Aban aban iş olmaz, bəsləməsən qız olmaz

Kedi uzanamayacağı (yetişemeyeceği) ciğere, pis (mundar) der. Kişi, bir şeyi elde edemeyeceğini anlayınca kötülemeye başlar. Tilki yetişemeyeceği üzüme ekşi dermiş. (Bayram Özdemir).

kef çəkənlə, şeh çəkəninki tutmaz.

kefenin cebi yok, Eli sıkı olup parayı harcamayan kimse parayı öbür dünyaya götürecek değil ya. (Bayram Özdemir).

kefi kök, qarnı tox, tanrıla işi yox.

Kefilin ya saçı, ya sakalı, Borçlu borcunu ödemediği zaman, kefilin elinde ne var ne yok alınır. (Bayram Özdemir).

kefivə dəh deyə bilsən tapacaqsan, yaşamında dadını. (dəh demək: bəs demək. dənğ qurmaq. e'tidalı sağlamaq).

kefli dünya düz ova, çöldür açıq, hər adımdır bir tələ! az ged ıraq.

kefli dünya düz ova, çöldür açıq, hər adımdır bir tələ! az ged ıraq.

keflinin kağızı, meyxanada oxunur.

Kel ölür sırma saçlı olur, Kör (görmez) ölür, badem gözlü olur. Kişi elinden giden şeyleri değersiz de olsa, çok değerliymiş gibi abartarak anlatır. (Bayram Özdemir).

Kelin ilacı olsa başına sürer, Kendi dertleri karşısında çaresiz olan insanlardan yardım beklenmemelidir. (Bayram Özdemir).

Kem söz, Kalp (kem) akça sahibinindir, kötü sözü, kalp parayı kimse kabul etmez. Bunlar döner dolaşır, sahibine çevrilir. (Bayram Özdemir).

Kendi düşen ağlamaz, Yaptığı hata yüzünden kendine zarar veren kimsenin yakınmaya hakkı yoktur. (Bayram Özdemir).

kesələr poş, qafalar boş. (poş: pülənmiş. şişmiş).

keşgə qadın çığırmasın, erkək əli çırpmasın.

keşgə qadın çığırmasın, erkək əli çırpmasın.

keşgələr sarmasın dilin, qıl bitir əldəki işin. (keşgə: kaş ki). (görəcək işivi qıl qutar).

keşik yaşa, xoş yaşa. (keşik (çəkik). uzun).

keşikçisiz, açıq qapı nə girməz, əsrük başlu ağzu açuq nə dərməz. (dərməz: deməz).

keşikçisiz, açıq qapı nə girməz, əsrük başlu ağzu açuq nə dərməz. (dərməz: deməz).

kə'bə yıxmaq bir qandı, göyül yıxmaq min qandı.

kəçəl ölər uzun saçlı, kor ölər ala gözlü olar.

kəçəl ölər uzun saçlı, kor ölər ala gözlü olar.

kəddi dizindən qızar, elat gözündən.

kəddi, bir günə bəddi.

kəfən almamış, gorun qazdırır.

kəfil ölər, kəfənsiz qalar.

kəklik demiş görüşməm, başın soxmuş qarnına.

kəklik dursa havada, qartal durmaz yuvada! (tikə, açıq ağza düşər). (oynağan av, avçı ilə tuş gələr).

kəklik öz qaqqıldısı ilə özün ələ verdi.

kəklik səsin çıxartdı, qırqı ona göz saldı.

kəkliyə usan qarqa, itirər bayıq öz yerişinidə.

kəkliyin dimdiyi qan, dili qan dimdiyi qan, ağa dinsə söz olmaz, nökər dindiyi qan.

kəl başa, qızıl darağ.

kəl başa, qızıl darağ.

kəl dərmanı öz başına.

kəl ilə kəlləyə gələn buğa, buynuzsuz qalar.

kəl ölür sırma saç olur. (ölü götü ballı olur).

kəl ölür sırma saç olur. (ölü götü ballı olur).

kəl ölür, sırma saçlı olur, kor ölür, badam gözlü olur.

kələmə börk qoyan yerdə, kəllələr börksüz qalar. (daşlara börk qoyan yerdə, başlar börksüz qalar).

