Aban aban iş olmaz, bəsləməsən qız olmaz

Elçiye zeval olmaz. Eli kişiler veya devletler arasın da aracılık yaparlar. Neyle emredildiyse onu söylerler. Söylenmesi emredilen sözlerden emreden sorumludur, Elçi sorumlu değildir. Elçi bu sözlerden dolayı cezalandırılamaz. (Bayram Özdemir).

eldə düzər, el pozar, qulaq duyar göz görməz. (tapmaca). (söz).

eldən atılmış, külsıra qalmış. (külsıra: külbaşlı. kimliyi alçalmış).

eldən atılmış, külsıra qalmışlar. (külsıra: külbaşlı. kimliyi alçalmış).

eldən ayrı düşəni qur yeyər.

eldən bəfa, ağıdan şəfa umma.

eldən gəlsə məlamət, qalanmazsan səlamət.

eldən qalan dil olsun, seldən qalan iz olsun. oddan qalan kül olsun.

eldən uman, gorunda bulur. (el: yad. özgə).

eldən yaxşı sözün, gülər üzün, açıq könlün qısqanma. (eldənğ yaxşı sözünğ, gülər üzünğ, açıq könlünğ qısqanma).

elə ağac yoxdur ki, üstündə qarqa oturmasın.

elə bağlılıq, kişioğluna güc verirdə, qut verir.

elə batmışıq çilə, bilmirik nədir çillə. (çilə: dərdə).

elə dədə belə gədə, elə eşşək, belə köşşək.

elə fırıldaq gəlib ki, fırlana fırlana qalmışıq.

elə günə düşüb ki burnun ucu titrəyir.

elə iygilik isdə. {iyiliyi su dibində kəmiş, başında dilə. (dibində: ayağında, altında). (kəmişmək: əkişmək. gəmişmək. gömüşmək. quylamaq)}. (əkməyi suyun tübünə (dibinə) at, betində (üzündə) topla). (əkməyi su tübünqə (dibinə) daşla, su betində (üzündə) gözlə (izlə). - əkmək su dibində qalmaz, suluq odun yanmaz. (suluq: şeh. nəmli).

elə sınmış qanadım uçamağ artıq tov yox, nə bileydim yadav ölkə qonağun doğçalamaz. (doğçalamaz: doğma saymaz).

elə uğramaz 'nəyə' yaramaz. (elinin yarasına yarımayan, kimə yarıdı).

elə uydum evim tozdu, evə uydum elim. (tozdu: dağıldı). {el (xalq, özgə) ağzına baxıb ev saxlanılmaz, evdəkilərin açısıyla kəndi kimliyin doğulmaz}. {ikinci anlam. evin (xanımın) sözü ilə eli, dosdu qoruyanmazsan}.

elə ver aşın sıylasın başın.

elə verir dalqımı, kendi yutar salxımı. (dalqım: üzüm püsgülü).

elə verir təlqini, kəndi utur salxımı.

Elə yaxşılıq elə, sağ əlinin verdiyini sol əlin bilməsin. (Araz Gunduz).

elə yanan kül, ağlayan kor olmuş. (elə: özgəyə. yada).

elədə qalmaz. -at gedibdə qalırsa qatır, dünya sürər sona çatmaz.

eli gəzən, el tanır, yolu gəzən, yol tanır.

elik, kişilərin bir tin təməllərinə gərəklərinə dayanaraq bir topluma çevrilməsidir. (elik: millət). (tin təməllərinə: ruh əsaslarına).

elim günüm gülməsə, ayım günüm doğmasın.

elim günüm olmasa, ayım günüm doğmasın. (birinin elinə yurduna bağlılığın ötgəzir). (ötgəzir: yetirir. müntəqil elir) i.

elimizin çıxarı olar saxlar, çıxarı olmaz qoşular giclərlə sürünər, köləlik yaşın sürər.

elin ağzı torba deyil ki büzəsən.

elin ağzı yığılmaz, çəlik ağzı boğulmaz. (çəlik: dol. dolça).

elin atan, başı, daşdı, dilin satan, qırdıqaçdı!. (qırdıqaç: satqın. saltasız).

elin birlə birgə olub yaşarsan, iyi işlə könüllərə daşarsan.

elin çoxluğuna güvənmə, birliyindən al güvən.

elin danmış, 'yolun azmış' demişlər.

elin dərdin çırpda daşa, elində! ol ağrıdaşı (dərddaşı).

elin düşsə çoğun eşinə, nərsə qılın, yaran işinə. (çoğun eşinə: fələk kələyinə).

elin gümən, puluna qıyar. (gümmək: sevmək. sevib gözləmək).

elin kəllə başı olursa, başı yolsuz, yolu başsız sürünməz.

elin kəllə başı olursa, başı yolsuz, yolu başsız sürünməz.

elin oğlu oxur atomu bulur, bizimkilər oxur, elini bölür. (elin: yadın. özgələrin).

elin sevən özün sılar. (sılar: hörmət qoyar).

elin söğən atadan min, anadan on olur.

elin söyən çöldə qalar, tüm qaranı üzdə yığar. (söyən: nifrət edən).

elin sözu evə sığmaz. . (eşik, toplum soruları, sözü evdə çözülməz, konuşulmaz).

elin varında gözün qalsın. (çox üzgün, yoxsul düşəsin). (qarqış).

elindən ısrıq, özündən üzrük, savından dönrük: eldən qovulmuş, sevikdən (eşqdən) üzülmüş, əhdindən dönmüş.

