A I, taacüp haykırması; taaccüp veya memnuniyetsizlik edasiyle sual; 3

karmanış-, müş. karman-‘dan.

karmaş ı, tutuşma; karmaş kılıp alp menen folk. dev ile tutuşarak.

karmaş – ıı. hep beraber yakalamak, hep birlikte tutmak, birbirini tutmak, kapışmak; kol karmaşıp: biribirinin elinden tutarak; el ele vererek.

karmat-,1. yakalatmak, tutturmak; at mağa karmatpayt: at bana kendisini yakalatmıyor; adat karmat-; âdeta riayet etmek; tamır karmat-, bk. tamır 2; 2. eline vermek; mağa bir köynök karmattı: benim elime bir gömlek tutturdu.

karmattır-; et. karmat-‘tan.

karmoo, 1. tutma; 2. yakalama; balık karmoo: balık avlama.

karmooçu, 1. tutucu, tutan; zayım karmooçu: istikrarsız tahvillerini tutan; orozo karmooçu: oruç tutan; 2. avlanan; balık avlıyan.

karoo ı, 1. bakma, muayene; doktor karoosu: tabib muayenesi; 2. nezaret.

karoo ıı, müptela düşkün haris; malğa karaoo: mal, servet düşkünü; tamakka karoo: yemeğe düşkün, balağa karoo: çocuklarına düşkün, çocuklarına itina eden; katınğa karoo: kıskanç; közü karoo: gözleri açık duran, fakat görmiyen (adam).