kəllə gəzən dananı qurd yeyər.

kəllə olsa, könlün bulur. (baş olursa, könlün bulur). (könlün: huzurun. dincin).

kəllə varmış kəldədə, birlik gərək kəllədə.

kəlləvi sal işə, başla işə. (iş başdan, ağrıq aşdan). (baş olmasa iş olmaz, aşın, yediyin güdsən, ağrıq kəsəllik, xəstəlik üz verməz).

kəm kəsiklik ararsan, guzgüləri unutma.

kəmər dayça, az yeyər yemi, göydən axmasa, çor vurar demi. (kəmər: qamar: kiçik at).

kəmin görən ucaldı, mənin görən aşaldı. (aşaldı: alçaldı. aşdı). (kəmlik tutan ucalar, mənlik tutan uçalar).

kəminməklə uçuruq, mənmənlikdir uçurum. (kəminmək: alçaq könüllük edmək). (uçurum: zavallıq). (əroğlu alçaq könüllüklə ucalır, özün donlardan, aldağçı görnüşlərdən qurtarır, qurralıqla zavallığa uğrur).

kəmlik tutan ucalar, mənlik tutan uçalar. {kəmin görən ucaldı, mənin görən aşaldı). (aşaldı: alçaldı. aşdı)}.

kənd itləri tez tez didişər, qurd gördüyündə birişər.

kənd olmasa uzaq itdən, qurddan itin, qorxusu nədən. (kənd uzaq olmasa, it quddan qorxmaz). (kənd olmasa uzaq itdən, it heç zaman qorxmaz qurddan).

kənd uzaq olmasa, it quddan qorxmaz.

kəndi adalı, yarıc neylər. (kəndi insaflı, adil, ədalətli olan qazi aramaz).

kəndi aşın kəndi başın, öz işinlə kəndin aşın.

kəndi başın dil açar, iki başa dil haçar. (başın: ağlın).

kəndi başın kəndi yolun tutqılan, ömür bitər səndən qalan iz olur. {yol yola çatır, yoluğ uzur. (yoluğ: səfər)}. (evrən sonsuz baş quyruğu yığılmaz, boş bir güdül tutmaqilə tıxılmaz). (hər kim gəlmiş kәndi ömrün yaşamış). (yolçular bitər, yolçuluq sürər).

kəndi başın kəndin oy, bir eşidib minbir yor. (başın : fikrin).

kəndi başın kəndin oy, bir eşidib minbir yor. (başın: fikrin).

kəndi dilin itirən, dosd olamaz kimsənə, danan olsa öz dilin, qara yaxsın üzünə.

kəndi dilin kiçildib, öz dilindən keçənlər. ata yurdun daşlayan, yaban yurda köçənlər. soyusuz köksüz avara, ağlar qalsın yavaya. (taşlayan: atan).

kəndi evin tüstüsü, göz çıxartmaz.

kəndi gözəlliyinə sığmayan, nisgilli ölür.

kəndi gözündə seçə bilməz dirək, başqa gözdə, soğursada, qıl seçir.

kəndi qurtuluşun başqalardan bəkləyən, yalnız kölələrdir.

kəndi manın bilməyən, özgəsində man arar.

kəndi olmaq yalnızlıqdan başlır, yalnızlıqdan keçir, yalnızlıqda qalır, yalnızlıqda bitir.

kəndi özən işənsən, olduğuva güvənsən, içindəkin görərsən, böyüklügün övərsən. önündəki əngəli, oğub əzib enərsən. (işənsən: inansan). (güvənsən: tutunsan).

kəndi özün dəğişmək, birinci iş ərdəmdə.

kəndi usun yetinməz, ussuz görüb uslanqıl, başsız görüb başlanqıl. (yetinməz: yetənoq. kifayət edməz). (çevrədən öğrəşməyən, başarlıq edinəməz).

kəndi üçün dəğişdirən özünü, yerdə qalmaz, çatar sanılmaz uca.

kəndi üçün yuxlayan, qonşu üçün düş görməz.

kəndi üçün yuxlayan, özgə üçün düş görməz.

kəndi varına varlığına dəğər verməyən, kimsədən qarşılıq güdəməz. (qarşılıq : edgi. infial).

