A zeki veliDÎ togan bugünkü TÜRKİLİ (TÜRKİstan) ve yakın

Şâirin kazakça gazellerinden biri :

Sen meni netesin, 4- meni tastab, 4- üner bastab, 4- çayına;

Cana aldab, -\- arbab, -|- öz betinmen kitesin.

Nege avvare elesin, 4- qosılıspay, -j-- basılıspay, 4- bayına ?

Cana çattan bay tap, 4- ömür boyı khor etesin. 4-

Et cürek örtendi, 4~ ot bob canıb, 4~ calin çalıb, 4~ içime ;

İt tey khormın, 4- zarmııı, 4- sen üzdin goy bil cilkemdi.

Kim biler ertefidi ? 4~ ölim aytpas, -f- kelse qaytbas, 4- kisige.

Bugüngi kün, 4- bamım, 4- coldas ettin sen bötendi.

Yani : Sen bana ne yapıyorsun ? Beni bırakarak kendi başına bir hüner çıkararak yine aldatıp, kendi bildiğine göre hareket ediyorsun. Beni ne diye avare ediyorsun ? Kocanla birleşmeyip, onunla anlaşmayup, yine bir yeni koca bul, böy- lece hayatını berbad ediyorsun. Bir et parçası olan bu yürek ateşlenerek yandı, içime yalın doldu, köpek gibi har ü zarım, sen böylece benim enseden boynumu kopardın. Yarın kim bilir ? Ölüm (ise ne zaman geleceğini) söylemez ve bir defa gelirse artık geri dönmez. Nasılsa ben bugün varım, fakat sen başkasını kendine yoldaş ettin.

Kazak elinin bozgunluğunu bu dört mısraile pek veciz olarak ifade ediyor: (1892)