A I, taacüp haykırması; taaccüp veya memnuniyetsizlik edasiyle sual; 3

arılatuu, uzaklaştırma; öteye atma.

arılda- , ümüldemek; gürlemek; şamal arıldap turat: rüzgâr uluyor, ıslık sesleri çıkarıyor, kuduruyor; arıldap akkan suu: gürleyip akan su.

arıloo, uzaklaştırma; çekilme (kendisi).

arılt- , temizlemek.

arıltuu, 1. temizlemek; kurtarma; 2. uzaklaştırma.

arıluu işs. arıl- dan.

arım, iri adım; adım atlama; arım- arım cügürsö, atıın çeri cazılat folk. : iri adımlarla koşarsa, at canlanıyor, neşeleniyor.

arımda- , adımlamak; iri iri adımlarla yürümek.

arımdan- , et. arımda- dan.

arımsız, ağır; çolpa.

arın- , (rad.) 1. yorulmak; 2. sızlanmak; can sıkılmak; özlemek; arına = arna.

arınğkı, argın, yorgun.

arıp I, a. 1. harf; 2. bilgi; marifet (bir işi yapabilme) ; kırk bir arıbı bar: kurnaz; hiylekâr (harfiyen: 41 arıbı vardır: fal açılırken kullanılan 41 tane kürecikler kastediliyor).