kəndi varına varlığına dəğər verməyən, kimsədən qarşılıq güdəməz. (qarşılıq: edgi. infial).

kəndi yazıvı elinlə yaşa, elin yazısın kəndin ilə yok. (elinlə: çevrənlə). (elin: yadın. özgənin. səndən başqası hər kimin).

kəndi yoxlacın vermə dəlir birinə. (yoxlacın: cilovun. yelovun. yuların. kontrolun). (dəlir birinə: dəlirmiş birinə).

kəndi yolun, kəndi yasan, kəndin ol.

kəndi yolun, kəndi yasan, kəndin ol.

kəndi yurdun daşı ol, özgə yurdun başı yok. {kəndliyivə yiyə çıx, ərkinligin baş üsdə). (baş üsdə: özü gəlir)}.

kəndimdə doğdum, kəndimdə yaşadım, qaldım, kəndimdə gəzdim, kəndimdə ölürüm!.

kəndimi uslu sandım, qıymam sənə mən deyəndən, dərin yaramı aldım.

kəndin düşünəməyən, çevrəsin dincalıtmaz. (düşünəməyən: açıqlayaman. təşrih edəmiyən). (kəndi durumun anlayamayan, çevrəsinə huzur, rahatlıq verməz).

kəndin üstün tutan,baَşı yox, sanki çürük üzük, qaşı yox.

kəndin üstün tutan,baَşı yox, sanki çürük üzük, qaşı yox.

kəndin yığıb düşünmək başarı gücün artırar.

kəndinə don seçənməz, özgələrə don biçər. (boş, qanıqsız danışan).

kəndinə güvən, güc yaradır, özünə itgin, böyük yaradır. (özünə itgin: yadırsanış. özünə yad).

kəndinə güvənc ölüncə durur, özgüyə güvənc sınınca.

kəndinə inan, istəyə ulan.

kəndinə küsən, çevrəyə gülməz. (kəndinə: kəndindən).

kəndinə yakışanı sev, hərkəsə yapışanı yok.

kəndini artıq sevən, dərin sevgi yoxsunu. (yoxsunu: məhrumu. faqidi).

kəndini artıq sevən, dərin sevgi yoxsunu. (yoxsunu: məhrumu. faqidi).

kəndini bəğənən, kəndinə yəhər yapar. (çox nələr qatlanar).

kəndini çox bəyənən tez üzülər.

kəndini çox bəyənən tez üzülər.

kəndini çox bəyənən tez üzülər.

kəndini qınayan az azından, düşməz dilə qınağa. (az azından: kəmkəmindən. yavaşayın).

kəndini qorumaq kəndini sevmək, olduğun yaşamaq, yaşamı sevmək.

kəndini qorumaq kəndini sevmək, olduğun yaşamaq, yaşamı sevmək.

kəndini uslu sanan öyləsinə tuş qalır, mən sənə qıymam deyən, vurmuş yara dərindən. (uslu: ağıllı). (kəndivə güvən).

kəndini, çevrəsini dəğişənmiyən, özün qırmağa yazqın (məhkum).

kəndisi bağlı bir atıya, durdu başqasın qaldıra.

kəndisi bağlı bir atıya, durdu başqasın qaldıra.

kəndisin mutsuz bulan, başqaların mutlu bilər. (görər)..

kəndisin mutsuz bulan, başqaların mutlu bilər. (görər)..

kəndisiylə dalaşğan, topraq içrə barışmış.

kəndivə bax, kəndivə güvən!! (burnuvu soxma oyan buyana).

kəndivə görə düşün, çevrənə baxıb biçin. (biçin: tədbir qıl. səyasət götür.).

kəndivə görə düşün, çevrənə baxıb biçin. (biçin: tədbir qıl. səyasət götür. ).

kəndivə güvən bildiyin yapın.

kəndivə güvən evrəni qazan.

kəndivə güvən özüvə inan.

kəndivə güvən!. güvənc bir quş durur, içində uyur!.

kəndivə güvən!. güvənc bir quş durur, içində yatır. (birinə güvənən, kəndin aldatır, güvəndirən, dosdun).

kəndivə güvən!.güvənc bir quş durur, içində uyur!.

kəndivə güvən, dayaq, ölüncə sənə.

