Endonezya Hükümeti Hindistan’a KKD’yı öğrenmeleri için bir takım gönderdi ve 1995-96 bütçe yılında tamamlanmak ve 60000 köyde uygulanmak üzere ülke çapında katılımcı köy planlama programı başlattı. Bir çok kısıtlar altında çok hızlı bir ölçek büyütme çalışması yapılmaya çalışıldı. Çok az sayıda iyi eğitilmiş eğiticiler dersaneye dayalı kötü kalitede eğitimler yaptılar. Gerçekçi olmayan bütçe ve zaman kısıtları, devlete ait takımlar ile deneyimli sivil toplum kuruluşları temsilcileri arasında kötü işbirliği ve Endonezya’daki kalkınma planlamasındaki güçlü tepeden inme kültür hep etkili oldu. Bu deneyimler katılımcı yaklaşımların kolayca var olan ulusal programlara oturtulamayacağını ve çok acele uygulamalarda ölçek büyütme çalışmalarının başarısız olacağını ortaya koymuştur. (Mukerjee, 1998, s.23-29)
