylalat-, et. buylala-dan.
buylaluu, burnunda buyla (bk.) bulunan.
buynat, a. /9/ esas; hilkat, yaratık; buynat bolgon kuyundan folk. : o, kasırga- dan yaratılmıştır.
buyro = byuro.
buyru, iyri-buyru : eğri büyrü, yılankavı.
buyruk, 1. buyrultu, emir, ferman; 2. gram. fiilin göğdesi; emir şekli; kat buyruk etiş : ikinci derecedeki icbar fiili; ters buyruk etiş : fiilin menfi esası.
buyruktuu, önceden taayyün etmiş.
buyruu, emretme.
buyta-, savuşmak, sıvışmak, gizlice uzak- laşmak; birdenbire ve keskin bir surette dönmek; coldon buyta- : hızlıca ve birdenbire yoldan bir kenara sapmak, gizlice yoldan bir yana gitmek.
Dostları ilə paylaş: |
