A I, taacüp haykırması; taaccüp veya memnuniyetsizlik edasiyle sual; 3

çımındık, (rad., v) = köşögö.

çımır, muhkem, dayanıklı; sık; tıknaz, sağlam adam; ımır-çımır bk. ımır.

çımıra-, 1. derinin üzerinde karıncalar yürüyormuş gibi bir kaşıntı, gicişme hissolunmak; butu çımırap ketti : bacağı karıncalandı; 2. unutmak, mahcup olmak; çımırabay : vicdan azabı duymadan; buga kimdin beti çımırar eken? : bundan kim mahcup olacak acaba ? ; beti çımırabastan akmın deyt : hiç vicdan azabı hissetmeden kabahatsizim diyor.

çımıran-, gerinmek.

çımıranuu, işs. çımıra-dan.

çımırat-, et. çımıra-dan; betin çımırat- c: mahcup etmek (başkasını).

çımırkan-, 1. gergin ve heyecanlı olmak; enerji toplamak; çımırkangan küçtüü bilek : gergin kuvvetli kol; 2. şiddetle dayanmak ; ıkınmak, bürküt kanatın çımırganıp sermeyt : karakuş kanatlarını kuvvetle açtı, gerdi.

çımırkant-, et. çımırkan-dan.

çımıroo, işs. çımıra-dan; çer cılıp, kök çımıroo cakın kaldı : toprak ısındı, otların çimlenme zamanı yaklaştı.