A I, taacüp haykırması; taaccüp veya memnuniyetsizlik edasiyle sual; 3

dürböş I, şaşkınlık; galeyan.

dürböş- II, müş. dürbö-den.

dürböt-, et. dürbö-den.

dürbün= dürbü.

dürdük-, ürkmek; koy dürdüktü: koyunlar ürktüler, korkup bin yana çekildiler.

dürgü-, kaçmak: koşmak; kaçıp gitmek.

dürk-, ürk- sözünün tekidir; ürküp- dürküp dırkırap folk.: ürkerek ve titriyerek.

dürkün, grup; müfreze; dürkün-türkün: zümre zümre olarak; müfreze müfreze olarak; kütle kütle olarak.

dürkürö-, 1. titremek; 2. gürültü yapmak (kalabalık halk hakkında); dürkürögön kıykırık: türlü türlü kafalardan çıkan yüksek ses; 3. geniş şöhrete malik olmak; muvaffak olmak; dürküröp öskön tört tülük: alabildiğine büyüyen ve çoğalan hayvan; dürküröğön temter: gürültülü (alabildiğine yürüyen) hızlar, tempolar.

dürküröt-, et. dürkürö-den.

dürmöt, tüfeğin yemi, doldurma; kuru dürmöt: mermisiz yemleme; mıltıktın dürmötü bar: tüfeğin yemi var (doludur).