| yetgən: olqun. yetişmiş).
yetgən qıza çörək verən çox olar. (yetgən: olqun. yetişmiş).
yetgin olan, bilgin olar, öz əsgiyin iyi bilər.
yetim asqırar, özü özünə sağlıq deyər.
yetim aşı yarma köçə, oda pişər yarı gecə.
yetim dəğər bilirsə, sudan kərə çıxarram. (dəğər: qədir).
yetim gözü ac olur.
yetim gözü çömçədə, yartı gözü omçada, oğru gözü olçada. (omça: kündə). (yartı: odunçu) (olça: qənimət).
yetim qoduq söyüşgən, dul arvadlar deyişgən.
yetimdə ut duranmaz, utsuzda üz qızrmaz. (ut : utanış. utanma. həya).
yetimə ağlamaq öğrətməzlər.
yetimə baxsan, betinə durar. (betinə: üz).
yetimə baxsan, betinə durar. (betinə: üzünə).
yetimə bir tikə ver, ikincisin özü götər. (götər: götürər).
yetimə çörək verən az olar, hamamamda can can deyən çox olar.
yetimin bağrı yağ bağlamaz.
yetimin hamamda, atası çox olar.
yetimin nə hayın gör, nə vayın.
yetinən yetdi, yetmiyən itdi.
yetinməyən dağa çıxdı. (yetinməyən yola çıxar).
yetişdi qız, ərə bardır, yetişsə ər, qıza bardır.
yetişər gülün, tapun olsa dərirsin, sağ olsun başın, gəlsə başa çəkirsin. (tapun: baxtın).
yetişmədən qıl yaraq, yaş yetmiş, iş bitmiş.
yetişsə yerə ağac budağı, demək ki yetirmiş bollu barı.
yetlik olsa, ər öldiməz, içlik olsa, at yağrımas: başmaq olsa, ər qalmaz, yəhərlik (yəhər altı keçə) olsa, at beli yaralanmaz.
yetməyən yerə ayağın, soxulmasın qadalı başın.
yetməz çörəyi, acı qoxar ürəyi. (
Dostları ilə paylaş: | 
