A I, taacüp haykırması; taaccüp veya memnuniyetsizlik edasiyle sual; 3

camaat, a. camaat; cemiyet.

camaattaş- , hep beraber, elbirliğiyle hareket etmek.

camacay, ağzın köşeleri.

camaçı = camaaçı.

camak, 1. yama; 2. irtical (şi’ri yaratış nevilerinden biri olmak üzere) .

camakçı, 1. tamirci soğuk kunduracı; 2. irticalci; hanende şair (bu gibi şairin proğramına bahadır destanı girmez) .

camakçılık, camakçı (bk.) mesleği, zanaatı.

camal, a. güzellik, cemal.

caman, 1. fena, kötü, berbat, bozuk; cakşını söz öltüröt, camandı tayak öltüröt ats. :iyi adamı söz öldürüyor, kötüyü ise, yalnız dayak öldürüyor; meni caman kıldı: bana fenalık yaptı; caman aytpay cakşı cık atş. : iyiliksiz kötülük yoktur (harfiyen: kötüyü söylemeden iyi olmaz) ; caman at yahut camanat: fena şöhter, kepaze olma; caman at kıl- yahut camanatta- : terzil etmek, kepaze etmek; camanattuu : rüsva olmuş; caman kör- : sevmemek; teveccüh göstermemek; caman cay. avret (ut) yerleri; 2. tar. avamdan olan ; fakir ; 3. pek, gayet; caman çonğ : gayet büyük; caman cakşı: pek iyi; açuusu caman: gayet hiddetli; 4. çocuk, evlat; bir camanım bar: bir çocuğum var; ayuu amanın tileyt, cakşı camanın tileyt ats. : ayı halasını ister; iyi ( adam) çocuk ister.