A I, taacüp haykırması; taaccüp veya memnuniyetsizlik edasiyle sual; 3

ımırıl-= kımırıl-.

ımırkay- pembe, soluk pembe, hafif kırmrızı, erguvani; ımırkay çıt: soluk pembe basma; ımırkay tart- : hafifçe pembeleşmek; balanığ ımırkay çağında: çocukluğun ilk günleride; ımırkay bala. yeni doğmuş çocuk, bebe.

ımırt, 1. alaca karanlık; ımırt tüştü yahut ımırt cayıldı yahut ımırt cabıldı: alaca karanlık oldu; akşam oldu; 2. kad. siyah.

ımıya,cımıyan sözünün tekidir.

ımsakçı, kırkayak.

ımşı-, 1. suda yumşamak; hafifçe terkemek ( ve bu suda bir rehavet duymak) ; 3. ağır ve nâhoş bir haleti ruhiyede bulunmak.

ımşıy-, gevşek, sölüp olmak (insan hakkında).

ımşıyış-, müş. ımşıy-den.

ımşıyt-, et. ımşıy- dan.

ımtıkan-, a. imtihan.

ına- = una-.

ınak, 1. temiz, halis; ınak kımız. karışıksız kımız; 2. yakın dost; ınağım: yakın dostum.

ınaktık, yakın dostluk; samimiyet.

ınal-, 1. memnun ve mesrur olmak; sevinmek; 2. inanmak.

ınan-, inanmak.

ınandır-, inandırmak; temin etmek.

ınat- = ınandır- ; aldoo sözgö ınatıp folk. : yalan sözlerle inandırarak.

ındı, ındı kara (insan hakkında) gayet kara; aşırı siyah, kap kara.

ınıdbalnıy, r. kon. ındıbalnıy nölök: şahsa mahsus vergi (bu sözün rusçası : indiivdualnıy şeklinde olup, fransızcası individuel’den alınmıştır;M.).

ındın, haleti ruhiye; keyf; ındını öçkön 1) dünya işlerine karşı lâkayt olan; hiçbir şeyle alâkadar olmayan; 2) itibarını kaybetti; ındını ındını öçtü yahut ındını suudu. gayreti kalmadı, keyfi kaçtı; cumuş kıl dese, calkoonun ındını öçüp kalat: çalış denildikte tembelin neşesi kaçıyor.

ındıs: ındısım tüştü; suratımı astım; ındısım tüşürüp tül albayt: suratını astı ve söz dinlemiyor (emredilen işi yerine getirmek istemiyor) : ındıstay. düz, yassı (sövmelerde) ; ındıstay bolgon! : vay seni, kalın suratlı! (başlıca çocuklar ve kadınlar hakkında9.

ındoo, tohumundan faydalı yağ çıkan bir çeşit şalgam: Brassica rapa olefera.

ınğ; ınğ cok, cınğ cok: tın yok, çıt yok; ınğ- cınğı cok kulak salıp: ses çıkarmadan bekliyerek.