"anistan ve Hindistan hududunda; kendilerinin en zaruri ihtiyaçları yo lunda, istihdam etmeğe karar vermişlerdi. Paşanın Türkistanda bırak- «fc zabitler tamamiyle murakabe altında idiler. Yalnız, o günlerde bun lar,,, Sovyet lehine ve İngiliz aleyhine propaganda yapmaları zaruretine' o öre kendilerine karş. az çok mütehammil davranıyorlardı. Cemal Paşa Türkistan basmacıları ile olan münasebetini. Millî Cemiyet vasıtası ile temin edecekti. 1921 yılı başında nezdindeki zabitlerden Ragıp Bey, Körşirmet in biraderi Taşmuhammed Bek, Khalkhoca korbaşmın vekili Asrüddm Mahdum ve Kari Kâmil Kabilden resmî surette Taşkende Cemal Paşa namından basmacılarla müzakerelerde bulunmak için gel diler. Bu müzakereJer bolşeviklerin çok Kilinde olacaktı. Rusların mü saadesi ile bunlar Körşirmet (Şir Mehme ve diğer Fergane korbaşı- ları (yani basmacı reisleri) ile temasta bulundular. Fakat Ruslaş bunlara hiç inanmadılar.
Taşkende dönüp geldikten sonra Ra~ıp Bey ve elyevm Mısırda bulunan Karî Kâmili, Regina otelinde tevkir. ettiler. Bunlar da, Körşır- rnet ve diğer beyler tarafından Cemal Paşa için yazılıp verilen mektup ları biran evvel imha etmiş olduklarından, bu nevi evrak ellerine geç medi. Biraz sonra geri Kabile gönderildiler. Bu, Cemal Paşa için büyük bir darbe idi ve kendisinin bolşeviker nezdinde itibarı olmadığını da basmacılara gösterdi. Paşanın basmacılara teklifi tuhaf idi: «Silâhınızı vermemek, teşkilâtınızı muhafaza etmek şartiyle sulh ediniz !». Halbuki bolşevikler evvelce defalarca tecrübe ettikleri bu usulü artık kat iyen kabul etmez olmuşlardı. Bu münasebetle Millî Birlik merkez komitesi tarafından 25 sonİcânun 1921 de Kâbîle Cemal Paşaya Bukhara hâri ciyesi kuryesiyle gönderilen mektubun bazı kısımlarını nakledeciğim :
