A. Kadir (1917, İstanbul -1985, İstanbul) Şair, yazar. Kara Harp Okulu'nda öğrenciyken Nâzım Hikmet'le tanıştığı ve "muzır neşriyat" (zararlı kitaplar) okuduğu için tutuklandı
Yüklə 13,42 Mb.
|
Tahmisler Osmanlı döneminde kahvenin kavrulduğu, dövüldüğü ve satıldığı yerlere verilen ad. Tahmislerde kahve, ücret karşılığında hem kavrulur hem de elekten geçtikten sonra dövülerek sahiplerine verilirdi. Ayrıca hazır kahve de satılırdı. Tahmisleri Arap kökenli kişiler çalıştırırdı. Eminönü'nde tahmislerin yoğun olarak bulundukları yer bugün de bu adla anılmaktadır. Tahsin Bey (Hacı, Lavtacı Müzikali) II:559b. , sn\n'---: Tahsin Efendi (Hoca)a;29a,:II:189a" U 560a. '- 'x_ ,u/ı Tahsin Fazıl Bey III:271b. Tahsin Nahid I:72b, III:275b, 372c. Tahta Minare Hamamı mad. VII: 191 a, II:lla, VII:6lc. Tahta Minare Mahallesi Fatih İlçesi'nde yer alır. Balat Karabaş, Molla Aşki, Hızır Çavuş, Tevkii Cafer, Abdi Subaşı mahalleleri ve Haliç'le çevrilidir. Nüfusu (1990) 1.496'dır. Tahta Minare Mescidi Fatih İlçesi'nde, Balat'ta kendi adını taşıyan mahallede, Vodina Caddesi üzerindedir. II. Mehmed (Fatih) (hd 1451-1481) tarafından 863/1458'de yaptırılmış, zamanla harap olan yapı 1282/1865'te Tahta Minare Hamamı'nın sahibi Kantarizade Sivaslı Halil Ağa tarafından yenilenmiş, bu arada minaresi kagire dönüştürülmüştür. Minberi 1292/1875'te onarım gören mescit 1957'de restorasyon geçirmiştir. Üstü meşruta olarak kullanılan bir giriş taşlığının gerisindeki son cemaat yerinin sol kesimi kapatılarak oda haline getirilmiştir. Dikdörtgen planlı, kapalı son cemaat yerini izleyen harimin duvarlarında yuvarlak kemerli büyük pencereler sıralanmaktadır. Tahtaboş Ahşap eski İstanbul evlerinin çevresi kafesli veya parmaklıklı işliğine verilen ad. Burada günlük bazı işler görülür, meyve sebze kurutulur, kışlık yiyecekler saklanır, iplere çamaşır asılırdı. Evin kullanılmayan eşyası da burada veya tavan arasında olurdu. Tahtakadı Camii Beyoğlu İlçesi'nde, Kasımpaşa'da, Bahariye Caddesi, Tahtakadı Sokağı'ndadır. Banisi II. Meh-med'in taht kadısı Mehmed Efendi'dir (ö. 1468). 1895'te Bahriye Nazırı Boz-caadalı Hasan Hüsnü Paşa tarafından tamir ettirilen yapı, günümüzde tamamen yenilenmiş bir semt camii olarak işlevini sürdürmektedir. Tahtakale mad. VII:191b, II:184a, c, IV:118a, VI:371b. İlgili maddeler: Balkapanı Hanı II:30c Leblebici Hanı V:199c Marpuççular Mescidi V:304a Sabuncu Hanı VI:382c Silahdar Ham Vl:551a Tahtakale Hamamı VII: 192a Tahtakale Çarşısı II:476b. Tahtakale Hamamı mad. VII: 192a, IIL159c, 54lc. Tahtakale Mahallesi Avcılar İlçesi'nde yer alır. Küçükçekmece, Büyükçek-mece ilçeleri, Firuzköy Mahallesi ve Küçük Çekmece Gölü'yle çevrilidir. Tahtakılıç, Ahmet (1909, Uşak - ?, ?) Hukukçu. İstanbul Üniversitesi Hukuk Fakültesi'ni bitirdi. Kaymakamlık, Ticaret Bakanlığı müfettişliği, Milli Koruma Dairesi reisliği ve serbest avukatlık yaptı. 