A I, taacüp haykırması; taaccüp veya memnuniyetsizlik edasiyle sual; 3

alakandaş, müş. alakanda-dan.

alakandat-, et. alakanda-dan.

alakandoo, işs. alakanda-dan.

alakayım= çalakayım.

alakayır, kar kasırgası, kar çevrintisi.

alakçı, 1. aldatıcı; 2. mec. bu dünya (öteki dünyadan ayırmak üzere) .

alakçıla-, 1. bir işi başkalarından gizlice yapmak; alakçılap şüylöş- : başkaları duymasın diye kuytu bir mahalde konuşmak; 2. birisini üstün tutarak, müsavatsızlıkla muamele etmek.

alaket, a. mahvolma, halak olma; can alaketke tüşüp iştedi: bütün kuvvetini sarfederek çalıştı.

alakolduk = ala kolduk (bk. ala 1) .

alaksı-, 1. rahatsızlanmak, fikren pek fazla meşgul olmak; alaksıp kaldım: dikkat etmedim, dikkatim başka tarafa çevrilmişti; 2.bakınmak.

alaksıt-, birisinin dikkatini başka tarafa çevirmek, oyalamak.

alaksıtuu, işs. alaksıt-tan.

alakta-, bakınmak, korkarak etrafa bakınmak, gözlerini geniş açmak.