kəndivə güvən, ən gözəlliklər səni gözləyir!.

kəndivə güvən, heç nəyi itirmədən öl.

kəndivə güvən, iki evrənin görür!.

kəndivə güvən, kəndivə gümən, kəndivə süyən. (kəndivə inan, kəndindən um, kəndivə dayan).

kəndivə güvən, kəndivə süyən. (süyənmək: dayanmaq).

kəndivə güvən, kəndivi edin. (özüvə inan, kəndivə yiyələn, özüvü əldə ed!).

kəndivə güvən, könülcə sürən. yoxsaki. -ilan kimi çalarlar, tikan kimi atarlar, əldən varın, üzdən görkün alarlar!. (sürən: yaşa. dad, həzz al) (görkün: gözəlliyin).

kəndivə güvən, könülcə sürən. yoxsaki. -ilan kimi çalarlar, tikan kimi atarlar, əldən varın, üzdən görkün alarlar!. (sürən: yaşa. dad, həzz al) (görkün: gözəlliyin).

kəndivə güvən, nə buruşsun nə büzüşsün!.

kəndivə güvən, nə itər. nə qırılar. kəndivə güvən. nə itməsin, nə qırılmasın!.

kəndivə inamın qalıncaya dək, yoxdurur qorxu. (özüvə olan güvəncini itirməyincə, qorxu yoxdur). (kişi üçün ən qorxuncusu, özünə güvəncin itirməkdir. (ən qorxuncusu: ən qorxunc olanı).

kəndivə inan, bacara bilsən, bildiyin yapın, güvənə bilsən.

kəndivə inan, güvənli barqal!. (güvənli barqal:. güvənli ol, hər qaçan, həmişə).

kəndivə inan, tanrıvı bul. (tanrı güvəncdir, hər kimin içində yatır).

kəndivə inan, -yapa bilərsin, -yapa ilərsin, -çıxa ilərsin. (bilərsin: biliyin çatar. bacarırsın). (ilərsin: gücün çatar. bacarırsın). (çıxa ilmək: üstələmək. nayil omaq).

kəndivə qıymazı, özgəyə qıyma. (qıymazı: xoş görmədiyivi). (qıyma: xoş görmə).

kəndivə tapın, bildiyin yapın. (tapın: sev. əğil).

kəndivi altalayıb, güzgü düzün baltalama. (altalayıb: alta qoyub. basaqarıb. gizgələdib). (güzgü düzün: düz olan güzgünü). (man səndədir, güzgüdə yox). (kəndi dalqa keçirib, güzgünü yazğıtma) (yazğıtma: ittiham edmə).

kəndivi artıq düşüncəli sandıqca ağrılar, acılar çoğalar.

kəndivi artıq düşüncəli sandıqca ağrılar, acılar çoğalar.

kəndivi artıq tanı, dosluqların bollansın.

kəndivi artıq tanı, dosluqların bollansın.

kəndivi çaqqal bilsən, qonşuvu tilki bil.

kəndivi dəğiş uyqun ol yaşa, kəndivi unut başı vur daşa.

kəndivi doğrutacaq doğrusuda qılınqıl. (doğrutacaq: oluşduracaq. mühəqqəq, bəqərar edəcək). (doğrusuda: yönündə. istiqamətində). (qılınqıl: çalış. talaşlan. cəhd elə).

kəndivi düşün, başqadan üşün. (kəndivi düşün, özgədən üşün).

kəndivi düşün, işləri üşün. (üşün: yığ. toparla). (kəndivin köçəri olduğuvu anlayıb düşündə, işlərivi yaşın boyuna uyar). (yaşıvın uzunluğuna, sürəcinə uyarla, müntəbəq ed). (yarımçıq iş, yalınçıq yarın. yarımçılıq işlər, yarınları boş qoyar, yarınları quramaz).

kəndivi düşün, kəndivi tanı, kəndivi bil!, dos deyirsən, kəndi özün tanıtsın.

kəndivi düşün, özgədən üşün. (özgədən: yaddan).

kəndivi keçmişilə yox olmuşunla ölç. (kəndivi keçmişilə yox qalmışınla ölç).

kəndivi keçmişilə yox olmuşunla ölç. (kəndivi keçmişilə yox qalmışınla ölç).

