Aban aban iş olmaz, bəsləməsən qız olmaz

yalqız əlin səsi çıxmaz, səsi çıxsada, adı çıxmaz.

yalqız qaz ötməz.

yalqız quş, yuva salma.

yalqız quş, yuva salmaz.

yalqızlıqla barışmaz kişi, yardımla bitirər hər işi. yalqızlıq yerastı yatana qalsın.

yalqu (insan) orulmuş qab, yazılsa ağzı alqınar. (insan pülənmiş tuluğ kimidir, ağzı açılsa içi dışa axar, çıxar). (kişi ağzıyla tanınar). (orulmuş: horulmuş. (urulmuş). üfürülmüş. pülənmiş).

yalqun alı içdən, yılxı alı dışdan.

yalqun alı içdən, yılxı alı dışdan. (yalqun: insan). (yılxı: heyvan).

yalqun bənqu dirilməz, sınqa girimiş gerilməz: insan əbədi qalmaz, qəbirdən geri dönməz.

yalqun bənqu dirilməz, sınqa girmiş gerilməz. (insan əbədi diri qalmaz, qəbrə girən geri dönməz).

yalquzun qıl yardımın, olsun yarın.

yalnış demiş atalar ''edməzimiş gözəlliyin qara pul, yoxsa sevgi könüldə'', tapoz acun, acınmadan satarmış könül verib təpən tapsan. (tapoz: qəhbə).

yalnız ağac yelə düşsə, budaqları ilşilər (birbirinə ilişidi).

yalnız duymaq kəndini, yalnızlıqdan aşa güc, söz veribən tutmamaq, söz verməkdən qata güc. (aşa: qata. qatı ).

yalnız qalan öz ışığın özü söndrər. (yalnız yatan öz yerini özü yığar). (yalnız qalan özü danışar özü eşidər). (yalnız yeyən süfrasını kəndi qaldırar).

yalnız qalan özü danışar özü eşidər.

yalnız qalmaq heçin yaxşı deyir. başıvı topla, könlüvü aç, dosduvu tap!. (heçin: əslən. əsla).

yalnız qalmaq heçin yaxşı deyir. başıvı topla, könlüvü aç, dosduvu tap!. (heçin: əslən. əsla).

yalnız qalmaq heçin yaxşı deyir. başıvı topla, könlüvü aç, dosduvu tap!. (heçin: əslən. əsla).

yalnız qaz ötməz.

yalnız sevgi barışa yetmir. (yetmir: çatmır). (sevgi təkinə barışa yetmir. ).

yalnız tutun, işləri utun. (müvəffəqiyyət üçün, sadəcə iradəli, müsəmməm ol).

yalnız yatan öz yerini özü yığar.

yalnız yiyən süfrasını kəndi qaldırar.

yalnız yolu ged düşün, durmaq çağı kəndi özü gələcək.

yalnız yolu ged düşün, durmaq çağı kəndi özü gələcək.

yalnızlığı düşünən, yalnızlığı yaşarmış.

yalnızlığı içdə itirib, dışda arama.

yalnızlığı sevmək, -bu özünü çox sevməkdir, yalnızlığın bir üzü.

yalnızlığı təkcə yoldaşı. (tək yaşıyanlara).

yalnızlığın güc gəlməz, öz kəndivə güvənsən.

yalnızlığın qamçısı ox deyilki dəlib keçə, qılıc deyir yarıb keçə, od deyil yaxıb keçə, kitir deyil üzüb keçə, yalnızlıq içdə doğur, tini boğur. (kitir: qəm. qussə). (tini: ruhu).

yalnızlığın yaşatan, cütlügünə daş atan.

yalnızlıq baş yazı deyil, bir seçim. {yalnızlıq baş yazı deyil, tutduğun yolun sonucu. (seçdiyin yolun sonucu)}.

yalnızlıq başına buyruq, başyazısın bururuq, bir döngədə dururuq.

yalnızlıq içində doğur içində yürür, içində büyür.

yaltaq hürməsədə, ağzı açıqdır, dolar.

yaltaq özünə sayqu (tə'zim) gözlər.

yaltaq yalançı olur. yalançıda yamanların yamanı!.

