A I, taacüp haykırması; taaccüp veya memnuniyetsizlik edasiyle sual; 3

çalgirt çalır.

çalgırtta-, muvafakat etmemek, direnmek; (umumun fikrine) muha lif olmak; tamırı çalgırttap kalıp­tır : nabzı normal değildir.

çalgırttoo, karşı koyma, inat, diren­genlik.

çalıluu, ilmik yaparak bağlanmış; altın kılıç ay balta bileğimde çalıluu folk. : altın kılıç ve savaş baltası (acak) koluna bağlıdır.

çalım, mahlut; çalımı çok argımak: temiz kanlı argamak (at); kıtayga çalım çeri bar : Çinliye çalıyor.

çalın-, mut. çal- II den: kemer çalın- : kemer kuşanmak: arkanga çalın- : ipe takılıp kalmak; selde çalın- : sarık sarınmak: karızga çalın- : borca batmak; çaman işke çalın- : nahoş bir ise karışmak.