A I, taacüp haykırması; taaccüp veya memnuniyetsizlik edasiyle sual; 3

keme, büyük sandal, gemi, vapur; aba kemesi: hava gemisi; keme bk. çayır.

kemeçi, sandalcı; salcı, araba gemicisi.

keme = = keme.

keemek = = bk. eek.

kemege, toprağı kazmak suretile yapılan uzunca ocak (obanın dışında yapılır)kemege bayge bk. bayge.

kemel, a. Kemal, kemalet; kemelge kel-: bulûğa ermek; kemiklinğekelbey öl! (söv.) vaktinden evvel geber!

kemendir, kon. = = komandir.

kemendiröpkö, kon. = komandirovka.

kemenger, hakîm, akıllı, dâhi, önder.

kementay, keçeden üst giyim.

kemer, f. 1. kayış kuşak; süslü kemer; 2. selin kazdığı çukur; 3. dere; dar vadi, 4. suyun eştiği kıyı.

kemi- , 1. eksilmek; 2. alçalmak, tezellül etmek.

kemik: bor kemik: kemik üzerindeki, yağla örtülmüş kıkırdak (ki gayet lezzetli sayılmaktadır); bor kemik kemir-: 1)kemiğin kıkırdağını kemirmek; 2) mec. büyük haz duymak, bir şeyden, zevkalmak, hoşlanmak.