A. Kadir (1917, İstanbul -1985, İstanbul) Şair, yazar. Kara Harp Okulu'nda öğrenciyken Nâzım Hikmet'le tanıştığı ve "muzır neşriyat" (zararlı kitaplar) okuduğu için tutuklandı



Yüklə 13,08 Mb.
səhifə17/162
tarix08.01.2019
ölçüsü13,08 Mb.
#93238
1   ...   13   14   15   16   17   18   19   20   ...   162

Ayrımcılığa Karşı Kadın Derneği

IV:354a.


Aysu, Fazıl II:451a, VII:43b. İlgili maddeler: İnönü Stadyumu IV:176b Spor ve Sergi Sarayı VII:43b

Ayşe Celile Hanım VI:54a.

Ayşe Dürrüşşehvar (ö. 1826) VI:40b.

Ayşe Fahriye Hanım VI: 6a.

Ayşe Hafsa Sultan (ö. 1533) ıV:3e, V:396c, VI:83b, VII:109a.



Ayşe Hanım Çeşmesi Kanlıca'da, Mih-rabat Caddesi'ndedir. Mescit Çeşmesi de denilir. 1131/1718'de Ayşe Hanım adında bir hayırsever tarafından yaptırılmıştır. Haznesi yontma kara taştandır. Aynataşının yanında iki küçük kabartma servi motifi vardır. Üst kısmı stilize çiçek motifleriyle süslüdür ve çeşmeye bir mihrap görünümü vermektedir. Aynataşının üstünde, dışarıya taşkın olarak yerleştirilmiş ikinci bir mermer levhada yarım daire şeklin-

de tavus kuyruğu süslemesi bulunmaktadır. Bu yarım dairenin merkezi ve dışında kalan satıhlar stilize edilmiş çiçek motifleri ile süslenmiştir. Bunların üstünde de kitabe taşı yer almaktadır. Çeşmenin cephe yüksekliği 2,67 m, eni 1,60 m'dir.



Ayşe Hatun Çeşmesi mad. L489b.

Ayşe Hatun Tekkesi Fatih İlçesi'nde, Neslişah Mahallesi'nde, Neyzenler Sokağı'nda bulunmaktaydı. Harap durumdaki haziresi dışında bütünüyle ortadan kalkmış bulunan bu tekke, 18. yy'm son çeyreğinde, Kadirîliğin Resmî kolunu kuran Şeyh Mustafa Ahî Resmî Efendi (ö. 1793) için annesi Ayşe Hatun tarafından kurulmuştur. Ayin gününden dolayı "Cuma Tekkesi" olarak, ayrıca başka adlarla (Resmî, Şeyh Seyyid Resmî Efendi, Şeyh Said Efendi) da anılan tekkenin ilk postnişini, bu tekkenin yakınında 1204/1789-90'da, Âlime Hatun'un kendisi için diğer bir tekke (Resmî Efendi Tekkesi) yaptırdığı Şeyh Mustafa Resmi Ahî Efendi'dir. Aynı zamanda diğer tekkenin de ilk postnişini olan bu zattan sonra Ayşe Hatun Tekkesi'nin postuna kardeşi Şeyh Seyyid Mehmed Said Efendi (ö. 1849), M. Said Efendi'nin oğlu Şeyh Seyyid Abdülkadir Efendi (ö. 1860-1861) ve Berber Şeyh Mehmed Hakî Efendi geçmişlerdir. Cumhuriyet döneminde harap düşen tekkenin iki katlı ve ahşap bir bina olduğu, 1947'den önce yıkılarak yerine alelade bir meskenin inşa edildiği anlaşılmaktadır.

Ayşe Hubbî (Hubbâ) Hatun (ö. 1598) V:483b.

Ayşe Hümaşah Hanım Sultan III:459a, V:453c, 499b.

Ayşe Kadın Hamamı Eminönü İlçesi'nde, Süleymaniye Külliyesi'nin güney kısmında, kendi adıyla anılan sokakta bulunuyordu. Küçük ölçüde, bir mahalle hamamı olduğu bilinen yapının inşa tarihi ve mimarisi hakkında bilgi bulunmamaktadır.

