A I, taacüp haykırması; taaccüp veya memnuniyetsizlik edasiyle sual; 3

canğlış- II, yanılmak, şaşırmak.

canğılıştık, yanlışlık.

canğlıştır- , et. canğılış- II den.

canğılıştıruu= canğıldıruu.

canğılt- = canğıldır- .

canğıltuu= canğıldıruu.

canğır- I, çınlamak,yankılamak (yankı hakkında) .

canğır- II, yenilemek; köönüm canğırat: gönlüm ferahlıyor.

canğırıkta- , yankılandırmak; gürletmek (havayı sesle doldurmak) ; oy- toonu canğırtıp ırdap kele atat: dereleri, dağları yankılandırarak rlayıp (şarkı söyleyip) geliyor.

canğırtıl, yenilenmiş olmak.

canğırtış- , müş. canğırt- tan.

canğırtuu, işs. canğırt- I den.

canğıruu işs. canğır- II den.

canğkı, deminki; anılan.

canğsa, 1 .(bir yönetiyi göstererek yahut darbeyi defederek) el sallamak; elin ters yanıyla vurmak; 2. jestler yapmak.

canğsak- = çala; canğsak uktum: kulağıma çalındı; işittim amma, tam olarak işittiğimden emin değilim; soyul canğsak tiydi: sopa hafifçe dokundu.

canğsıl, işibiz bir canğsıl boldu: işimiz açıklandı, karalaştırdı, bitti.