Aban aban iş olmaz, bəsləməsən qız olmaz

qonağın: kəndi yuvasın).

quş qonduğu dalın qırılmasından qorxmaz, güvəndiyi dal deyil kəndi qanalarıdır.

quş qorxmayıb qonduğu dal qırılsın, quş öğrənib öz qoluna güvənsin.

quş quşa, qoş qoşa.

quş nə əkir, nə biçir, toxda dolanır.

quş olubən alda güvənc qanatdan, kişi olub alma güvənc yoldaşdan.

quş uçmalı, sevdiyindən qəfəsə salma, solunan soluq solutulmalı, içinə dalma. (solunan: içərə alınan soluq). (solutulmalı: dışarı verilməli).

quş uçmaz kolan yeriməz, gözə görünməyən uca dağlar.

quş var ət verməli, quş var ətin yeməli.

quş var ət yedizdirilir, quşda var əti yeyilir.

quş var əti yeyilir, quş var ət yedrilir. (quş var əti yeyilir, quş var ət yedrilir).

quş var əti yeyilmir, söz var uca deyilmir.

quş yüksəlir qanatla, kişi qalxar bilik, bilək, diləklə.

quşaqsız aydına qıyın quşaqçı düşər. (quşaq: yaraq. quşqu düşən. ayıq, oyaq düşən). (beyinsiz aydını, zalim, acımaz başçı sürər).

quşda içözündən ilinər. (ilinər: bəndə düşər). (içöz: nəfs).

quşqu inanc örsələyər kişini, inaş doğsa doğrulayar işini. (örsələyər: tapdayıb bərkidər) (inanş: inanc).

quşqu inancın, güvəncin sinin qazar. (sinin: qəbrin). (sonucun güdən batırlığa çatmadı. (batırlığa: qəhrəmalığa).

quşqun olub quyruq altına keçincə, yüyən ol, başa keç.

quşqusuz danışana güvənmə.

quşqusuz yaxınlaşma, yoxlamadan uzaqlaşma.

quşqutan inanmadı, inanan quşqunmadı. (quşqudan. ikitən. şəgg edən).

quşlar yuvanı, qoşa qurmuş.

quşların ən gözəli, arvaddır, oda yer üzündədir.

quşlarında var umaq evi qonmağa, baş götürüb çalsa qanat uçmağa. (topraqsız kişinin varlığı danılır).

quşu quşla ovlarlar (tutarlar).

quşu quşunan avlarlar.

quşu quşunan avlarlar. (quş quşunan avlanar).

quşun köçü qanatla, kişi köçü ayaqla. (hər yolun özünə görə yaraqı var).

quşun sütü ağzında.

qut ağzasan, qut gələr. (falı xoşluğa açsan, xoşluq gələr).

qut bəlgüsü bilik. (çıxmağın, bilməkdədir).

qut bolur!. uluğlansa uluğlar. {qutluq olur, dəğərlənsə dəğiqlər (dəğərlilər)}. {uluğlu uluğlansa qut bolur! (yaşlılara sayqı göstərənlər qutsanırlar) (bereketlenirler)}. (uluğunu uluğlasa, qut bolur!). (qut bolur: qutlu olur!. qut bulur. baxtı gülər olur). (degerli başlar, dəğərlənsə, elin işləri düzələr). {(hər el, ölkə, uluğları (böyükləri) qədər uludur (böyükdür)}). (bir toplum dahilərini, bilginlərini dəğərləyib sayqılamaqla, kəndi başın ucaldır).

qut dilə ondan ki verən təkcə odur qut, bolğanına vermişdi sənə dağ dərəli yut. (qut: nəcat). (qut dilə: nəcat axdar). (bolğanına: bollucasına). (yut: yurd).

qut güdülməz, qut alınar. (alınar: qazanılar).

qut qovuq versə iyə (tanrı) quluna, gündə işi yüksəlibən yuğar ağar.

qutar iş gül qoxar.