Ayşe Pervin Hanım VII:151b.

Ayşe Sıdıka Hanım (ö. 1904) VII:397b.

Ayşe Sineperver Valide Sultan (ö.

1828) I:35a, V:555c.

İlgili maddeler:

Sineperver Valide Sultan Çeşmesi, (Fatih) VII:9c

Sineperver Valide Sultan Çeşmesi, (Üsküdar) VH:10a

Ayşe Sultan (II. Mustafa'nın kızı, Nu-man Paşa'nın eşi) V:94c.

Ayşe Sultan (ö. 1604) I:489c, III:293a, V:97a, 500a, 503a, VL399b.

Ayşe Sultan (ö. 1660, Buy-unaz) V:544c.

Ayşe Sultan (Osmanoğlu) (1886, İstanbul - 1960, İstanbul) II. Abdülha-mid'in, Müşfika Kadın Efendi'den doğan kızı. Yıldız Sarayı'nda doğan Ay-

şe Sultan özel eğitim gördü. İlk evliliğini Ahmed Naim Bey'le, ondan ayrıldıktan sonra ikinci evliliğini Mehmed Ali Bey'le yaptı. 1924'te kocasıyla beraber Fransa'ya gitti. 1938'de İstanbul'a döndü. Beşiktaş'ta Serence-bey'de annesi Müşfika Kadın Efendi ile yaşamını sürdürdü. Babam Sultan Hamid adlı altında Hayat dergisinde tefrika edilen anıları daha sonra kitap olarak da çıktı. Bu eser, saray yaşamı ve 20. yy'a doğru İstanbul tarihi bakımından önemlidir. Bestelediği bir ninni ve marşlar vardır.

I:42a, 490c, VII:519c.



Ayşe Sultan Çeşmesi (Şehzadebaşı) mad. L489c.

Ayşe Sultan Çeşmesi (Üsküdar) mad. I:490a.

Ayşe Sultan Korusu mad. I:490c,

İlgili madde: Korular V:71b



Ayşe Sultan Sarayı I:l62a, V:183a, VII:55a.

Ayşe Sultan Tekkesi Üsküdar İlçesi'nde, Ayazma'da, İmrahor Mescidi'nin yakınında yer alan bir Celvetî tekkesiydi. I. Süleyman'ın (Kanuni) kızı Mihrimah Sultan (ö. 1578) ile Sadrazam Rüstem Paşa'nın (ö. 1561) kızları Ayşe Hümaşah Sultan (ö. 1594) tarafından 16. yy'm son çeyreğinde inşa ettirilmiş olmalıdır. Ayin günü perşembe olan tekkenin şeyhleri hakkında hemen hiçbir şey bilinmemekte, ancak son dönemin ünlü duahanlarından Nakşibendi tarikatı mensubu "Ebü'l-Kavuk" lakaplı İsmail Hakkı Molla'nın, Celvetî âsita-nesi postnişini Şehabeddin Efendi'nin (ö. 1911) onayıile 1905-1914 arasında bu tekkenin meşihatında bulunduğu tespit edilmektedir. Tekke, yanında yer alan darülkurra ile birlikte tarihe karışmıştır.

Ayşe ve Ümmühan Hatun Çeşmesi

Üsküdar'da, Sultantepe'de, Şeyh Yo-kuşu'ndadır. Son tamirde mimari karakteri bozulmuştur. İlk halinden günümüze, kısmen yol seviyesinden aşağıda kalmış teknesi ile iki yanındaki setleri ve küçük aynataşı ile kitabesi ulaşmıştır. Valide Kethüdası Arslan Ağa tarafından eşi Ayşe Hanım ile kızı Ümmühan Hanım'ın ruhları için 1060/l650'de yaptırılmıştır.