kəndivi qına, özgəsin sına.

kəndivi nərsələrin yoxluğuyla sıxışdırma, gözlərini bacardıqca yekə aç, yiyəliklərivi iyi görəsən. (yiyəliklərivi: malik olduqlarıvı).

kəndivi nərsələrin yoxluğuyla sıxışdırma, gözlərini bacardıqca yekə aç, yiyəliklərivi iyi görəsən. (yiyəliklərivi: malik olduqlarıvı).

kəndivi sev, sevinci yaşat, kəndivə inan, güvənci yaşat.

kəndivi sına, özgəni qına.

kəndivi sına, özgəni qına.

kəndivi sına, özgəsin qına. (kəndivi sına, özgəni qına).

kəndivi sına, özgəsin qına. (kəndivi sına, özgəni qına).

kəndivi süt bilsən, dosdun qaymaq bil.

kəndivi tanı, çəkivi bil, istəklərin sanağul gəlsin. (çəkivi: sınırıvı. həddivi). (sanağul: mə'qul).

kəndivi tanı, kəndivə güvən (yolçuluq içindən başlı).

kəndivi tapa bilsən, sevdiyin ala bilsən, sevmədiyin ata bilsən, belə mutlu yaşa bilsən, kimin ona sözü var, böylə yaşam, çoxlarının gözü var.

kəndivi topla sözü daşla, işi başla. (kəndivi topla sözü ötür, işi tut). (qorxmaz bir kərə ölür, qoraxaq min kərə).

kəndivi umursanmadan, başqasın umrsanma. (umursanma: önəmsəmə. önəm vermə).

kəndivi umursanmadan, başqasın umrsanma. (umursanma: önəmsəmə. önəm vermə).

kəndivi yoxla özgəni boşla.

kəndivin nə olduğun biləndən son, başqalar səni necə düşünür (görür) maraqlandırmaz.

kəndiylə barışanmıyan kəndinә qıyar. (oldağla barışanmıyan kəndinә qıyar). (oldağla: vaqiiyytlə).

kəndli yağış istər, yapan (bənna) quraqlıq.

kəndliyivə yiyə çıx, ərkinligin baş üsdə. (baş üsdə: özü gəlir). (kəndi yurdun daşı ol, özgə yurdun başı yok).

kəndüvə salma gücü, kəndirə salda gücü.

kənidivə güvən, işivə işən, baxdın çaparaq yetər. (kənidivə güvənib, gördüyün işə inansan, baxdın çaparaq yetişər).

kəppədə yaşan, saray bəğənməz. (kəppədə: komada).

kərtin yoxsa durmaz malın, yaman doslar qurur darın, sənin üçün yağu bulmaq gərəkməz. (kərtin: hesabın).

kərvan aşır yol olur.

kərvan aşır yol olur.

kərvan aşır yol olur.

kərvan bilən yol yaxşi, bilgə bilən söz yaxşi.

kəsdənə qabığından çıxmışda, qabığın bəğənməmiş, yazıq kinlinin sözü çoxumuş, hıncından kimsəyə deyəmməmiş. (kəsdənə: şabalıt dənəsik (dənə biçimli) yemişi).

kəsə yoldan güdə, dərin sözdən ağır olsun tapılmaz. (kəsə yoldan: çapa yoldan).

kəsək atsan daş alarsan.

kəsələ dərman tapıldı, armana yox. (armana:təmbələ). ərik yuxudan qalxınca, irik yürbay. (təmbəl özünə gəlincə xəsdə ayağa qalxar). (ərik: təmbəl). (irik: xəsdə). {yürbaymaq:yarbaymaq. (kəsəl, yatalağ kimsə) qalxıb yerimək. ayağa durmaq}.

kəsər geddi, sapıda arxasıca.

kəsgin qılıc dil durur, qansız izsiz öldürür.

kəsik baş, kəsik dil danışanmaz, kəsik çörək yapışmaz.

kəsik çörək yapışmaz.

kəsik dil, kəsik baş kimidir.

kəsik ətək daş tutmaz.

kəsildi işləməkdən (kələklər qurmaqdan) doğru yollar, açıldı kimsə bilməz oğru yollar.