qutaylar iş üsdə, kütaylar yataqda ölür. (qutaylar: yoşbaxlar. xoşbəxlər). (kütaylar: qarabaxlar. bədbəxlər). (qutay kütay: yoşbax qarabax. xoşbəx bədbəx). (kişi işdə gərək).

qutaylar iş üsdə, kütaylar yataqda ölür. (qutaylar: yoşbaxlar. xoşbəxlər). (kütaylar: qarabaxlar).

qutaylığa dünən gec, yarın tez, bu gün çağ. (qutaylığa: güntaylığa, xoşbəxliyə). (çağ: çağdır: yaraqdır. fürsət).

qutaylığa düşmüş yolun darları, kütaylığa çox genəlmiş darları. (qutaylığa: toxbaxlığa. xoşbəxliyə). (kütaylığa: yoxbaxlığa. çorbaxlığa).

qutaylıq nə tapmalı, nə yapmalı, qapmalıdır. (qutaylıq: güntaylıq. xoşbəxlik).

qutlu elə əkdiyi düşər, qaylusuna dürtülmüşü. (dürtülmüşü: soxulmuşu). (qaylusuna: bəlalısına. bəlalı elə).

qutlu gün döğuşundan bəllidir. (qutlu gün, çağ doğuşundan bəlli).

qutlu gün, çağ doğuşundan bəlqürür.

qutlu ol gəlinki qaynananı görmədi.

qutlu olsun bayquşa viranələr.

qutlu olsun, yurtlu olsun, utlu olsun. (təzə gəlinə deyilir).

qutluğ aran, aranmadan tapılmaz.

qutluğu yansıtanlar sevdikləriylə yaşar, qutluğu yaşayanlar sevənləriylə yaşar!. (yansıtanlar: əks edənlər. təsvir edənlər).

qutluğuvu kəndi çəkinlə ölç biç. (çəkinlə: ölçünlə. dünyanla).

qutluq dağ ardında, dağ başında yerləşməyib, yatdığın dərədə, çıxdığın bərədə durur.

qutluq dağ ardında, dağ başında yerləşməyib, yatdığın dərədə, çıxdığın bərədə durur.

qutluq gətirir, əldə olanı sana bilsən, qutluq gətiməz, özgə davarın, gözə tiksən. (davarın: malını. devlətini).

qutluq nə alınır nə satınır, yalnız yaranır. (qutluq payı bacarıqcadır).

qutluq nədir, sevdiyinə sevilmək.

qutluq payı bacarıqcadır. (qutluq nə alınır nə satınır, yalnız yaranır).

qutluq yalnız gülüş yox, eyku qılış, eyku duyuş mutluq çox. (eyku: yaxcı).

qutluq, içində yatır, çölün arama. (qutluq: xoşluq. xoşbəxlik). (çölün: çöldə. bayır. bayırda).

qutluluq axdarmasan tapılmaz, əl atmasan tutulmaz.

qutluluq içdən doğur.

qutluluq olduğunla yaranır, istəyinlə yox.

qutluya qoşa yağar.

qutsallıq oldu aşqın, toprağa sevgi.

qutsuz (bəxsiz) kişinin gözü açılmaz.

qutsuz quşun yuvası doğan yanında olur.

qutsuz quyuya girsə qum yağar, dəviyə minsə büvə çalar.

qutsuz quyuya girsə qum yağar.

qutsuz quyuya girsə, qum yağar.

qutsuzun yeddi evə dək ziyanı olur.

qutulcaq sökəl, imi qatında bulur. (ölmüyəcək, düzəlcək xəsdə dərmanı qulluğuna çatır).

qutulmuş iş gül qoxar.

qutululuq: -ağızda olanın dadın, əldə olanın tutarın bilmək, deyilən sözü sezmək, dediyi sözə yiyələnmək, verdiyinə göz yummaq, kəndi kəndindən ummaqdır. qutulluuq.

quvənməgin dostuna,, saman tıxar pustuna.

quyla itə kit kədəri tozu qəmi üzündən, açsın qonça töksün güllər gözündən.