Aysın, Şadıman (1928, İstanbul - 1981, İstanbul) Tiyatro ve sinema oyuncusu. Selçuk Kız Sanat Okulu'nu bitirdikten sonra 1940'ta Şehir Tiyatrola-rı'nın çocuk bölümüne girdi. Birçok piyeste rol aldı. 1952'de Şehir Tiyatroları oyuncuları arasına katıldı. Rol aldığı oyunlardan bazıları Balıkesir Muhasebecisi, Tahteravalli, Fazilet Eczanesi, Hırçın Kız, Tarla Kuşu, Çöpçatan 'dır. İngiliz Kemal Lavrens 'e Karşı, Söz Müdafaanındır, Yıldırım Beyazıt ve Timurlenk gibi filmlerde de

oynadı.


Aytaç, Eflan IV:357b. Aytaç, Fettah IV: 230a.

Aytaç, Hamid mad. I:491a, II:307c, VL204b, VILlSSc, 449c.

Aytaç, Müzeyyen IV:357c. Aytaç, Şule IV:353b. Aytan, Rıdvan VII:350b. Aytekin, Enver IV:l45a. Aytekin, Sefer VII:464b.

Aytul, Turan (1930, İstanbul - 1989, İstanbul) Gazeteci. Gazeteciliğe 1945'te Yeni Sabah gazetesinde başladı. İzmir ve Ankara'da bazı gazetelerde çalıştıktan sonra İstanbul'da Cumhuriyet, Gün, Milliyet ve Güneş gazetelerinde muhabir, sayfa sekreteri, yazar, yazı işleri müdürü ve genel yayın yönetmeni olarak görev yaptı. Birçok kez Gazeteciler Cemiyeti'nin ödüllerini kazandı.

Ayuanzarı Capi (Ayvansaray) VII:496b. Ayvalı Dere I:197b. Ayvahdere Suyolu III: 527a.

Ayvansaray mad. L491c, II:5l4a, III: 502a, V:492c, VIL496b.

İlgili maddeler:

Abdullah el-Hudrî Türbesi L 17a Aleksios Sarayı I:183a Anemas Zindanı ve Kulesi L269b Arabacılar Hamamı L288b Atik Mustafa Paşa Camii I:406a Ayvansaray Köprüleri I:494b Ayvansaray Mescidi I:496a Blahernai Ayazması II:26lb Blahernai Kilisesi II:262a Blahernai Sarayı IL2ö3a

Dimitrios (Ayios) Kanavis Kilisesi III: 55a

Ebu Şeybetü'l-Hudrî ve Hamdulla-hü'1-Ensarî Türbeleri III:118b

Ebu Zerrü'l-Gıfarî Türbesi III:119a Emir Buharı Tekkesi III:l65c İvaz Efendi Camii IV: 31 Oa

Muhammed el-Ensarî Türbesi V:492c

Panayia Blahernai Kilisesi VI:209b Toklu Dede Mescidi VII:272c



Ayvansaray Hamamı bak. Arabacılar Hamamı

Ayvansaray Kapısı bak. Surlar

Ayvansaray Köprüleri mad. I:495b, III:245c, 510a, 510b.

Ayvansaray Mescidi mad. L 496a, 493a, 494b.

Ayvat Bendi mad. L496b, II:150a, V:3a, 552c.

Ayvat Deresi I:496b. Ayvat Köyü II: 149a. Ayvaz, Garo V:119a.

Ayvaz, Hagop

54

55



Aztarar

Ayvaz, Hagop V:118c. Ayvazlar mad. I-.497a. Ayvazovski, İvan Konstantinoviç

(Ressam) mad. I:497c, 25b, II:40c,

435c.


Ayvazovski, K. (Tarihçi) III:191b. Ayvazyan, Eliz III:395c.

Ayverdi, Ekrem Hakkı mad. L498b, 128a, II:28c, 34la, 375c, 376a, 391a, 518a, III:7a, 6lc, 202c, 240a, 551a, 559a, IV:221c, 223a, 422c, 476c, V:187b, 243c, 322c, 394a, 394c, 457c, VI:108c, VILSlc, löOa, 190b, 333a, 549c.

Ayverdi, Samiha mad. I:499a, II:288a, 465c, IV:223a, V:24lb.

Ayyddız, Hakkı Raif V:363c.

Âzad Günlük "demokrasi mesleğinin hadim ve müdafii" gazete. 1910'da yayımlandı. İmtiyaz sahibi ve sorumlu müdürü Demokrat Mustafa'ydı.

