Aban aban iş olmaz, bəsləməsən qız olmaz

düz yolun yolçusu, azmaz.

düz yoluyla gedənlər , dusdağda can verirlər.

düz, əğrini kəsər.

düz, əyrini kəsər.

düz, işgələr, qırılmaz.

düzdə duz axdarma.

düzə dedilər nədən düz oldun. dedi: - əğriydim qala bilmədim. əğriyə dedilər: - nədən düz olmadın. dedi: - doğruydum, əğriliklərə dözə bilmədim.

düzə inanan düzdə qaldı, duza inanan onmaz maldı. (düzdə qaldı: əli boş qaldı) (onmaz maldı: düzəlməz eşşəkdir).

düzəldi hər yarağımız, qalmışdı saqqal darağımız.

düzələr işlərimiz az dözsən, ağlamaqdan nə çıxar az gül sən.

düzələr süngü qılış yarası çox, düzəlmir dil yarası çarə yox.

düzəlmişdi hər yarağımız, qalmışdı saqqal darağımız.

düzənə sox düşüncəvi, başına uçur keçmiş evin. (günüvü bilməzə bıraqsan, keçmiş dusdağın sənin).

düzənə soxsan düşüncəvi, başına uçar keçmişin evi. (keçmişin yoxluğu tanınar).

düzgü (təğvim) işə gəlməz, əsgiyincə.

düzgünə dos az olsada uz olar.

düzgünə uyan armamış. (düzgünə: dəsdura. proqrama).

düzgünə uyan, quyusun tanar. (tanar: tanır). (düzgün: dəsdur. proqram).

düzgünə uymaz, amaca ulmaz. (ulmaz: ulamaz. çatmaz). (düzgün: dəsdur. proqram).

düzgünlügü çox az kişi göstərər, sevgi sözün qalmaz kişi söyləyər. (düzgünlügü: sədaqəti).

düzgünlügü çox az kişi göstərər, sevgi sözün qalmaz kişi söyləyər. (düzgünlügü : sədaqəti).

düzgünü qur, onunla yür. (düzgünü: dəsdurü. proqramı).

düzgünü pozuq, yolları yozuq. (yozuq: yazıq. sapıq. ataqsız. amacsız. kötü). (düzgün: dəsdur. proqram).

düzgünün dizginin alsın düzən əllər əlinə. (düzgün: dəsdur. proqram. bərnamə). (dizgin: yular. cilov. kontrol). (düzən: yasan. yaradan).

düzlük borcundur, yalançılıq oğurluq.

düzlük güdülməz, yalançılıq gözlənməz.

düzlük sayqı təməli.

düzlük tutarlı nəsnə, ucuzlarda, hər kimsədə bulunmaz, hər bir yerdə əkilməz. (tutarlı: bahalı).

düzlük tutarlı nəsnə, ucuzlarda, hər kimsədə bulunmaz, hər bir yerdə əkilməz. (tutarlı: bahalı).

düzlük, borcunan, batırlıq, vuruşnan, dosluq yaman gündə bəllənər.

düzlük, düz kişinin görküdür. (görküdür: gözəlliyidir).

düzlük, düz kişiyə yaraşır.

düzlüksanı öğrədər qandırmağı, qanıqmağı. (düzlüksanı: doğru, uz düşüncə). (qandırmağı, qanıqmağı: razı salıb razı qalmağı).

düzlüyə, - biləkdə, bilikdə gərək.

düzlüyün canı, insafdır. (düzlüyün canı, ruhu, özü insafdır).

düzlüyün dabanı toxluqdu.

'düzü' anlayan elə az olur, sonradan çoxluğa anladır. (araz gündüz).

düzü qoru yalandan, yalan tapar öz yolun.

düzü yazan əğri, -pisi qanmaz, düzə yanmaz, yaxar dünyanı, özü yanmaz, heç uvanmaz, üz utanmaz, (uvanmaz: vicdan ezabı çekmez).

düzü yoxuşu enişi, kəndi asqından sayqın asılı. (verilən dəğərin bir yanıda kişi özüdür).

düzük düzər düzən pozar sürən çağ. (düzük: kələk) (düzən: sistim).

düzümün ornayan (ölçüb, biçmək), dözümsüz qalmaz.

düzün birlə görün, ütük gördün sürün. (düz olanla görü. , yalançı, kələkçi gördun çəkin, üzdənmə).

düzün denə yorulma. uzun geddə qırlma. yaxın durda alınma, tutulma.

düzün duzuna baxma, duzsuz gördün çaşma.

düzün toru, hörülü olar. (axmağın işi torsuz, qadasız olmaz).

düzün toruna düşmək. (axmağın (sadə kişinin) toruna düşmək).