quyruğuynan yığır, başıynan çalır (ilan kimi).

quyruq bulayana, əl qaldırma.

quyruq olub baş dalına düş, daş olub quyruğa düşmə.

quyu dibi daşıl (daşlı) olur, öksüz gözü yaşıl (yaşlı) olur, ata ana qoxulu, yar qoxusu başıl (daşqa) olur.

quyu gördün ip salda keç, bəlkə düşən oldun!.

quyu qazdım qum çıxdı, gəlin aldım dul çıxdı.

quyu qazıldıqca dərinləşər.

quyu var, dərinligi, on quyu alar.

quyu var, quyu var, quyu var dərinligi on quyu.

quyuda su var, it burnu dəğməz.

quyuda, balıq olmaz.

quyuq sözləri, oyaq gözləri, soyuq işləri, issi üzləri.

quyunu biri qazar, suyunu minlər içər. (biri qazar quyu, minlər içər suyu).

quyunu boyunca qaz, düşsən, boğulmuyasan.

quyunu geniş qazan, özün içində bulur.

quyunun, dibin görməyincə, ölçə bilməzsən.

quyuya düşən daşın səsi, qonşuda eşitilməz.

quyuya düşsən kəndirə güvən, qınları yensən kəndivə. (quyuya düşsən: quyuya enmək istəsən). (kəndirə: hörgənə. ipə). (qınları yensən: çətinlikləri üstələmək istəsən).

quyuya su tökməklə, quyu dolmaz.

quyuya tüpürmə, içməli olarsan.

quzeyda qar əksiməz, qoyda yağ.

quzğun oldun, qurdunkuna,.

quzlacı qoyun, budlacı dəvə bəxdin olsun, balalı dişi, bəlalı kişi, olmasın toyun.

quzu doğub tülkü yapan dünyamız.

qüc olmadan, doğru yeriməz, doğru olmasın, güc yeridər. (qüc: 1. quvvə. 2. quldurluq).

Laf torbaya girmez, Söz ağızdan çıkmaya görsün, onu herkes duyar, gizliliği kalmaz. (Bayram Özdemir).

Laf torbaya girmez, Söz ağızdan çıkmaya görsün, onu herkes duyar, gizliliği kalmaz. (Bayram Özdemir).

Laf torbaya girmez, Söz ağızdan çıkmaya görsün, onu herkes duyar, gizliliği kalmaz. (Bayram Özdemir).

Lafla (lakırtı) ile peynir gemisi yürümez, söylemekle iş yürümez. (Bayram Özdemir).

Lafla (lakırtı) ile peynir gemisi yürümez, söylemekle iş yürümez. (Bayram Özdemir).

lax yumurta batmaz.

lal arvadın kişisi, kor kişinin arvadı ol.

lal qadın döğülməmiş.

lalın ürəyi, anasınada qaranlıqdır.

lalların düşmanı olmaz.

lan dişin dəğişməz min kərə atsa kovaq. (kovaq: ildə dəğişən köynəyi).

lap zirək adam oduki zirəklik eləmiyə.

lap zirək adam oduki, köpöyoğluluq eləmiyə.

lapbelə dünya fırlanırsa tərsinə,inancımı heçnəyə dəğişmərəm mən yenə. (inancımı: əqidəmi).

ları xoruz banlamayıb banlamaz, göy köynəkli anlamayıb anlamaz.

lari xoruz banlamaz, banlasa çağ anlamaz, qanmıyana söz deme, anlamıyıb anlamaz.

Latife latif gerek, Şaka, nükte zarif ve hoş olmalı. (Bayram Özdemir).

lcağların daşı, alcağların başına, ulcağların qadası, dığaların başına.