Azade Selim Hanım II:l43b.

Azadlı Baruthanesi II:68c, 54la.

Azak Sineması (Gedikpaşa) mad. LSOOb, 540c.

Azapkapı mad. I:500c, IIL502b. İlgili maddeler: Arap Camii 1:294a

Saliha Sultan Sebili ve Meydan Çeşmesi VI:428b



Saliha Sultan Sıbyan Mektebi VI:429a Sokollu Mehmed Paşa Camii VII:30c Yelkenciler Hanı VII:463c Yeşildirek Hamamı VTI:509c Azapkapı Camii bak. Sokollu Mehmed Paşa Camii

Azapkapı Hamamı bak. Yeşildirek Hamamı Azapkapı Köprüsü IIL323a.

Azapkapı Sebili bak. Saliha Sultan Sebili ve Çeşmesi

Azaplar Camii Fatih llçesi'nde, Unkapa-m'nda, Yeşil Tulumba Sokağı'nda bulunuyordu. 1884'teki yangında yandıktan sonra onarılmış, 1942'de Atatürk Bulvarı açılırken yıktırılmıştır. Banisi Hoca Sinan'dır (Elvan Çelebi). "Azaplar Camii" adını, arka taraftaki hazirede mezarı bulunan Azeb Baba'dan almıştır. Yüksek duvarlı bir bahçe içinde yer alan cami kagir duvarlar üzerine kiremit kaplı bir kırma çatıyla örtülü idi. Tek şere-feli taş minaresi ve önünde şadırvanı bulunuyordu.

I:501a.


Azaplar Hamamı Fatih İlçesi'nde, Un-kapanı'nda, Fil Yokuşu'nun anacad-deyle kesiştiği yerde, aynı isimle anılan caminin karşısında bulunuyordu. 1942'de Atatürk Bulvarı'nın açılması sırasında yıktırılmıştır. Evliya Çelebi "Osmanlı eliyle yapılmış ikinci hamamdır ki, kefere tarzı mimarisinden

tahvil ve İslam adabı üzre yapılmıştır" demektedir. Fatih Camii vakıfları içinde yer alan bu yapı bir çifte hamamdı.

Azaryan (19- yy - 20. yy) Ermeni asıllı ressam. İzmit ve İstanbul'da yaşadı. Ayvazovski tarzından etkilenen Ermeni ressamlar kuşağındandır. Köy manzaraları ve İstanbul konulu resimler yaptı. Sarayburnu, Kız Kulesi, İstanbul sahilleri resimlerinde en çok işlediği konulardır. Bazı çalışmaları İngiltere'de kartpostal olarak basılmıştır. Dolma-bahçe Sarayı'nda ve özel koleksiyonlarda eserleri vardır.

Azaryan Ailesi III:449b.

Azaryan Apartmanı bak. Gümüşsü Palas

Azaryan, Aristakes (1821, İstanbul -1897, İstanbul) Ticaret adamı. Ohan-nes Azaryan'ın oğludur. 1890'larda İstanbul Ticaret Odası'nın reisiydi ve ula evveli rütbesi ile ikinci sınıf Mecidiye Nişam'm haizdi.



Azaryan, Bedros mad. I-.501c. Azaryan Köşkü mad. I:502a. Azaryan, Manuk 1:502a. Azaryan Yalısı mad. I:502c. ilgili madde: Sadberk Hanım Müzesi VI:390a

Azeb Baba (15. yy) Fatih dönemi askerlerinden olduğu ve kabri açıldığında kefenli bulunduğu halk arasında rivayet edilirdi. Kabri Unkapanı'nda Atatürk Bulvarı'nın başladığı yerdeydi. Yol açılması dolayısıyla kaldırılmıştır.

Azebler Kışlası I:500c, IV:481a.

Azeri Türk On beş günlük, resimli "ilmi, edebi, içtimai ve siyasi milliyetperver" dergi, l Şubat 1928-Teşrinisani 1929 tarihleri arasında yayımlandı.

Azınlık Okulları mad. L503a, III:138c, VII:395b, 532c.

