çaçıraş-, müş. çaçıra-dan.
çaçırat-, sıçratmak.
çaçıratkı, hindiba (bitki).
çaçış-, muş. çaç- II den; suu çaçış- hep beraber su serpmek; birbiri üzerine su serpmek; çaçışkan cip . karışmış iplik.
çaçkm, saçık, dağmık.
çaçkındık, saçıklıkk, dağnıklık.
çaçma, saçık : kolay dağılmiya muştait olan; çaçma kürüç : pilav.
çaçpak, saç örgüsiyle beraber örülen saçak; çaçpak kötör- mec. : hizmete amade gibi görünerek, hoşa gitmeye çalışmak; birisini, peşine takılıp, bırakmamak; al çaçpagın kötörüp keldi : o, yalnız (misafir olması istenilen) adamla beraber bulunduğu için (diyelim misafirliğe) geldi.
çaçpaktuu, l. çaçpak taşıyan (bk çaçpak); 2. mec. kadın.
çaçta-, saçtan tutarak sürüklemek
çaçtaraz, k-f berber; çaçtaraz mene süylöşsönğ, ustara menen kayra* ğın aytar ats. : herkes kendi işinden bahseder (harfiyen : berberle konuşursan, o, bileği taşiyle usturadan bahseder)
çaçtaş-, birbirini saçından tutarak sürüklemek, saç saca başbaşa gelmek, dövüşmek (kadınlar hakkında; karş. çakalaş-).
Dostları ilə paylaş: |