Leyleğin ömrü (günü) laklaka ile geçer, İş yapmayan başıboş gezen kişiler yaşamını gevezelikle geçirir. (Bayram Özdemir).

leyləyin gedişinə yox, gəlişinə baxarlar.

leyli bazarıdı, məcnun can satır.

lə'nət gəlsin qəribligin adına, güvənməyin ləzzətinə dadına.

ləpədən dəvə çıxardan, daldan dağ düzəldər.

ləpədən dəvə çıxartmaq, sıçandan fil.

lliyə aşsa yaşın, düşün pişipdir aşın, altmışa yaklaşınca, yaşlılardı yoldaşın, ayaq qoysan yetmişə, gözün düşər keçmişə, unut keçsin keçəni, qutla əldə olani.

lovğalanıb daşqanma, başqa gələn çəkilir. (lovğalanıb daşqanma: boy oxuyub inad edmə). (başqa: başa).

lüt içrə, ac dışra. (ac dışra qaçar doymağa, lüt içrə qaçar qızmağa).

mahnı saz ilə, qız nazilə.

maxtummqulu tapmadı heçgəzin aman, dil yamanı kəsədən, baltadan yaman, yaman dil qatında ağısı öldürən ilan, çaqsada bir çibin çaqanca bolmaz.

Mal canın yongasıdır, Yonga=Ağaç hızarla kesildikten sonra oluşan parçalar. Mal canın parçası anlamında kullanılmış. İnsanların çalışıp çabalayarak elde ettiği mala çok değer verirler elden çıkarmaya kıyamazlar. Elden çıkarttıkları zamanda vücudunun bir parçası gidiyormuş gibi üzülürler. (Bayram Özdemir).

mal davarla, kişi qanı dartılmaz. (kişi canı yarmaqla, altınla, var davarla ölçülməz).

mal qara qoxlaşa qoxlaşa, kişi qonuşa qonuşa.

mal ölən yerdə quzqunlar tox gəzər. (quzqun: ləşxor).

mal yeməkdən səmirir, kişi sıydan. (sıydan: sılağdan. sayqıdan).

mala ovhə dedikcə şişər.

mala ovhə dedikcə şişər.

mala, mal kimi baxma!. (mal: var dövlət) (mal: qanmaz) heyvan). (kişioğlu, pula, mala, vara nə qapılsın, nə önsərməsin. parasız, varasız, yer üzündə dirçəlib gəlişmək olamaz) (qapılsın: çox önəm vermək). (önsərməsin: önəm verməsin). (varasız: imkansız. imkanatsız).

malı qiymətindən baha alana, mal gərəkdi. malını qiymətindən baha satana da pul gərəkdi.

malın varlğı, könül saylığı, ağız yağlığı.

malına baxıb iyəsin tanı, yemişin görüb ağacın.

malını qiymətindən ucuz satana pul gərəkdi,.

malız varızı istədiklərizə bıraxın, bırak bir yaş boyu topladığız işləri, yazıları, pitikləri yalnız Istəyənlərə bıraxın.

mal-qara otlağın arar, ər tanışların.

malla sözü qurandan alıb, elə deməli, öz sözün eldən alıb, elə deməli.

manılmadan manlara, kimsə qalmaz danlağa. (manmq. banmq: nərsənin içinə qoşulmaq, batılmaq). (manlara: pisiliklərə. ayıblara. qəbahətlərə). (danlağa: qınalğa. şəmatətə).

manın bilgən ulunğar. (kəmin, aybın bilən, böyüyər, dəğər bulur).

manlı kişi güstah olur. {qınağlı (günahlı), suç işləyən kişi dürtük olur}. (güstah: gözüdağlı. {göz dağlamaq: 1. gözə odlu mil çəkmək. 1. göz dağı vermək. kimsəni qorxutmaq}. gözü dağ görmüş. qorxmaz).

mansız gəzən, yalnız gəzər. (ayıbsız arayan, yarsız qalar).

mansız olur iki kişi, ölmüş biri, doğmamış kişi.

mansız olur iki kişi, ölmüş biri, doğmamış kişi.

mart, gözünə barmağım, yaza çıxdı oylağım.

maşa ilə sən odu oynadarsan, oda düşdün o səni.

mat qalmasan, matah olmasan.

mehribanlıq, iki yanlıq.