İlgili maddeler:

Alliance Israelite Okulları I:206a Ermeni Okulları III: 187a Katolik Okulları IV:491c Rum Okulları VL347c Yahudi Okulları VII:402c Aziz Ağa (Hacı) IV:438a.

Aziz Baba (ö. 1925, Kantarcı) V:386b, VI:328b.

Aziz Berker Halk Kütüphanesi mad. I:504a.

Aziz Bey (ö. 1874) II:529c.

Aziz Bey (Kırımlı) (1840, İstanbul - 1878, İstanbul) Hekim. 1866'da Askeri Tıbbiyeyi bitirdi. Yeni açılan sivil tıbbiyeye müdür olarak atandı. Cemiyet-i Tıbbi-ye-i Osmaniye'nin kurucusu ve başkanı oldı. 1873 te arkadaşlarıyla birlikte çevirdiği P. H. Nysten'in sözlüğünü Lugat-ı Tıbbiye adıyla yayımladı. Mec-mua-i Fünun'da, tıp kimyası ve genel

hastalıklar üzerine yazılar yazdı. Umumi emraz, tıbbi kimya, hikmet-i tabiiye ve dahili emraz derslerini okutarak birçok öğrenci yetiştirdi.



Aziz Bey (ö. 1913) IV:8a.

Aziz Bey (1870, İstanbul -1929, İstanbul) Bestekâr. Tanburi Ali Efendi'nin oğludur. İlk müzik eğitimini babasından aldı ve tanbur çalmayı ondan öğrendi. Döneminin müzik ustalarından faydalanmış; bilgisini ve tekniğini geliştirmiştir. Devlet memuru olarak çalışan Aziz Bey'in saz eserleri ve şarkı formunda besteleri vardır. Yaşamının son yıllarını yokluk içinde geçirmiş; çıkan bir yangında kendisinin ve babasının eserleri kül olmuştur.

Aziz Dede (Neyzen) (1835, İstanbul -1905 İstanbul) Neyzen ve besteci. Gelibolu Mevlevihanesi'nde çile çıkardıktan sonra dede olup İstanbul'a geldi; Galata, Üsküdar, Kasımpaşa, Yenikapı, Bahariye mevlevihanelerin-de neyzen ve neyzenbaşı olarak uzun yıllar ney üfledi; zamanının en ünlü neyzenlerinden biriydi; bestelediği peşrevler ve saz semaileri de değerli saz eserleridir. III:295c, VII:159c.

Aziz Efendi (Hatip) IL397a.

Aziz Efendi (Medenî) (1842, Medine -1895, İstanbul) Bestekâr. 9 yaşında İstanbul'a geldi. Fer'iye Sarayı'nın baş-haremağası Anber Ağa tarafından evlat edinildi. Kazasker Mustafa İzzet Efendi'den ve Latif Ağa'dan müzik dersleri aldı. Abdülaziz'in ilgi ve desteğini gördü. İkinci imam sıfatıyla saraya alındı. Kız Sanayi Mektebi'nde başmüfettişlik yaptı ve çeşitli devlet hizmetlerinde bulundu. Tanbur, lavta, piyano ve ud çalan Aziz Efendi, Ham-parsum ve Batı notalarını bilirdi. Pek çok müzisyenin yetişmesine katkıda bulundu; Subhi Ezgi ve Leyla Saz öğrencileri arasındaydı. Dini ve dindışı eserler veren Aziz Efendi'nin dinsel yapıtlarından, yalnızca ilahi formunda bestelediği bir "Isfahan Beste"si günümüze ulaşmıştır. Şarkı formundaki eserlerinden ise 40 kadarı bugün re-pertuvardadır. Hicaz "Ey çerh-i sitem-ger dil-i nalana dokunma"; şevkefza "Demadem dide giryan oldu sensiz"; evcare "Taliim bir dem bana yar olmadı"; hüzzam "Kerem eyle mestane kıl bir nigâh" en sevilen şarkılarından birkaçıdır.

III:254b, VL298c, 475b. Aziz Efendi (ö. 1934, hattat) mad. I:504b.

Aziz Efendi Tekkesi mad. L504c, II:348a.