8. dönem (1946-1950) Kütahya, 12. dönem (1961-1965) Uşak ve 13. dönem (1965-1969) istanbul milletvekili olarak parlamentoda bulundu. Ocak-Mart 1961 'de çalışma, Mart-Kasım 196l'de milli eğitim bakanlığı görevlerini üstlendi. Cumhuriyetçi Millet Partisi genel başkanlığına getirildi. 1975-1980 arasında Cumhuriyet Sena-tosu'nda Uşak üyesi olarak yer aldı. Tahtalı Han V:50b. Tahtan! Şadırvaıdı Kasır IV:4lOb. Tahtelarz Demiryolu Şirketi İlgili madde: Tünel VII:308c
Tahtakale VII:191b Taib Ahmed (Osmanzade) (l 660 ?, istan- bul - 1724, Kahire) Divan şairi. Önceleri "Hamdî" mahlasını kullanmış ama hicviyeleri yüzünden şimşekleri üzerine çekince, artık bu "kötü huyundan" vazgeçtiğini ihsas etmek için kendisine "Taib" (tövbe eden) mahlasını edinmiştir. Yazdığı mizahi şiirleri günümüze değin ulaşmıştır. Şiirleri edebi değerinden çok, hicviyle, mizahıyla ve be-timledikleriyle halkın yaşantısından, o dönemin insanlarının dünyalarından, istanbul'undan kesitler, görünümler sunmasıyla önemlidir. Diğer önemli yapıtları, sadrazamların biyografilerini içeren Hadîkatü'l-Vüzerâ (1875) ile çeşitli padişahların hayat öykülerini, savaşlarını, menkıbelerini anlatan bir çeşit Osmanlı tarihi olan Hadîkatü '/-Müluk'lüt. I:l4b, III:66a, IV:48b, V:183c. Takavor (Surp) Kilisesi (Kadıköy) mad. VII:193c, III: 184a, 483b, IV:332c. Takesyan, Serkis II:58a. Takiyeddin IV:233a, VL379b. Takiyeddin Paşa Konağı II:4l8a, 418e. Takkeci Ahmed Çelebi Mescidi bak. Arakiyeci Ahmed Çelebi Mescidi Takkeci İbrahim Ağa Camii mad. Vll:194b, VI:481c. Takrir-i Sükûn Kanunu I:24la, III:425b, VI:455b. Taksi IV:525b. Taksiarhes Kilisesi (Arnavutköy) mad. VII:195b. Taksiarhes Kilisesi (Balat) mad. Vll:195c. Taksiarhes Kilisesi Istinye sırtlarında, Blahernai Ayazması'nın yanındaydı. Yeniköy Ayios Nikolaos Kilisesi yönetim kuruluna bağlıydı. 20. yy'ın başlarında yıkılmıştır. Taksim VII:28a, 198a, 198b, 219a, 300b, 494b. İlgili maddeler: Esayan Kız Ermeni Lisesi III: 199a Gümüşsüyü Askeri Hastanesi III:449b
Gümüşsüyü Kışlası III:450b Hafız Ahmed Paşa Çeşmesi III:491c Kazancı Mescidi IV: 512a Taksim Meydanı VII:198b Taksim Bahçesi mad. VII: 196a, I:388b, II:2l6c. Taksim Belediye Bahçesi bak. Taksim Bahçesi Taksim Belediye Gazinosu mad. VII:197a, II:l43a, 144a, 217c, 387c, IIL379c, IV:l47b, 565c, VII:197a. Taksim Belediye Parkı VL224b. Taksim Erkek lisesi'ni Bitirenler Derneği 1945'te Taksim Erkek Lisesi mezunları arasında yardımlaşmayı sağla- mak, konferanslar, konserler, geziler düzenlemek amacıyla kurulmuş dernek. Şubesi Beyoğlu'nda Taksim Erkek Lisesi yanındaydı. 131 üyesi vardı. Taksim Fransız Hastanesi I:349c. Taksim Gençlik Kulübü l Mart 194l'de, her türlü sporla uğraşmak amacıyla kurulmuş, gençlik ve spor derneği. Başkanı Fazıl Harmankaya olan derneğin yönetim kurulu, Naci Ülgen, ihsan Öztunç, Zenop Zenopyan, Dr. Ha-rutyan Veylayan'dan oluşuyordu. Taksim Gençlik Spor Kulübü 1926'da kurulan Yeni Şişli Ermeni Atletik Ku-lübü'nün devamıdır. 