Meşədə armudun yaxşısını ayı yeyər. (Ara Gündüz).

meşədən gətirilən it, dələyə hürməz.

meşəgə od düşsə, höldən quru seçilməz. (höldən: yaş).

meydansız at sürülməz, sınağsız ər bilinməz.

meymun balası ilkin yerirər, sondan iməklər.

Meyveli ağacı taşlarlar, Bilgili, yetenekli ve çalışkan kişilerle çok uğraşılır. (Bayram Özdemir).

meyvəsin yedə, ağacın sorma.

məclis araqlı, savaş yaraqlı (silahli).

məclisə görə dağvamız, quyuya görə dolçamız.

məçid qoruqçusu it.

məçid olmaz yeri osdurağ.

məçid yıxılmış, mehrab yerində. (yaşlı olaraq, gözəl göstərişli olan).

məçidə, xoca tanrıdan ötür, el xocadan ötür gedər!.

məçidin kökün qoyan bənnadı, saxlayan malla.

məçidin yolu düzdü dalanı bürkük (əğri).

məhəbbəti qorusan, onla ucalarsan, məhəbbətli qocalsan, qoca deyil –cavansan.

mən aydayın dinləməsən özün bil, ayaqlaşma, alçaqlarla tuş olma.

mən bu yola baş qoyaram, ayaq yox.

mən çıxan çay sandığı çindən gəlir, yuğru çındır, çörəgi daş, dadı yox undan gəlir. (yuğru: xəmiri).

mən dediyim ki olmamış: - döyməlilər döyüldülər, söyməlilər söyüldülər, öyməlilər öyülməmiş, sevməlilər sevilməmiş.

mən demişdim salma qulaq yadına, aldandığın bir gün düşər yadına, başın çəkər hər nə düşmüş adına.

mən dəli, anam dəli, bir dəli bacım da var.

mən diyəndə ''ənif'', siz demiyin ''ənif'', diyin ''ənif''.

mən eşşək olandan sonra, çubuk götürən çox olar.

mən eşşək olandan sonra, çubuk götürən çox olar.

mən gedəli, güllər qalar, yazda açar, qışda solar, pisdən qalar izlər, eydən bir iz qalar. (eydən: eyidən. iyidən. yaxşıdan).

mən gedirəm, yol gedsin, çılpaq gəlib boş gedsin. nə əkən var nə biçən, toxda gəlsə, ac gedsin. (kötü ürəklinin ölüm çağı dləyişi, munacatı).

mən gətirirəm qısa-qısa, arvad dağıdır kisə kisə.

mən xançı, sən yolçu. (qarşı qarşıyıq. sənlə mən tutmarıq).

mən iyiyəmsə kötü, kəndi işinlə uğraş, yaşqa arxa bilinməz kim iyi kimdir kötü. (yaşqa arxa: pərdə dalında).

mən qadının can almağın görmüşəm, can verməsin yok!. {kəndi aşrımım. (aşırım: aşrım. təcrübə)}.

mən qırıram sən yarıqla.

mən mənligimi məni atanlardan öğrəndim.

mən mənligimi məni atanlardan öğrəndim.

mən ona döndüm, o başqasına, quruyardı dilim dönəndə ona. (kəndi işin, kəndi gör). (dönmək: muraciət edmək. ricu' edmək).

mən onu qıldım ki məndən yaraşur, sən onu işlə ki səndən yaraşur.

mən ölürsəm yarə nə ?. yar ölürsə çarə nə ?.

mən sazı, sən qavalı, qoymayaq caya havanı. (bu söz, iki kişini, iməcliyə, əmhdaşlığa, yardaşlığa çağranda söylənir).

mən sevən sevgilərim dustağımış sözlər ara. (sevən: aran. aradığım).

mən səni atdığında sevəməm, yoxluğunda sürəməm, yaşam sürür, yeni aşqlar doğur, keçən boğulur, yeni gün doğulur.

