A I, taacüp haykırması; taaccüp veya memnuniyetsizlik edasiyle sual; 3

kamınış- , müş. kamın- ’dan.

kamınt- , et. kamın- ’dan.

kamınuu, işs. kamın- ’dan.

kamır I, a. hamur; kamırdan kıl suurğanday: (kamurdan kıl çekip çıkarır gibi) meharetle; kolayca; fazla gayret sarfetmeksizin.

kamır II: kamır- cumur: telâş.

kamır III= kabır I.

kamır IV kon. = kamera.

kamıra- = kamaraa- .

kamırda, hamur katmak; kamırdağan et: hamurla hazırlanmış etli yemek.

kamırın: içimen kamırınıp, kubanıp kaldım: içimden sevindim (fakat bunu göstermedim) .

kamırturuş, a- f. ekmek mayası.

kamış, kamış, saz, bal kamışı: kamışa benziyen bir ot.

kamka, kemha (Çin ipekli kumaşı) .

kamkıra- , büsbütün kurumak; akzanı kamkırağan: (kazanı kurumuş) hiç bir yiyeceği olmıyan; kazanınğ manen kamkırap kal! (ilenç) : dilenci durumuna düş!

kamkor, a- f. ihtimamlı, hâmi, vasi (vasiyet eden) ; koom kamkoru: cemiyet ihtiyaçlarını düşünen; cemiyet işleriyle uğraşan.