kəsilən baş geri bitməz, son ökünüş assı edməz. (son ökünüş: son peşmanlıq) (assı edməz: fayda verməz) (bitmək: yapışmaq. qaynaşmaq).

kəsilən əkmək, yenidən bitməz.

kəsilsə çörək, yapışdır görək.

kəsin yükü yüngülsə sucar, yemi artıqsa qudurar. (yükü: görəvi. məsuliyyəti) (sucar: suçar: soncuqlar). (qudurar: özündən çıxar. götürülər).

kəsirlinin kəsri dəğər. (şumun, yümnsüzün zərəri toxar). (kəsri: zərəri).

kəsmə ayağ, qıssa gəlsə yorqanın, uzat yorqan, üşünməsin ayağın.

kəsmə ayağ, qıssa gəlsə yorqanın, uzat yorqan, üşünməsin ayağın.

kəssək oturub, daşa ağlayır.

kəşiş ambara dartar, öküz əkinə.

kətdidən yalavac olsa, ümməti eşşəh olar.

kətən gördü, kərəki üzdü.

- ağrı (cəfa) gördü, çadırın çəkdi.

kəvrək deyib tullama, yarğalıyan işnə bax. (yarğalıyan: dərdə dəğən). (kəvrək söğüt, çubuqları birbirinə bağlayar. (kəvrək söğüt: yumşaq dal).

kəzdə birinc aldansam, yazıqlar olsun ana, kəzdə ikinc aldansam, utlar olunsun mana. (yazıqlar: utlar).

kəzin keçdi qaytalamaz gənclik. (kəzin: və’də. novbət. çağun. fəsil) (qaytalamaz: təkərlənməz. tikrarlanmaz).

ki böylə əhval, qurdun pəncəsi oldu keçi saqqal darağı.

ki hər kim gəldisə bildiğin işlər.

ki kəndinə qazandın sarp düşman.

kibrit olma yanıb sönən bir kərəm, çaxmaq olda hər çaxanda yanasan.

kiçi uluğ duruşmaz, qırqı qarqa qarışmaz.

kiçicik daş, yarar baş.

kiçik ağzım, ağca üzüm. (kiçik ağzım olsun, ağca üzüm olsun).

kiçik amac, güdə yol. (yaşam güdə).

kiçik ası, qazan aşı. (ası: qazanc). (kiçik qazanclar, qazanda toplanıb aşın olar).

kiçik ayla ulduz ışar artığın. (aysız gecə, ulduz gurca ışınar). (ay kiçildikcə, ulduzlar gurca ışınar).

kiçik balta qatta dirəkni yıxar. (qatta: yekə. yoğun).

kiçik borc, uşaq kimi böyüyər.

kiçik bükün bağırar, böyük çilən dilsiz qalar. (bükün: çilək: qussə. dərd).

kiçik çanaq tezin dolar, gecə boylun danın doğar.

kiçik dam üstünə çıqsada, yiyəsindən yekəlməz.

kiçik də olsa haçar, böyük qıfıllar açar.

kiçik ilanıda, böyük sobayla (dəğənəklə) vur.

kiçik qazan tez qaynar.

kiçik qazancın böyük itgisi olmaz.

kiçik tutular yaşamda nə yoğun izlər bıraxmış. (tutular: təsmimlər). (nə çox kəzin yaşam yolun kiçik tutular kökdən dəğişmiş).

kiçik uluğ duruşmaz, qırqı sunğur qarışmaz. (duruşmaz: qarşıtmaz. muqabilə edməz).

kiçik uluq duruşmaz, qırğı sunqır qarışmaz. (qırqı sunqura muqavimət edəmməz).

kiçik yalançı şeytan aldadır, yekə yalançı özün.

kiçikdə dursa ulduzün, öz gücün deyər gecə düşəli.

kiçikdisə böyür, oğlandisə ulur, yigitdisə qocur.

kiçiklərə bökünmə, böyüklərə kiçillmə. (bökünmə: şişmə. böyüklük yapma).

kiçilikdə qatğılansa, uluğlayu sevginər. (kiçiklik çalışan, böyüyəndə dincələr). ( qatğılanmaq: qatqırlanmaq. təqəlla, səy edmək).

kiçiyi olmayanın, böyüyü, olmaz.