mən səni atdığında sevəməm, yoxluğunda sürəməm, yaşam sürür, yeni aşqlar doğur, keçən boğulur, yeni gün doğulur.

mən səni o qədər sevirəmki, hər nə acı versən yeyərəm, amma gözüvü çıxararam, bir acı söz desən.

mən səni sevərəm sevisərəm, bu sözü türkcə ‘quyuq’ diyərəm.

mən türkoğlu olub söz yazaram türkü dilində, türkün balası türk ola evrəndə gözəldir.

mən üç işdən ötəri evdən eşiyə çıxaram. (eşiyə: dışarı) -dişim qaça. (dişim: xanımım) -dişim ağrıya. -dişliyim bitə. (dişlik: yemək).

mən varlığımda bir dağ sənsizligin bir quyu. (mən təkiliyimdə dağam, sənsizligin bir quyu).

mən varlığımda bir dağ sənsizligin bir quyu. (mən təkiliyimdə dağam, sənsizligin bir quyu).

mən verdim çeşməni gözəni, ged özün tap küzəni. (gözəni: bulağı).

mən yedim tanrı artırsın, süfrəni açan qaldırsın.

mən yeyim sən qoxula.

mən yoxikən, sevməyin nəyimə gərək, alın təri alnındakən öpməyi gərək.

mən yoxikən, sevməyin nəyimə gərək, alın təri alnındakən öpməyi gərək.

məndə güvən nə ona nə buna, nə sənə, məndə güvən biləmə, özümə, içimə. (biləmə: kəndi özümə).

məndə kövrək bir quşam, ələ tez alışan, küsməmiş barışan, bir diləklə yarışan. (yarışan: yarlışan: yoldaşlaşan).

məndə kövrək bir quşam, ələ tez alışan, küsməmiş barışan, bir diləklə yarışan. (yarışan: yarlışan: yoldaşlaşan).

məndə nə güc var ki səni, dəğmə qarudan (gözdən) sağınam.

məndə seviş səndə söğüş tükənməz (seviş söğüş: iştiyaq nifrət). məndə güvən səndə quşqu bükənməz (bükənməz: sınılmaz. əğilməz. azalmaz.), məndə qayğı səndə sevinc çökənməz (çökənməz: yurd salanmaz), məndə öcüş səndə seviş yükənməz (yükənməz: yüklənəməz. toplaşmaz), məndə üzüş səndə umut gögənməz. (üzüş: umutsuzluq. naümidlik. naymıdlıq.)..(gögənməz: gövərməz).

məndə seviş səndə söğüş tükənməz (seviş söğüş: iştiyaq nifrət). məndə güvən səndə quşqu bükənməz (bükənməz: sınılmaz. əğilməz. azalmaz. ), məndə qayğı səndə sevinc çökənməz (çökənməz: yurd salanmaz), məndə öcüş səndə seviş yükənməz (yükənməz: yüklənəməz. toplaşmaz), məndə üzüş səndə umut gögənməz. (üzüş: umutsuzluq. naümidlik. naymıdlıq. ). (gögənməz: gövərməz).

məndə şans hardaydı, göydən palan yağsa, quşqunu boynuma keçir.

məndən qağış səndən yağış tökənməz. (qağış yağış : zəhmət rəhmət ).

məndən qağış səndən yağış tökənməz. (qağış yağış: zəhmət rəhmət ).

mənə bax düz oturub düz deginən, tökdüyün hər nə aşan ol çıxacaqdur qaşığan.

mənə gəlsən qucaqla gəl, qurçaqla deyil. (qurçaqla deyil: mahana ilə yox).

mənə yarımadı sizə necə yağacaq.

mənə, inəklə dana, qadına, sürmə ilə xına.

məni alan alıb aldanır, satan satıb tullanır.

məni bu eşq işindən pənd yığmaz, ki təqdirin işi tədbirə sığmaz.

məni sevən itimi daşlamaz.

mənim kim olduğum nə olduğumdan asılıdır, davranış yürüşüm, sizin kim olduğuzdan asılı.

