A I, taacüp haykırması; taaccüp veya memnuniyetsizlik edasiyle sual; 3

karata,bk. karat.

karatıl-, mut. karat-‘tan.

karatma: karatma söz bk. söz ı.

karatuu, 1. boyun iğdirme; tabi kılma; 2. çiftleştirme (kısrağı aygır ile).

karay = karar ıı; dini karayıp alıptır: kanına, etine sinmiş; onu bir türlü ikna edemezsin.

karayla- 1. el yordamiyle yürümek yahut iş görmek, karanlıkta elle araştırma; karaylağan tam süzöt ats. el yordamiyle ürüyen duvarı toslar; 2. mec. büyük bir keder ve şaşkınlık geçirmek (başlıca, biricik çocuğunu kaybeden adam hakkında).

karaylat-, et. karayla-‘dan; kuday karaylatkır; gözün kör olsun.

karbalas, gürültü patırtı, karışıklık.

karbalasta-, telâş etmek; kıvranmak; acele etmek.

karbalastık, telâş etmek; acele.

karbit, r. karpit.

karcal-, kuvvetten düşmek; bitap olmak; atım karcalıp kalıptır: atım zayıflamış ve kuvvetten düşmüştür.

karcalanğda-, uzun boylu ve zayıf adamın yürüyüşüyle yürümek.