1940'ta bu adı alınca forma renklerini sarı-kırmızı olarak değiştirdi. Futbol takımı istanbul amatör 1. liginde bir kez, mahalli profesyonel ligde üç kez şampiyon oldu. 1967-1968 sezonunda Türkiye 3. Ligi'nde yer alan takımı daha sonraları mahalli lige düştü. III: 194a. Taksim Gezisi mad. Vll:197b, I:201b, II:445a, IV:73c, l64a, 280a, 565b, VI:224b, VIL196a, 199c. ilgili maddeler: Divan Oteli ve Pastanesi III:68c Taksim Belediye Gazinosu VII: 197a
ilgili madde: Maksemler V:278b Taksim Meydanı mad. VIl:198b, III:346b, IV:271c, 4l4c, V:434a, VII:200a. İlgili maddeler: Atatürk Kültür Merkezi I:385c Cumhuriyet Anıtı II:444c Cumhuriyet Caddesi II:445a Eptalofos Kahve ve Gazinosu III: 177a Fransız Kültür Merkezi IIL335c istiklal Caddesi IV:265c Taksim Bahçesi VII: 196a Taksim Belediye Gazinosu VII: 197a Taksim Gezisi VII:197b Taksim Maksemi VII: 198a Taksim Stadyumu VTI:199c Topçu Kışlası VII:274a Trias (Ayia) kilisesi Vll:300b Taksim Sanat Galerisi VL437b. Taksim Sineması bak. Majik Sineması Taksim Stadyumu mad. VII:199c, I:201b, IV:176b, VII:197c. Taksim Suyu Tesisleri 426
427 Tarabya Taksim Suyu Tesisleri mad. VH:200a, I:115a, II:229c, 425b, III:544c, lV:234c, V:260a, Vl:307a. ilgili maddeler: Mahmud II Bendi V:260a Taksim Maksemi VII: 198a Topuzlu Bent VII:295b Valide Bendi VII:359c Taktakyan, Boğos IV:312b, VII:54lb. Taktikon Bizans'ta unvanlar ve memuriyetler hakkındaki listelere verilen genel ad. Erken döneme ait Notitia Dig-nitatum ve 14. yy'da Pseudo-Kodi-nos'un eseri hariç hepsi 9-10. yy'a aittir. En önemlileri, Uspenskiy Takti-konu (842/843), VI. Leon'un Taktiko-nu (910'lar), Filoteos'un Kletorologi-onu (899), Benesevic Taktikonu (934-944) ve Escurial/Oikonomides Tak-tikonu'dur (971-975). VI:345c.
Takvim-i Vekayi mad. VII:200c, I:125b, 292b, 295a, II:69b, 260c, III:190b, V:258c, VI: 135a, 353b, VII:252a, 398c, 54lc. Talat Arif Bey III:440c. Talat Bey (Üsküdarlı) VII:349c. Talat Efendi (ö. 1920) VI:331b. Talat Paşa (1874, Edirne - 1921, Berlin) Osmanlı siyaset adamı. Posta idaresinde çalışırken İttihad ve Terakki'ye katıldı. Partinin ülke içinde örgütlenmesinde önemli rol oynadı. II. Meşruti-yet'in ilanından sonra Edirne mebusu seçildi; kısa sürelerle dahiliye ile posta ve telgraf nazırlıklarında bulundu. İttihad ve Terakki'nin en etkili yöneticisi durumuna geldi. Öncülük ettiği Babıâli baskınından sonra dahiliye nazırlığını üstlendi. 1917'de vezir rütbesiyle sadrazam oldu. I. Dünya Sava-şı'ndaki yenilgi üzerine Ekim 1918'de istifa etti. Mütarekeden sonra Rusya'ya, oradanda da Almanya'ya geçti. Bir Ermeni tarafından öldürüldü. I:58c, 523c, II:29b, 30b, 24la, 242b, III: 181a, V:308a, 346b, 349a, 350b, 353b. Talat Paşa Konağı mad. VII:201a. Talat Paşa Mahallesi Kâğıthane İlçe-si'nde yer alır. Kâğıthane Merkez, Gürsel mahalleleri ve Şişli, Beyoğlu ilçeleriyle çevrilidir. Nüfusu (1990) 25.596'dır. Talay, Ferha V:530c. Talay, Rasim Ferid V:530c. Talebe Defteri On beş günlük dergi. 