mənim kim olduğum nə olduğumdan asılıdır, davranış yürüşüm, sizin kim olduğuzdan asılı.

mənim məndən başqa kimim var, alıpda yüyən, kəndivə güvən. (alıpda yüyən: yaşamıvın cilovun alda).

mənim yarım kimi gözəl yaraşıq.

mənki yaşamadım, səni yaşatdım, götürə bilmədim bu çatmazlığı, mən səndə özümə inam yaratdım, sən məndə özünə inamsızlığı.

mənki yaşamadım, səni yaşatdım, götürə bilmədim bu çatmazlığı, mən səndə özümə inam yaratdım, sən məndə özünə inamsızlığı.

mənsizləsən hər nə gələr başıva, umduğun düşməz aşuva. (mənsizləsən: kəndivi, kim olduğun, ola bilgin unutsan).

mənsizləşən yaşamda, nisgil qalar armanına ərənməz. (mənsizləşən: özlüğün itirən). (özün, öz özəlliyin, özdəliyin unudan kişi, kölgə kimi yaşar).

mənzil (qonaq) uzaq, eşşək çolaq.

mənzili uzaq, eşşəyi çolaq.

məramından dönər, inamından dönməz.

mərdin gözü tox, namərdin gözü yox.

mığmığa nə boyda kiçik olsada, böyüklərə batar.

milçək kimi gah gülə, gah boka qonma.

milçəyin balı, haylazın malı olmaz.

min arzuyla uçanlar, dosdan çörək umanlar, qanat qırıq ucqarlığı görməzlər, başdan daşa, birdən yerə düşərlər.

min atıda qovanda bir atı yəhərlərlər, min atıda qovanda.

min baş yığılar bir qazanı qaynada, baş ikisi bir qazanda qaynamaz.

min bilənə tor olur, bilməz biri yaxan od. (bilməz: qanmaz. cahil).

min bilsəndə, bir bilənlə danış.

min budaq bağlı durur bir ağaca, min yamacdan çıxırıq bir amaca.

min daş qaşın olunca, bir ağıllı başın olsun.

min deyişdən, bir görüş. (görüş: əməl).

min deyişdən, bir görüş. (görüş: əməl).

min dəniklə, birər biç. (dəniklə: ölç).

min dilli elə danışar ki, adamınan qohum çıxar.

min dosdu olan qaldı, min öküzü olan aldı.

min durana sorşular, açıq yanıt alınmaz.

min durana sorunca, bir aydına sorqınan. (durana: adama).

min duyamaqdan bir görməgin yaxuşlu. (yaxuşlu: əfzəldir).

min hünәrin min varın.

min hünәrin min varın.

min illik yolda, bir addımla başlayır. (min illik yollar belə, ilkin addımla başlamış).

min illik yollar belə, ilkin addımla başlamış.

min illikdə öğrənmiş, bir anlıqda itinmiş.

min illikdə öğrənmiş, bir anlıqda itinmiş.

min işçi bir başçı. (min işçiyə bir başçı).

min işçiyə bir başçı.

min kərə boya, min kərə bəzə, dünənki köhnədir, bu günkü təzə.

min kərə əzilsəndə, yaşırsansa yanıtmalısan.

min kişi gələr, biri alar.

min küp qırsan bir küzəyə qıp çıxmaz. (hər işin yolu var).

min qapıda gəzən, bir qapıda durmaz, min qapıdan uman, bir qapıdan doymaz.

min qapıdan duz dadan, bir qapıda bənd olmaz.

min qapıya öğrəşən, bir qapıdan doymamış. (içi gəzsə dağ daşı, evdə gəzməz yoldaşı).

min qarğıya bir kəsək.

min qarqıya bir kəsək.

min qat gücün olsa belə, arxasız qalsan sınacaq belin.

min qayğı ye bir işivi bitirməz, daş daşa söykənməsə, koma belə tiklməz.