Aziz Haydar Hanım IV:350b, 355c, 365a.

Aziz İdris Efendi (ö. 1878, Kırımlı) IV:564a, V:319a.

Aziz Mahmud Bey (ö. 1929) I:191a. Aziz Mahmud Efendi (ö. 1880) III:391a.

Aziz Mahmud Efendi (ö. 1888) V:70c.

Aziz Mahmud Hüdaî (ö. 1628) mad. I:505b, 13b, II:104c, 331c, 332b, 397c, IIL478c, 531a, IV:105c, 125c, 372c, V:5a, I49b, 181a, 383c, 426b, 504b, 528a, 530b, VI: 123a, 152b, l63c, 492c, VII:330a, 477b, 501a.

İlgili maddeler:

Aziz Mahmud Hüdaî Külliyesi I:507b

Celvetîlik IL394b



Aziz Mahmud Hüdaî Külliyesi mad. I:507b, III:81a, V:397a, VII:347b.

nli madde:

Azız Mahmud Hüdaî I:505b Aziz Mahmud Hüdaî Suyolu VII:351a.

Aziz Mahmud Hüdaî Tekkesi I:33b, 507b, III:391c, IV:39a, 103b, VLöOa, 327a, 468c.

Aziz Mahmud Hüdaî Türbesi

VII:443b.



Aziz Mahmud Hüdaî Vakfı L508a. Aziz Şehitler Kilisesi IIL390a. Azizi Hatun II:511a. Azizi Mustafa (ö. 1585) III:65a.

Aziziye Camii mad. I:519c, 149a., VI:322a.

Aziziye Fes Abdülaziz (hd 1861-1876) tarafından giyilen fesin kalıbı bu adla yaygınlık kazanmıştı. Alt kısmı oldukça geniş olup kulak hizasına kadar inen bu fes, fazla yüksek değildi, basık görünüşlüydü. Püskülü burmak ve Tanzimat feslerinde kalın, ancak fes kenarını olduğu gibi aşmayacak uzunluktaydı. Her kesimden insanın yaygın olarak giydiği bu fes padişahın tahttan indirilmesiyle terk edildi.

L22a, 26a.



Aziziye Hamamı Kadıköy İlçesi'nde, Re-caizade Sokağı'ndadır. Abdülaziz dö-

nemi (1801-1876) sonlarında inşa edilmiştir. Günümüze değin pek çok onarım geçiren yapı son onarımını 1968' de görmüştür. Aziziye Hamamı bir çifte hamam olup, her iki bölümünün de kapıları aynı sokağa açılmaktadır. Giriş cephesi çift kat halinde, çok sayıda pencere ile zengin ve gösterişlidir. Dikdörtgen çerçeveli pencerelerin kemerleri Türk mimarisine yabancı basık sivri formlarıyla arabesk bir görünüm almıştır. Kare planlı soyunmalık çift katlı olarak düzenlenmiş, dar bir kapıyla dikdörtgen planlı ılıklığa geçiş verilmiştir. Ortasında göbektaşı bulunan sıcaklık, soğuk ve sıcak halvetli-dir. Kadınlar kısmı, erkekler kısmının planını tamamen tekrarlamakla birlikte, halvetler, erkekler kısmının tam tersi olarak solda soğuk, sağda sıcak halvet şeklindedir.



Aziziye Karakolu mad. L510c, VILllTb.

Aziziye Tiyatrosu Abdülaziz döneminde (1861-1876), Üsküdar Bağlarbaşı'n-da inşa edilmiş tiyatro binası. Dönemin gazetelerine göre burada 18ö8'de oyunlar sergileniyordu. Bu nedenle İstanbul'un ilk tiyatrolarından sayılır. Önceleri Güllü Agop'un yönetimindeydi, daha sonra Tomas Fasulyeci-yan da oyunlarım burada sergilemiştir.

III:260c, V:238c, VL134c, 178c. Aznavor, Hovhannes M. III: 183a.



Aznavur, Hovsep mad. 1:511a, VII:45a, 250a.