1913-1918 arasında 52 sayı yayımlandı. Kurucusu ve müdürü Muallim Ah-med'di. Talebe-i Ulûm İstanbul medreselerinde okuyan öğrencilere daha eskiden softa, suhte dendiği gibi 19. yy'da da ta-lebe-i ulûm, talib-i irfan, talib-i ilim deniliyordu. Siyasal gelişmeler, Ba-tı'ya açılış ve yeniliklerle basının etki- si sonucu giderek duyarlı bir kesim oluşturdular ve siyasal amaçlı ilk öğrenci eylemlerini başlattılar. Talebe-i Ulûm Ayaklanması 10 Mayıs 1876'da medrese öğrencilerinin Babıâli'ye yürüyerek Sadrazam Mahmud Nedim Paşa ile Şeyhülislam Hasan Fehmi Efendi'nin azlini istemeleri. Aslında Abdülaziz'in politikalarına karşı bir protesto olan olayın arkasında Midhat Paşa ve yandaşlarının olduğu ileri sürülmüştür. Abdülaziz ayaklanmacıların isteklerine boyun eğerek sadrazamı ve şeyhülislamı görevden almış, ama yeni gelişmeleri önleyememiş ve 30 Mayıs'ta tahttan indirilmiştir. I:25c, 445a. Talibî (Zileli) I:36la. Talimhane Beyoğlu İlçesi'nde, Taksim-Harbiye arasındaki Cumhuriyet Cad-desi'nin, Taksim Meydanı ile Elmadağ arasındaki bölümünün batısına düşen yöre. 1960'lı yıllara kadar kentin gözde semtlerinden olan Talimhane, oto yedek parçacıları buraya taşındıktan sonra yavaş yavaş yerleşim bölgesi olmaktan çıkmış, apartmanlar, çeşitli işyerleriyle dolmuştur. Son zamanlarda yedek parçacılar buradan taşınmışlar, Taksim'in turizm bölgesi olmaya yönelmesiyle de, Talimhane'de birbiri ardı sıra oteller inşa edilmiştir. Eskiden Taksim'deki Topçu Kışlası erlerinin talim alanı olduğu için bu adla anılırdı. III:346b, VII:199c. Talimhane Kadıköy İlçesi'nde, Yeldeğir-meni ile Kadıköy çarşısının Osman Ağa Camii mevkii arasında yer alan yöre eskiden Talimhane diye adlandırılırdı. Doğusuna Mısırlıoğlu, batısına ise Rıhtım denirdi. Talimhane idari bakımdan Rüstem Paşa Mahallesi sınırları içinde kalmaktadır. Talimhane Köşkü VI:65c. Talimhane Meydanı III:224c. ilgili madde: Etmeydam 224b Talmud IV: 10a. Talu, Çiğdem V:534c. Talu, Ercümend Ekrem mad. VII:201b, IL465c, III:l48a, 377a, V:l64b, l69b, VI:95a, VII:393a. Talu, Muvakkar Ekrem (1905, İstanbul -1963, İstanbul) Spor yazarı ve maç spikeri. Yazar Ercüment Ekrem Talu'nun oğludur. Kızı Çiğdem Talu da bir şarkı sözü yazarı olarak tanınır. Galatasaray Lisesi'nde futbola başladı. İlk kulübü Kumkapı oldu. Sonra Beşiktaş'a girdi. Bu takımda oynadığı bir maçta ciddi biçimde sakatlanarak sahalardan ayrılmak zorunda kaldı. 1930'da başladığı spor yazarlığını ömrü boyunca sürdürdü. 