min qayğı yığışar kələgəy, bir iş min qayğını siləgəy. (kələgəy: kiləgəy. kələki, çələ, duzaq qurar. pırtlaşıq salar) (siləgəy: silər). (qayğı yığışsa, toplaşsa hər işdən qoyar, bir işlə uğraşmaq min qayğını boğar).

min qollunun işi bir qolluya düşər.

min qoyunu bir çoban, min işçini bir başçı, minbir arxı bir dərə dərər. (dərər: yığar. yönətər).

min nəsihətdən, bir müsibət kəsərlidir. (çox öğrədir).

min ölç bir kəs, min qulaq bir səs. (səs: söz).

min öyçüdən bir oyçu baş gəlir. (min nəzər verəndən, bir baş verən (fikir verən) yeğ əlir).

min sınıq körpü daşısan belə, soncu körpü sınıb ölüsən. (soncu: sonuncu). (sınıq körpü: keçrilməmiş sınav. qazanılmamış sınav). (əroğlu uşaq gəlib uşaqda gedir). (əroğlu çiğ doğulub, kalda oğulur). (yaşamda tüm sınıq qırıqlar təvcrübə allanır).

min sürüşən bir yıxılar.

min ulduz var, bir ay.

min yaddan yüz özgədənsə, bir gözəldən danış.

min yaxşılıq aşar başdan, bir yamanlıq yadınca. (yadınca: yaddan çıxınca).

min yaxşılıq çıxar yaddan, bir yamanlıq çıxmamış.

min yeyənin olsun, bir deyənin olmasın. (deyənin: buyranın).

min yoğuşlar, oxşamır günüm dünkü günə. (yoğuşlar: şükürlər).

min yol sezim, bir yol seçim. (sezim: yoxlaş. yoxlama).

minarənin başı göyə çatsada, dibi yerdədir.

minbir kölgə dəğişənməz bir varı.

mıncıq deşik gərək, yolda gərək. (mıncıq: incik). (nərdə gəzdim yoxudun, çox qaldında qoxudun). (qız gəzən oğlan ayağı uzun, əl açıq gərək, yar gəzən qız qapaçıq gərək) (qapaçıq: qapısı açıq).

mindin atın sağrısına, qatlaş yanın ağrısına.

minə dözmüşük, min birə nə qalır ki.

minik enik birgə çatar bayrama, birgə çatmaz barçağa. (barçağa: mənzilə).

minilən yəhər, minər bir gün. (yağır atın yəhəri kürəkdə daşınır).

miniyin atmı eşək, aydınlanar bəllənər. (minik: mərkəb) (aydınlanar: ışıqlanar).

minlər seçim, tək bir sevim.

minlərin çatlar götürər, sınmaz ərənlər.

minlərini utub yatan qara yer, genəz, ağzın açıb baradur. (genəz: hənuz. hələdə).

Misafir (konuk) on kısmetle gelir, birini yer, dokuzunu bırakır. Türk geleneğine göre konuk, ev sahibine fazla yük yüklemez, konuğun yiyeceğini tanrı kat kat fazlasıyla ev sahibine verir. (Bayram Özdemir).

miyoldayan pişik sıçan tutmaz.

molla olmasa imam çoxalar.

molla ölüdən qorxmaz.

muğan muğan olar, bir qoyun bir quzu, muğan muğan olar, nə qoyun nə quzu.

mum olub yananda mən, od olub yaxanda mən, ürəkdə mən, körükdə mən, yalnızlıq dışar durar, içimdəki ürək vurar.

Mum yanmayınca pervane (kelebek) dönmez (yanmaz). Güzel için herşeyi göze alacak aşıkların ortaya çıkması için güzelin görünmesi gerekir. (Bayram Özdemir).

munlu olar istəyinə yetməyən, munlu olar doğru yolu tutmayan, öz varından bir qanıqlıq görməyən, gözün tikən uz malına zar olar. (munlu: munğlu: qayğılı. qussəli. nakam) (uz: özgə. qıraq).

munsuz yerin adı yox, əməksiz yeməyin dadı. (