A I, taacüp haykırması; taaccüp veya memnuniyetsizlik edasiyle sual; 3

kerelen-, direnmek, inat etmek.

kereli = = kereeli.

keremet, a. mucize karemet,

keremettüü, kerametli.

kerene, (kumaşın) kenarı.

kerenğ, f. sağır.

kerenğdik, sağırlık.

keret, harikulâde bir tarzda önceden görüş istidadı; keretinde bildi: folk. o, önceden gördü.

kerevet = = kerebet.

kerez = = kereez.

kergiç, herhangi bir nesneyi germek için yarayan aygıt; kergiç cip: çocuk beşiğinde bir nevi ağ teşkil eden örme.

kergilçek (Rad.), gerilmiş, gergin.

kerğiştet, atı kızıştırmak; atı oynatmak.

keri I = = kerüü I.

keri II, geri; geri tarafa; geriye; kerisinçe: tersince, bilakis; keri ket- yahut keriget-: gerilemek; tedenni etmek, fakir düşmek.

keriget- , bk. keri II.

kerik, f. gerden.

keril- , I. gerilmek; 2. mec. kurulmak, caka satmak.

keriliş- , müş. kerilden- ’den.

kerilt- , et. keril-’den.

kerim, a. Kerim (Allahın sıfatıdır).

kerimsel, f.sıcak rüzgâr; sam.

keriney, f. 1. madeni boru (krş. mor I) ; 2. borazan (çalgı).

keristen: keristendey bolup catkanın karaçı; yan gelip yattığına baksana; keristen dey kerilgen: kurulan.

keriş I, 1. çekişme; kavga; ağız kavgası; uruş keriş: sövme ve kavga; uruş kiriş düşmadıktın belgisi ats. : ağız kavgası ve çekişme- düşmanlık beldeğildir; 2. tutuşma, kapışma.

keriş- II, sövüşmek; biri-birine sövmek: çekişmek; kavga etmek; uruşpas uul, kerişpes kelin bolboyt ats. : çekişmiyen oğul, kavga etmiyen gelin bulunmaz.

keriştir-, biri-birine sövsün diye birini ötekisine kışkırtmak.