1947'den itibaren maç spikerliğinde de ayrı bir üne erişti. Spor mizahı konusundaki yazılarıyla meslek yaşamında büyük başarı sağladı. Talu, Şeyda IV:357b. Talu, Umur V:465a. Tamer, Cahide (1915, İstanbul) Mimar. Güzel Sanatlar Akademisi'nin mimarlık bölümünden 1943'te mezun olduktan sonra Sedat Çetintaş yönetimindeki rölöve bürosunda çalışmaya başladı. Eski Eserler Genel Müdürlüğü bünyesinde çeşitli görevler üstlendi. Rumeli Hisarı restorasyonunu 1954'te devraldı. 1956 sonunda Vakıflar Genel Müdürlüğü'nde başmimar olarak çalışmaya başladı. Emekli olduğu 1974'e kadar aralarında Yediku-le Hisarı, Haseki Hamamı ve Topka-pı Sarayı Harem Dairesi'nin de bulunduğu pek çok restorasyon çalışmasını yürüttü. I:218a, IV:222b, VII:l4la, 281a, 46lc. Tamer, Ülkü (1937, Gaziantep) Şair, çevirmen. İstanbul'da Robert Kolej'den sonra Gazetecilik Enstitüsü'ne devam etti. İstanbul Tiyatrosu topluluğunda sahneye çıktı. Kaynak, Pazar Postası, Yedi Tepe, Yelken, Papirüs, a, Yeni Dergi, Varlık, Yeni a gibi dergilerde ve çeşitli günlük gazetelerin eklerinde şiirler yayımladı. 1965 Türk Dil Kurumu Çeviri Ödülü ile 1967 Yedi Tepe Şiir Armağam'm kazandı. Eserleri Soğuk Otların Altında (şiirler, 1959), Gök Onları Yanıltmaz (1960), Ezra ile Gary (şiirler, 1962), Virgülün Başından Geçenler (şiirler, 1965), içime Çektiğim Hava Değil Gökyüzüdür (şiirler, 1966), Sıragö'ller'dir (şiirler, 1974). Ülkü Tamer, ayrıca çocuklar için çeşitli kitaplar yazmıştır. Tameşvar Tekkesi II:4l5a. Tamöz, Nazan P/:356c. Tan II:72c, IV:448a, 520b, VII:202a. Tan, Ahmet VI:381a. Tan, M. Turhan (1886, Sivas - 1939, İstanbul) Gazeteci, yazar. Gerçek adı Samih Fethi'dir. Edebiyat öğretmenliği, kaymakamlık ve mutasarrıflık yaptı. Bir yandan da çeşitli gazetelerde yazılar yayımladı. Memuriyetten ayrıldıktan sonra Cumhuriyet, Tan, Milliyet ve Yeni Mecmua'da yazıla.! yazdı. Birçok tarih kitabı vardır. Tan, Naü VII:313a. Tan Olayı mad. VII:202a, H:72c, VI:535a, 535b. Tan, Turhan II:288b, V:l69c, VII:457c. Tandelidis IV:57b Tandırbaşı Alemleri Tandır tahtadan yapılmış dört kısa ayaklı bir masanın altına konulmuş mangalla kurulan, bir ısınma ve toplu halde oturma yeriydi. Üzerine bir örtü veya yorgan serilerek sıcaklık içeriye hapsedilir, etrafına da minderler dizilerek oturulurdu. Kibar evlerinde tandır masası yüksek yapılır, etrafı sedirlerle kaplanırdı. Kışın, başında sohbet ve eğlenceler düzenlenirdi. İplik bükme, dikiş nakış işleri görülürdü. Konuşmalar, günlük dedikodular, mahallede ve etrafta olan bitenler, tandır başında anlatılırdı. Mevsim meyveleri, kuruyemişler ortaya gelirdi. Tandır başında fincan, yüzük oyunu gibi oyunlar da oynanırdı. Tandırname Tandır başında söylenen batıl inanç mahsulü hikâyelere ve sözlere "tandırname edebiyatı" denirdi. Çarşamba karısı masalları, gulyabani hikâyeleri, hamamanası efsaneleri, tandırname edebiyatının en tanınmış örnekleridir. Bazı aydınların, kadınlar arasında oluşturulan bu sözlü edebiyata "tandırname" adını vermeleri, araştırmacılara bu adda bir kitabın varlığını çağrıştırmıştır.