Eline, diline ve beline sahip ol. Hacıbektaşı Veli hazretleri. (Bayram Özdemir).

Eline arxalanan iğidin arxası yere gelmez. (Kordus).

elinə ağlayan qalmır, elindən yazan qalır.

elinə gümən, malına qıyar. (elinə gümən: elinə güvənən, elindən görən, güdən. elindən gümanı olan). (qıyar: imsak edməz).

elinə yaman tapmaz aman. {elin sevməyən güvəş itirir). (güvəş: e'timad bi nəfs)}.

elini sayan, dilini danmaz, dilini danan, atasın anmaz! (anmaz: xatırlamaz, xətir saxlamaz).

Elini ürküt, axsağında yapış. (Evlənmək istəyənlər üçün deyərlər). (Ara Gündüz).

elinlə olsun toyun bayramın, görən desin doğan elin var olsun.

elizə günüzə qutluq!.

ellər ara il bolsun. (il: yil. ilik. yilik. (rabitə). barış).

ellər köçər, dağlar qalar.

ellər qısqaşda qalmayınca heç nəyi dəğişməz. (qısqaşda: məcburluqda. zərurətdə).

ellərin tini dilində yatır, ellər ölür dilləri qalır. (tini: ruhu).

elsiz kişi, gölsüz balığ.

elsiz qalan uca dağlar başından, ağac itər, yollar gedər iz qalmaz. (hər yurdun dəyərin yaşaycıları verir).

Emmim dayım kesem, elimi soksam yesem. Akrabalarının verdiği ile rahat bir hayat olmaz, Karşı karşıya galırsanız başınıza kakarlar. En iyisi kendin kazan minnet etmeden de harca. (Bayram Özdemir).

endirməyin (qazanmağın) bilməyən, qaldırmağın nə bilir.

Engin daldan dut yemem, G. te yaxın yerden et yemem. (Anamın sözü). (Kordus).

enik küçük qurd basar. (enik küçük qurd təpər). (tula qurda atılar. tula, qodukluğuna görə (kudəkliyinə görə) qurdu enmək istər. niyə çünkü qoduğdur (kudəkdir), qanmır ki, qurddan əmi çıxmaz).

enik küçük qurda təp (bərk) təpilər.

enik qaldıq, minik geçdi.

Er ek, geç ek, tava ek. İster erken, ister biraz zaman geçince ek, tohumu, toprak nemliyken ek ki tohum çimlenip çıkabilsin. (Bayram Özdemir).

erçək acı isə, yalan ağudur.

ergən (özgə) gözlə qız alma, gecə gözlə bez alma. (gözlə: gözilə).

erken kalkan yol alır, erken evlenen döl alır. erken kalkan işlerini çabucak yapar amacına ulaşır. erken evlenen de genç yaşda çoluk çocuğa garışır, mürüvetlerini görür. (özdemir).

erkək dişi hamaşmaz, çaqqal tülkü oxuşmaz! (oxuşmaz: tutuşmaz). (hamaşmaz: dəngişməz. təngişməz. üst üsdə düşməz). (erkəklə dişi kəndi özəl baxışları var evrənə, çevrəyə).

erkək ev yapır, qadın oda. (yuvanı dişi quş yapar).

erkək əlin saxlasın, qadın dilin qorusun!.

erkək yoldaşdan bəllər, xanım boydaşdan. (boydaşdan: yaşam yoldaşından).

erkəklə kəl əş tutulmaz. (əş tutulmaz: aynı tutulmaz).

erkəklər boş tutdular, dişilər bərkitdilər, evdən xoşluq, gündən quşluq uçar oldu. (bərkitdilər: bərk tutdular). (gün quşluğu: günün doğan çağından öğləyə qalmış sürə. günün ən çalğın, mut, umut dolu çağı).

erkəklər sevəndə sağır, dişilər sevəndə kor olurlar.

erkən qalxan yol almış, bilib əkən tox qalmış.

erkən qalxan, erkən çatar evinə.

erkən qalxan, erkən çatar.

erkən onğmayan, gec onğmaz, gec onğmayan, heç onğmaz. (erkən düzəlmiyən, gec düzəlməz, gec düzəlmiyən, heç düzəlməz).

