A I, taacüp haykırması; taaccüp veya memnuniyetsizlik edasiyle sual; 3

çakalay, (vucuttakî) temregü, erpes (hastalık).

çakan I. l. biraz bir miktar: berilgen cardımı ötö çakan : yaptığı yardım gayet ehemmiyetsizdir; 2. küçük: valnız şahsî ihtiyaçlara ye teçek kadar.

çakan II, korku (velvele); imdada çağırma işareti.

çakar, yaman; görmüş geçirmiş (kimse); kurnaz (daha fazla at hakkında).

çakçanğda-, azim ve gayretle 4 görmek; çakçanğdap kirip keldi : içeriye fırladı; közdörü çakçanğdayt : gözleri fena halde gözevinden fırladı.

çakçarıl-, hiddetlenmek, ayranı ka­barmak (alacağın olsun! dur bakalım, gösteririm ben sana).

çakçay-, kabarmak: közü çakçaydı : gözleri büyük açıldı.