kiçiyin kəmçiğin, uluğ çəkər. (kəmçik: kəmçək: xəta. təqsir. səhv. iştibah).

kiçkilərlə ötünqıl, yavzuqları, ötürqıl, uluğlarla oturqıl. (ötünqıl: keçin). (yavzuqları: yavuzları. yavaları). (ötürqıl: tərk ed). (uluğlarla. böyüklərlə). (oturqıl: maaşirət ed).

kiçqi büyük tanıyan, kəndi yerin anlıyan.

kilim satsan qonşuva sat, bir ucundada özün otur.

kim ağrısın basdırdı, olmazilə dost oldu. (ölüm ilə dost oldu). (kim ağrısın basdırdı, ölümünən yastırdı (dost oldu).

kim bafa savın umarsa dişidən, ürəyi yonqalmayar dərdindən. (yonqalmayar: düzəlməz).

kim bafa savın umarsa dişidən, ürəyi yonqalmayar dərdindən. (yonqalmayar: düzəlməz).

kim bilir əkən dərəcək.

kim biliri könül çəkən dərdimi, hər bir sevən istədiyin dərdimi, sonu yox yoxdur çəkmək çilə, boşuna, hər bir ərən istəyinə ərdimi.

kim bilirki kimi sevə kimini, gözdü görər ürək tutar birini.

kim demiş doğru gəzən yalğız qalır, bilməmiş könlü bəzər dad nəyimiş.

kim deyirki doğulmamışdan aldun, yazın yazılmış sənin, hər pox tapıb yeyəndən, ağıl güdmə alınmaz. (aldun: əvvəl. qabaq).

kim gizləsə dərdini, axır yıxar dərd oni.

kim istədi, kim kitlədi. ( kimə niyyət, kimə qismət).

kim istədi, kim kitlədi. ( kimə niyyət, kimə qismət).

kim istir daş, başı, başına sal, daşı.

kim ki dər isə can içrə canandan çıraq, türk dillər əyləşində (məylisində) daima tutsun qulağ.

kim ki həxdan tutmadı bən ey kişi, yarmadı haqdan onun hər giz işi.

kim qəmivə batdı o, dünya dəmin itirdi, enginə dalmış biri, evrən gözündə qalmaz. (enginə: ummana. uqyanusa).

kim olduğun düşünsən, öz yoluvu taparsan.

kim olduğun düşünsən, öz yoluvu taparsan.

kim olduğun görürəm, kim olacaq bəllənməz.

kim olduğun görürəm, kim olacaq bəllənməz.

kim olduğuzu, olduğuz yerdən başlayın.

kim olursa dedikdə, dediklərin didiklə. (dedikdə: danşıqda). (didiklə: araşdır. düşün). (baxmagilən kim deyir, düşün daşın nə deyir).

kim olursan ol, düşə ol kimdən, sevgi ola azu mutluq, gözləmə nəsə kəsdən. (azu: yaxud). (düşə ol kimdən: hançı soydan olursan ol).

kim sorulmaz kimsədən yarın günahi kimsənün. (dosdun yükü sənə yüklənməz).

kim tapdı acı dildən aman. (aman: qoraq. həfazət).

kim var diyə sormayacaq, sağa sola bakmıyacaq, ''ol var'' diyə, şakıracaq, yorulmadan axınacaqsın!. (''ol var'' diyə: kişinin tini, iç varlığı, inamına güvənib). (şakıracaq: yıldırım kimi şşaxacaq, gurlayacaq). (axınacaqsın: yügürəcəksin).

kim vermiş yetimə malın, el yığıla alanmaz.

kim yapırsa doğrucana bir işi, kəndi bilər dəğər biçə uz kişi.

kim yapırsa doğrucana bir işi, kəndi bilər dəğər biçə uz kişi.

kim yapırsa doğrucana bir işi, kəndi bilər dəğər biçə uz kişi.

kimdən alsan tapınca, berqıl sağın yapınca, qılmışırsan dönüklük, qalar adın yamanca. (tapınca: əmanət). (sağın yapınca: tə'min edincə).

kimdən alsan tapınca, berqıl sağın yapınca, qılmışırsan dönüklük, qalar adın yamanca. (tapınca: əmanət). (sağın yapınca: tə'min edincə).

