A I, taacüp haykırması; taaccüp veya memnuniyetsizlik edasiyle sual; 3

kakır- II, balgam çıkarmak.

kakıra- : kakırağan kış: şiddetli kış; kakırağan taş: taşlık yer.

kakıray- I, dikilip durmak; şapkesi kakırayıp turat: kasketi dimdik duruyor; 2. iyi yerleştirilmiş (dizilmiş) olmak.

kakırayt- , et. kakıray- ’dan.

kakırık, balgam.

kakırım, yoğurtla süt halitasından yahut yoğurtla kımız halitasından ibaret olan ekşi içecek.

kakırın- , boyuna balgam çıkarmak; kakırınıp- tükürünüp: boyuna balgam çıkararak ve tükürerek.

kakırış- müş. kakır- II’den.

kakırt- , et. kakır- ’dan.

kakıy- , 1. dik durmak; kendini dimdik tutmak; 2. dikilip durmak; tanğ atkança çınm etpey kakıyıp çıktım: bütün gece göz kapamadan dikilip durdum.

kakıyt- , et. kakıy- ’dan.

kakim= akim.

kakkı, 1. dürtme; kakkı ce- yahut kakkı kör: her türlü zorlamalara ve itiş- kakışlara maruz olmak; baarınan hakkı- sokku koröt- : her yandan dürtüş- itiş vuruş görünüyor; herkes onun üzerine varıyor; ret, ademi kabul.