A I, taacüp haykırması; taaccüp veya memnuniyetsizlik edasiyle sual; 3

celbi = celpi i.

celbir, celbir-culbur: sallanip duran.

celbire-, esmek (rüzgar hakkinda); dalgalanmak.

celbiret-, et. celbire-den.

celbirööç = celbürööç.

celbirtte-, dalgalanmak; cooluk uçtari celde celbirttegen: mendil uçlari rüzgarda dalgalandi.

celbirttes-, müs. celbirtte-den.

celbürööç; 1. ziynet yerine kullanilan türlü köstekler, madalyonlar, cici biciler; 2. köttük’ün bir parça yukarisinda (bk. köttük) kuskuna takilan süsler.

celde-, 1. kopmak, çikmak (yel hakkinda); kün celdey tüsüp, möndür caadi: rüzgar çikti ve dolu yagdi; 2. genis yayilmak: atagim curtka celdegen folk.: ünüm (söhretim) halk arasina yayilmis.

celden-, rüzgarin tesirine maruz kalmak; rüzgarda serinlemek, havalanmak.

celdet, a. 1. cellat; iskence yapan; 2. tar. muhafiz, bekçi; nöbetçi.