A I, taacüp haykırması; taaccüp veya memnuniyetsizlik edasiyle sual; 3

kanğşıla- , iniltili sesler çıkarmak (köpek yavrusu hak.) çığlık koparmak, feryadı basmak.

kanğşılat- , et. kanğşıla- ’dan.

kanğtar I, 1. naz: kapris; 2. kurum; caka satma.

kanğtar- , II, 1. içini dışına çevirmek; evirip çevirmek; 2. velveleye vermek; 3. (başını iğmemesi için) hayvanın dizginini eğerin kaşına yahut atın yelesine bağlamak; tizginin eyerininğ başına kanğtarıp turup: dizginini eğerin kaşına bağlayıp; kuday kanğtarğan: işlerinde daima muvaffak olmıyan (başlıca her zaman ziyafete geç kalan kimse hakkında) .

kanğtarğa, binek hayvanı bağlama tarzlarından biridir (dizgin eğer kaşına, at eğersiz ise, yelesine bağlanır) .

kanğtarğalık, yahut kanğtarğalık cal: atın yagrısındaki bir tutam yelesi.