çekele-, kenardan hareket etmek.
çekeleş-, çekişmek, kavga etmek, dövüşmek.
çeken, geniş yapraklı su kamışı; typha.
çekende, 1. külü enfiye ihzarı için yarıyan bir çalının adıdır. : 2. cerçekende=çelgür.
çekene, f. küçücük; ehemmiyetsiz ; kısmi, : çekene ayıl : küçük köy; çekene iş : küçücük cüzi iş; çekene emes : küçük ehemmiyetsiz olmıyan.
çeker, f. tezgahdar.
çekey- = çekçey-.
çekez, f. = tuur.
çeki, f. yanlış; kötü,fena ; bu kılganınğ çeki : sen bunu beyhude yaptın, fena hareket ettin.
çekildek, susen çiçeği,iris.
çekilik, yanlışlık, namünasip hareket, pot kırma.
çekir, 1. gözdeki misafir, nokta; közü çekir : 1) gözünde misafir,leke var ; 2) çakır gözlü; 2. çekir bayan bk. çegir.
çekit, nokta [*] ; koş çekit : çift nokta ; köp çekit : çok nokta ; çekit ütür : yahut ütürdüü çekit : noktalı virgül.
Dostları ilə paylaş: |