İlgili madde: Odakule VI:120b Taner, Güneş (1949, İstanbul) Sanayi işletmecisi, bankacı. Yıldız Üniversitesi Mühendislik Fakültesi'ni bitirdi. Anavatan partisi kurucularındandır. 18. (1987-1991) ve 19. dönem (1991-) İstanbul milletvekili olarak parlamentoda bulundu. Taner, Haldun mad. VII:203b, I:212a, 250a, II:288a, 447c, III:44a, IV:l45a, 325b, V:406a, 464c, VI:31c. Taner, Yavuz IV:234a. Tango mad. vn.-203c, V:534a. ilgili maddeler: Antel, Necip Celal I:276b Ege, Fehmi III:135b Ezgi, Muhlis Sabahattin III:253c Koyutürk, Necdet V:80b Oskay, Seyyan VI: 150a Tanıg, Suphi IV:239a. Tanık, Hüseyin Fahri VI:474b. Tanık, İbrahim Aşki IIL26a. Tanın, Turan IIL395c. Tanışık, İbrahim Hilmi (1892, Bursa -1967, Medine) Araştırmacı. Uzun yıllar Devlet Matbaası'nda (bugün Milli Eğitim Basımevi) çalıştı. İstanbul'un Osmanlı dönemi çeşmeleriyle ilgili geniş araştırmalar yaptı. İstanbul Çeşmeleri(2 c., 1943-1945) adlı eseri, alanında büyük bir boşluğu doldurmuştur. Hac için bulunduğu Medine'de öldü. III:157a, 468b, 477b, 512a, VI:277c, 299b. Tanin mad. VII:205a, II:71a, VH:323a, 329a, 414a. Tanman, Fahri IV:95c. Tanman, Sabahattin (1909, Serez -1988, İstanbul) İktisatçı. Yüksek İktisat ve Ticaret Okulu'nu bitirdi. Paris'te, Milletlerarası İktisadi İşbirliği Örgütü'nde Türkiye delegesi olarak görev yaptı. 1961-1964 arasında Cumhuriyet Senatosu'nda İstanbul üyesi olarak yer aldı. Tanman, Saffet IV:95c. Tanpınar, Ahmet Hamdi mad. VII:205b, I:9b, II:176b, 217c, 287c, 446a, 465c, III:60c, IV:l44c, 223a, V:170a, VI:380a, VII:455b. Tanrıkorur, Mecdi Nevin II:434c. Tanrıkulu, Ayşe Meral III:402c. Tantıöver, Hamdullah Suphi (1886, İstanbul -1966, İstanbul) Yazar ve diplomat. Mekteb-i Sultani'yi (Galatasaray Lisesi) bitirdi. Ayasofya Rüşdiyesi, Darülmuallimin ve Darülfünun'da öğretmenlik yaptı. Türkçülük akımının öncüleri arasında yer aldı ve Türk Ocakları'nın başkanlığını üstlendi. Son Osmanlı Mebusan Meclisi ve ilk TBMM'de Antalya milletvekili olarak yer aldı. 2-3. (1923-193D, 8. (1946-1950) ve 10. dönem (1954-1957) İstanbul; 7. dönem (1943-1946) İçel; 9. dönem (1950-1954) Manisa milletvekili olarak parlamentoya girdi. 1920-1921 arasında ve 1925'te maarif vekilliği yaptı. Fecr-i Âti topluluğu içinde yer alan Tanrıöver, daha sonra milli edebiyat akımım benimsemiştir. Edebiyattaki asıl ününü ise ulusal sorunlar, kahramanlık konulan ve kültür değerleri gibi konulardaki coşkulu söylevlerine borçludur. Bu söylevleri Dağ Yolu, Güne Bakan adlı kitaplarda toplamıştır. I:20c, III:275b, 529c, IV:78a, V:346a, VI:434b, VII:51c, 67b, 67c. Tanrısever, Mehmet III:319a. Tanrıyar, Ali (1914, Kavala) Hekim. İstanbul Üniversitesi Tıp Fakültesi'ni bitirdi. Beyoğlu İlkyardım (bugün Taksim) Hastanesi başhekimliği yaptı. Anavatan Partisi kurucularındandır. 