erməni hər poxundan əl çəksədə, dığalığından əl çəkməz. (dığalıq: gədəlik).

erməniyə bir otralıq yer versən, orda yatar. (yatar: yerin salar).

ertə qanmayan gec qanmaz, gec qanmayan, heç qanmaz.

ertə namaz gec namaz, ağılda qoyun qalmaz.

ertələb gecə ağlayu, yırtalab bağır dağlayu, qalmazda yağ ürəkdə, qan damarda çağlayu.

ertələmə gün işin, işi bitirdə şişin. (ertələmə: yarına qoyma) (bağlaqılan gün yeşin, ertələmə gün işin). (yeşin: yeşigin. yükün).

ertəyə qalan arxaya qalar.

ertəyə qalan bəladan qorxma. (ertəyə: sabaha. yarına).

ertəyə qalan, arxaya qalar.

ertin çıxsa yoluna, qarşılayar gün onu, gecin girsə yoluna, qarşı tutar tün onu.

ertiriin başlasa iyi, gün qalanı yağ üsdə. (ertiriin: sabahın).

ertirki quyruqdan, bu günki öpgən yeğ. (ertirki: yarınkı. sabahkı). (öpgən: ağ ciyər).

esinə yığan əsgi üsgünü, yorqun qalar düşünməyə, için boş, beyin yüngül ola, iri atdımla yarınları döğünməyə. (esinə: xatirinə. yaddaşına) (yarınları döğünməyə: sabahları atdımlamağa).

eski aldışı qayuq çoğunun, oğrunu qoysun, doğrunu tuşsun. (tuşsun: tutsun). (qayuq çoğunun: qəhbə, namət fələyin).

eskidən böylə, dəğirman dönər, təvrəgin öğər. (təvrəgin: girdə daşın). (öğər: övər. oğar).

Esmere al bağla karşına geç ağla, Esmer, gara, Kara yağız kişilere al elbise yakışmaz. (Bayram Özdemir).

eşdib ata ananın, savlarını qoyurma.

eşdiyin quyuya düşəsi. (öz oyunuva gələsən. kəndi kələyivə gələsən).

Eşeğe altın semer de vursalar eşek, yine eşektir. Değersiz insanlara makam, unvanda versen. en güzel elbiseler de giydirsen. Bayağı ve adilikten kurtulamaz. (Bayram Özdemir).

Eşek eşeği öndücüyle kaşır. Öndüç, karşılık. Çıkarcı insanlar karşılıksız hiçbir şey yapmazlar. (Bayram Özdemir).

Eşek hoşaftan ne anlar, suyunu içer denesini bırakır. Bilgisiz ve görgüsüz kimse, ince güzel işlerin verdiği zevki, tadı anlayamaz. (Bayram Özdemir).

eşə eşə topraq gəlişər, söyləyə söyləyə söz.

eşə eşə topraq ürər (gəlişər), söyləyə söyləyə söz. (eşə eşə topraq gəlişər, söyləyə söyləyə söz).

eşək ata demişki: yoxuşda sən məni güd, enişdə mən səni küdərəm.

eşək bir kərəm yıxılan yerdən, ikinci kərəm keçməmiş.

eşək bulsan palan ol, palan bulsan eşək yox.

eşək gülü iyləməz, yeyər.

eşək gülü iyləməz, yeyər.

eşək işsiz qalmaz.

eşək minənin ayağı, iki arvadlının qulağı dinməz.

eşək olan çulun tapmış. (çoxun işlər qarşına qarşın yapılır).

eşək olsa, palan tapılar, isti təndir, unun olsa, çörək yapılar.

eşək öldü palan qaldı, doğru köçdü yalan qaldı.

eşək öldü palan qaldı, doğru köçdü yalan qaldı.

eşək səmirsə yiyəsin təpər.

eşək səmirsə yiyəsin təpər. (yedir yetimi siksin götüvü).

eşək tanımaz alşaq, at bilməz. (alşaq: alçaq. əsgik).

eşək üsdə yüküm yox, aşırsında qayğım yox.

eşəkin quyruğu kimi nə uzar, nə qısar (qısanar).

eşəklə eşək gərək. {eşək: (< eşmək). eşici. tovlaq. kələkçi. hoqqaçı)}. yaman ilə yaman gərək, eşşəkliyə saman gərək. kopoyoğlu ilə kopoyoğluluq gərək).

eşəklə evlənən yükündə çəkir, ununda daşır. (eşəklə evlənən: eşşəkdə oturan).

eşən əkdi, əkən dərdi!.

eşəyə quyruq, öküzə buynuz, ağır olmaz.

eşəyyin quruğu kimi nə uzar, nə qısanar.

eşidən dəh gələmir gözlə görən qarşında.