İlgili maddeler:

Abbas Halim Paşa Köşkleri L8b Mısır Apartmanı II:448c Stefan (Sveti) Kilisesi VII:44a

Tepebaşı Kışlık ve Yazlık Tiyatroları VII:250a



Aznavur İşi Adının nereden geldiği, ne zamandan beri uygulandığı bilinmeyen, ancak Batı'dan alındığı tahmin

edilen bir süsleme tekniği. Aznavur işinin nasıl yapıldığı eski ve yeni ustalar tarafından gizli tutulmuş, bir aile sanatı olarak sürdürülmüş, tezgâhları kimseye gösterilmemiştir. Aznavur işi evlerde kurulan atölyelerde yapı-lagelmiştir. Düz, dalgalı, sık, seyrek, yuvarlak ve başka şekillerdeki zeminde çelik kalemlerle oyulan çizgilerin ahengi şeklinde icra edilen bu sanat dalı, özellikle tepsi, fincan zarfı, kaşık sapı, ibrik gibi büyük çaplı evani üzerinde de uygulanmıştır. Bu sanatın son ustası Reşat Gülen'di (1912-1993). Aznavur, Kevork Viçen mad. L511 b.

Aznavur Pasajı mad. L511c, IV:269b, VI:226b, VII:393a.

Aznavuroğlu (17. yy) İstanbul'da yaşamış Türkçe şiirler yazan Ermeni asıllı aşuğ. Hayatı hakkında bilgi yoktur. Ancak, 14 Temmuz 1660'ta başlayan ve yaklaşık iki buçuk gün süren İstanbul yangını hakkında kaleme aldığı, 14 kıtadan ve iki bölümden oluşan destanıyla bilinmektedir.

I:360c, III:40a. Aznavuryan, Garabed Amira IV:89b.



Aznavuryan, Ohannes (?, Palu - 1900, İstanbul) Hassa mimarı. Yaklaşık 1878'den ölümüne kadar Harbiye Ne-zareti'nde ve Tophane'de görevde bulunmuştur. 1884 ve 1888'de ise "in-şaat-ı askeriye mimarı" olarak zikredilmektedir. Üsküdar'daki Surp Haç Kilisesi'nin 1882'de inşa edilen çan kulesinin de mimarıdır. Patrikhane meclislerine de üye seçilmiştir. 1868-1873 arasında inşa edilen Darüşşafa-ka'nın mimarı da Ohannes isminde bir kalfadır ki, bu zatın Ohannes Aznavuryan olması muhtemeldir.

III:483a.



Aznif Hanımlar mad. 1:512a. Aztarar III:183b.

Bâb Nâibliği

56

57



Bağıl

Bâb Nâibliği mad. L513a.

Baba Ali Şah Tekkesi mad. L514a.

Baba Cafer mad. I:515a, IL389c, V:7c, VI:405b.

İlgili maddeler:

Baba Cafer Türbesi ve Tekkesi

I:515b


Baba Cafer Zindanı I:5l6a

Baba Cafer Türbesi ve Tekkesi mad.

I-.515b, VI:405c, VII: 56la. İlgili madde: Baba Cafer L515a



Baba Cafer Zindanı mad. I:5l6a, II:424a, III:504b, V:258a, VI:405c, VH:429a, 562a.

//gz/z madde:

Baba Cafer I:515a Baba Hakkı £>«&. Yeten, Hakkı



Baba Hasan Âlemi Mahallesi Fatih İlçe-si'nde yer alır. Kırkçeşme, Sofular, Gureba Hüseyin Ağa mahalleleri ve Eminönü llçesi'yle çevrilidir. Nüfusu (1990) 2.240'tır.

Baba Hasan Âlemi Mescidi Fatih İlçe-si'nde, Saraçhanebaşı'nda, Horhor Caddesi'ne açılan Baba Hasan Âlemi Sokağı'nda bulunuyordu. 1936'da Vakıflar İdaresi tarafından kadro harici edilmiş, uzun bir süre bakımsız halde kaldıktan sonra mimari özellik taşımadığı gerekçesiyle yıktırılmıştır. II. Mehmed'in (Fatih) alemdarı Hasan Baba tarafından 865/1460'ta inşa ettirilen bu mescidin minberini Mustafa Efendi koydurmuştu. Yarı kagir olarak inşa edilmiş olan bu yapının üzeri kiremit örtülü bir kırma çatıyla kaplıydı. Tek şerefeli minaresi tuğla örgülüydü. Beş ahşap direğin taşıdığı yine ahşap sundurmalı bir son cemaat yeri vardı.

