A I, taacüp haykırması; taaccüp veya memnuniyetsizlik edasiyle sual; 3

ınğaala-, «ınğa- ınğa! » diye bağırmak (ağlayan çocuk hakkında).

ınğday, 1. uygun hareket; ustalık; 2. müsait haller; elverişli ân; ınğgayı kelse: kolayı gelirse; ahval müsait olursa.

ınğğayla-, yudurmak; yoluna koymak; kolaylaştırmak.

ınğğaylan-, mut. ınğğayla- dan; ketüüğö ınğğayladı. gitmeye hazırlandı; alar bir ınğğaylanıp orun alıştı: hepsi bir tarafta oturdular.

ınğğaylandır-, kolaylaştırmak; uydurmak.

ınğğaylaş-, hep beraber intibak etmek; hazırlanmak.

ınğğaylat-, uydurmak; kolaylaştırmak.

ınğğayluu, rahat; maksada uygun; aylanadağı şarkta ınğğayluu: muhitin şartlarına uygun.

ınğğıran-, yavaşça inlemek.

ınğıran-, iyi anlaşılmayacak tarzda konuşmak; ağız içinde bir şey gevelemek.

ınğırçak, 1. yük eyeri; öküz semeri; ınğırçaktay. zayıf, kurumuş; ınğırçağı ırdap kalıptır mec. perişan oldu, dilenci durumuna düştü; 2. mec. kötü at.

ınğırçaktuu, üzerine yük yahut öküz semeri vurulmuş olan.

ınğırsı-, 1. ağır ağır sızlanmak; tembelce gerinerek ıkınmak; ınğşıp- ınğırsıp: gerinerek ve ıkınarak; 2. gevşemek; sölpümek; ınğırsığan talaa: (sıcaktan) kurumuş sahra; 3. meyus ve mahzun dolaşmak; aç- cılanğaç ınğırsıp catat hazin bir tavırla aç ve çıplak yola koyulmuş gidiyor.