17. ve 18. dönem (1983-199D İstanbul milletvekili olarak parlamentoda bulundu. Tanürek, Sevim VL265a. Tanyeri, Ömer (1900, İstanbul - 1967, İstanbul) Futbolcu. İstanbul Altınordu takımında parladı. 1919-1921 arasında Almanya'da futbol oynadı. 1921'de Fenerbahçe'ye girdi. İyi bir forvet oyuncusuydu. Beklenmedik anlarda gol attığı için "Beleş" lakabıyla anıldı. Fenerbahçe'de 70 maçta 52 gol attı. Futbolu bıraktıktan sonra hakemlik yaptı. Tanyerli, Şecaattin VI:296b, VII:204c. Tanyolaç, Necmi (1928, İskeçe) Gazeteci. 1950'de Zaman gazetesinde çalışmaya başladı. Daha sonra Son Posta, Tercüman, Spor ve Milliyet gazetelerinde görev aldı. Adliye, polis ve vilayet muhabirliği yaptı, istihbarat şefi oldu. Spor yazarlığında karar kıldı. 1963'te Türkiye Spor Yazarları Der-neği'nin kurucuları arasında yer aldı. Spor Ansiklopedisi 'nin yayımlanması- na katkıda bulundu. Güneş gazetesinin spor yönetmeni oldu. Gazeteciler Cemiyeti başkanlığı yaptı. Yazılarını bir araya getirdiği Arka Pencere adlı bir kitabı vardır. Tanzifat Resmi 1860'taki yeni bir uygulamayla, İstanbul halkından alınan temizlik ve çöp vergisi. Beyoğlu'nda kurulan Altıncı Daire-i Belediye'de uygulanmıştır. Bundan önce çöpler, ücret karşılığı evlerden alınıp denize dökülürdü. Tanzifat resmi yürürlüğe konduktan sonra, halkın, çöplerini sokaklara rasgele bırakması İstanbul'u daha da pis hale getirmiştir. Hgili madde: Çöp II:531a Tanzimat Ailesi I:l42c. Tanzimat Anıtı Proje aşamasında kalan bu anıtın Gülhane Meydanı'nda Mustafa Reşid Paşa'nın Tanzimat Ferma-nı'nı okuduğu yere dikilmesi tasarlanmıştı. Buna benzer ikinci bir anıt için de Beyazıt Meydanı uygun görülmüştü. Seng-i Adalet de denen anıtlar için, özenli ve Avrupai üslupta birer kaide üzerinde altıgen bir sütun, bunun da üstünde Sultan Abdülmecid'in tuğrasını içeren birer arma düşünülmüş ve buna göre resimler çizilmişti. Hattâ, bu anıtlar yapıldıktan sonra her yıl Tanzimat'ın ilanının yıldönümü törenlerinin de Gülhane'de ve Beyazıt'ta bu anıtların önünde yinelenmesi öngörülmüştü. Anıtların dikilmesine ilişkin kararlar Takvim-i Vekayi'de 1840'ta yayımlandı. Ancak sonraki yıllarda türlü gerekçeler yüzünden yapılamadı. İkinci kez 1855'te gündeme gelen ve üzerine Gülhane Hatt-ı Hümayunu'nun da aynen yazılacağı yeni bir Tanzimat Anıtı projesi mimar Bilezikçiyan tarafından yapılmış ve bu ilginç tasarım 1855'te Paris Sergisi'nde teşhir edilmiştir. Tanzimat Fermanı bak. Tanzimat'ın İlam Tanzimat Müzesi mad. WI:206b, II:458a, IV:112b. Tanzimat'ın İlanı mad. VII:206c, I:25a, IL274a, 424b, V:118a, VI:365b. Hünkâr İskelesi Antlaşması IV:99b Taptas, Nikolas VI:368a. Tapu ve Kadastro Dairesi IV: 130a. Tara, Şarık IV:85b, VI:391b.
ilgili maddeler: Alman Elçiliği Yazlık Köşkleri I:210c Boğaziçi II:266a Huber Köşkü IV:93a İpsilanti Yalısı IV:185c İtalya Elçiliği Yazlığı IV:301c Kalender Kasrı ve Bahçesi IV:395b
431
Tek, Vedat Taştekneler Dergâhı II:4l8a, IV:2a. Yüklə 13,42 Mb. Dostları ilə paylaş:
|