Baba Haydar Mescidi ve Tekkesi mad. I:516c, II:433a.

Baba Mahmud Bekir Ağa Darülhadisi

istanbul medreseleri ile ilgili eski listelerde Şehzadebaşı'nda olduğu yazılı olan bu yapı, Pervititch haritalarında, Fatih, Kıztaşı-Horhor'u gösteren 44. paftada Kavalalı Sokağı ve Subhi

Paşa Konağı'nın üst kısmında görülmektedir. 1918'de çok harap bir durumdaydı. Bugün yerinde İstanbul Üniversitesi muhasebe binası bulunmaktadır.

Baba Nakkaş (?, ? -1572, İstanbul) Nakkaş. Asıl adı Şeyh Mustafa'dır. II. Ba-yezid döneminde (1481-1512) saray nakkaşı olarak çalıştı. Eski Saray'ın kapı saçağındaki ve Topkapı Sara-yı'nda Bayezid Divanhanesi'nin kub-belerindeki nakışlar Baba Nakkaş'a aittir.

V:332c, VI:30b, 31c. İlgili madde: Babanakkaşzadeler I:518b

Baba, Nüzhet Abbas V:106c.

Baba-Oğul Çeşmesi Kadıköy-Acıbadem yolu üzerinde, Köftüncü Sokağı'nın başındadır. Darüssaade Ağası Tayfur Ağa ile manevi oğlu Besim Ağa tarafından 1260/1844'te yaptırılmıştır. Ay-nataşı bozulmuş, teknesi ve setleri toprak altında kalmıştır. Üst kısmında ince bir pervaz üzerinde bir alınlık bulunmaktadır. Alınlığın iki yanında birer güneş motifi, ortasında tuğrası kazınarak silinmiş bir madalyon, bunun üzerinde de taç şeklinde açılmış bir tavus kuyruğu bulunmaktadır.

Baba Saltuk Zaviyesi bak. Mimar Sinan Tekkesi

Baba Sungur Tekkesi mad. L517b.

Babacan Haftada iki gün yayımlanan resimli, siyasi, mizah gazetesi. 1928'de yayımlandı. Sorumlu müdürü Müs-limzade Emin'di.

Babahimmet Haftalık resimli, "herşey-den bahis" dergi. 14 Eylül 1911-19 Eylül 1927 tarihleri arasında yayımlandı. İmtiyaz sahibi ve sorumlu müdürü Osman Nail, başyazarı Nazif ti.

Babahindi Süha İlgili madde: Amigoluk L244b

Baban, Cihat (1911, İstanbul -1984, Ankara) Gazeteci ve siyaset adamı. Şir-ket-i Hayriye umum müdürlerinden Hikmet Bey'in oğludur. Galatasaray Lisesi'ni ve İstanbul Üniversitesi Hukuk Fakültesi'ni bitirdi. Gazeteciliğe Vakit gazetesinde çevirmen olarak başladı. Son Posta, Cumhuriyet, Yeni Sabah, Tasvir-i Efkâr gazetelerinde yazı işleri müdürlüğü yaptı. Ziyat Ebüz-ziya ile birlikte Son Saat gazetesini yayımladı. 1957'de Tercüman gazete-_ sini kurdu. 1946'da DP'den İstanbul milletvekili seçildi. 1957'den sonra Hürriyet Partisi'nde daha sonra da CHP'de görev aldı. 1980-1981'de kültür bakanı oldu.

VH:220b.


Yüklə 13,08 Mb.

Dostları ilə paylaş:
1   ...   13   14   15   16   17   18   19   20   ...   162




Verilənlər bazası müəlliflik hüququ ilə müdafiə olunur ©muhaz.org 2024
rəhbərliyinə müraciət

gir | qeydiyyatdan keç
    Ana səhifə


yükləyin