kimdi arır biləməm, kimdi bulur görəməm.

kimdir demiş yaman günün ömür boyu az olur, gəldə gördə yaxşıların bir bir köçüb yox olur.

kimə inanırsan inan, yalnız kəndivə güvən.

kimə inanırsan inan, yalnız kəndivə güvən.

kimə kim çələp verməyə, bayımaz, onundur onun vergi həp çoxda az.

kimə niyyət, kimə qismət. ( kim istədi, kim kitlədi).

kimə niyyət, kimə qismət. ( kim istədi, kim kitlədi).

kiməsni görüb oylan, kiməsni görüb qoylan. (kiminə baxıb düşün, kiminə baxıb toxdan, təsgin tap, şükr ed).

kimi acı kimi süycü, kimi yürür kimi çürür, kimi durur kimi dirir, kimi tutur kimi utur , kimi yeyir kimi deyir , kimi dərir kimi əlir , kimi sərir kimi sarır ,. (durur : qalır. durqun yaşam sürür.). (dirir: çılqın yaşır).

kimi acı kimi süycü, kimi yürür kimi çürür, kimi durur kimi dirir, kimi tutur kimi utur, kimi yeyir kimi deyir, kimi dərir kimi əlir, kimi sərir kimi sarır,... (durur: qalır. durqun yaşam sürür. ). (dirir: çılqın yaşır).

kimi acılarla yaşatdı, kimi acılara yaşatdı. (kimini çiğ dərdlərlə qocaltdı, kimisinə dərdlərin çəkdirdi).

kimi əkə, kimi biçə. (yaşamda durmuşda, heç nə yazılı deyir). {evrən, oyun evridir, duran yeri çevridir, duran ona əğməyir, evrən onu devridir. (evridir: çevridir: pozur)}. {bu evrəndə yazı yox, qazı yox. {kişi durmuş atın, yolun bitinə, atın qınına dək qoğmalıdır. (bitinə: sonuna) (qınına dək: qınqına dək < qınqıtılasına, ölməsinə dək)}. {durmuşda durmaq oturmaq, ölmək deməkdir. {iki başdan dolar boşalar, yaşamı tutan xoş olar}. {əkənə baxma, ək bitir, biçənə qarma, biç itir, tutduğun yolu, ged kitir!. (qarma: baxma) (kitir: gerçəkləşdir. doğrut. uyqula)}. {evrən sənin sonuna çatınca, sən evrənivin sonuna çat. (dünya sənə son qoyunca, sən, dünyalıq işlərivə son qoy, işlərivi yerinə yetir)}.

kimi geyimə sarılı, kiminə geyim sarılı.

kimi gördün öcəöclə, qısaqısla, kəsəkəslə qura bilmiş duralı bir baylıq. (duralı: dəvamlı) (öcəöclə, qısaqısla, kəsəkəslə: qisasla) (baylıq: dövlət).

kimi gülər, kimi güldürər. kimisi gülüb güldürər.

kimi haydan sancı, kimi vaydan.

kimi haydan sancı, kimi vaydan.

kimi iz qoyub, kimi izləyir izi.

kimi könüldə yaşır, kimi yaşamda qalır, bu açmazdan qaçmağa, kimsə bilən yolu yox.

kimi könüldə yaşır, kimi yaşamda qalır, bu açmazdan qaçmağa, kimsə bilən yolu yox.

kimi qaçışda, kimi qovuşda.

kimi qaçmaqda kimi köçməkdə, oturan yaşadı.

kimi olcağı görür, kimi olanı görür, kimi olmuşu görür. birincisi düşünür, ikincisi keçinir, üçüncüsü çəkinir.

kimi öz işində, kimi deyirman dişində, kimi dartır, kimi dartılır.

kimi seçdiyin güdür, kimi seçildiyin.

kimi sevdikcə güvənir, kimi güvəndikcə sevir!.

kimi söylədi yapdı, kimi yapdığın söylər.

kimi söylədi yapdı, kimi yapdığın söylər.

kimi təpişər, kimi əzilər.

kimi tikan, batmaq işi, kimi gül, ötmüş isi. (isi: iyi. iysi).

kimi vardır kölgəsinin ardında, kimi vardır kölgə onun dalında. (