kadırese (kadır ese) , mutat; sade; mutat olduğu üzere.
kadırkeç, a- f= = kadırman.
kadırla- = = kadırda- .
kadırlaş= = kadırdaş I, II.
kadırluuluk= = kadırduuluk.
kadırman, a- f 1. eski ahbap; 2. mahbup, mahbube.
kadırmanda- , ihtiram etmek; saymak.
kadik, f. şüphe; kuşkulanma; meninğ bir kedik kılıp cürgön cerim bar: benim bir şüphelendiğim nokta vardır; meninğ köönümdö kedik bar ele: folk. benim gönlümde bir şüphe vardır.