yaltıran hərnə qızıl deyil. (yaltıran: arlauan. ışıldayan).

yaluğ dözümlə çözər, evrən dözümə dözər. (yaluğ: insan). (çözər: başqa deyişdə çezər, açılar). (yaluğ dözümə doydu, evrən dözümə doymaz. (dözüş bəkləş yol deyil, ömür keçər yaş bitər). (dözümün sonu ölümdür. keç işə!).

yaluğ sözdən, çaluğ gözdən, yılığ yemdən bəslənər. (adam sözdən, uşaq gözdən, heyvan yemdən bəslənər).

yaluğla yılığı ayıran DİL dir.

yaluğun toxu, yılxının acı qudurur. (yaluğ: insan). (yılxı: heyvan).

yaluza uçrur eldən ayra düşən, börüyə yemdir sürüdən. (yaluz: şeytan). (uçrur: yenilir. məhv olur. məğlub olur).

yalvarma, çalış.

yalvarmaqla, qurdun ağzı bağlanmaz.

yamağı tapılmayan geyimi, geymə.

yamaq üsdə yamaq gələndə, yamaqlar sevinər.

yamaq üsdə yamaq gələndə, yamaqlar sevinər.

yamalı ata min, yamalı ada yox.

yamalı ata min, yamalı ada yox. (yamalı: borc alınmış).

yaman acı çəkdirən, sevən sevənə olmuş.

yaman acı verənlər, ən sevdiyin adamlar.

yaman alayı girər, alayı çıxmaz. (alayı: . havayı. müfdə).

yaman arı bal verməz, suvsuz topraq bar verməz.

yaman arvad, tez kişini qocaldar, əsil arvad dərdlərini azaldar.

yaman arvad, tez kişini qocaldar, əsil arvad dərdlərini azaldar.

yaman arvad, yaman qonşu, yaman at, birin boşa, birin boşla, birin sat.

yaman asılar, yavaş basılar.

yaman bağışlansada, heç nəyin yalanı bağışlanmır.

yaman buğa öz başına çöp üşöt. (kötü boğa kəndi başına ot yığar).

yaman çağun dosları, güşatlıqda alnı açıq gəzirlər. (güşatlıqda:

yaman çalıt girər, çalta keçməz. (çalıt: çalt. çalta. birdən. cəld).

yaman çoğun pis toğadur çomağın, işgə yerin tuşlur vurur orağun. (çoğun: fələk) (toğadur: fırladır ).

yaman dil el dağıdar, yaman yol ayağ.

yaman dil, dünya yıxar, oxşayı əl ellər yığar. (oxşayı: yumşaq. mehriban. məhəbbətli).

yaman dili oda at, eyku dili elə sat. (eyku dili elə sat: özgələrlə dadlıca qonuş).

yaman dilin acısı, qılıcdan yaman.

yaman dosla, doğru yola varılmaz. (yaman: pis. kötü).

yaman əkini bıraxıb, biçini güdər.

yaman gəlsə qaçın, yaxşı gəlsə yaxın (yaxınlaşın).

yaman gəlsə yaxşıbirdən döğünmə, yaxşı gəlsə yamanbirdən söyünmə. (söyünmə: < sevinmə).

yaman gördün iz qoymadan qaçın qıl.

yaman gün uzaq göürünər.

yaman günlər ayağı, qara yaşlar axarı, elin durmuş dayağı, sınmaz beli, el dursun.

yaman günlər sürdüyüvə yanıqma, o günlərdən qutulmağı qutla qıl. (yanıqma: şikayətlənmə. əfsuslanma. heyifsinmə).

yaman günün dosları, gündə durmaz yol üsdə. (yaxcılar az raslanır).

yaman günün külün, iyi gün gülün dibinə.

yaman gәplə gənc bala azaşar, yaxşı gәplə yavuz kişi hamaşar. (azaşar: yoldan çıxar). (hamaşar: yola gələr).

yaman gәplə gənc bala azaşar, yaxşı gәplə yavuz kişi hamaşar. (azaşar: yoldan çıxar). (hamaşar: yola gələr).

yaman ilan aylanar, dəğirmanın başında. (aylanar: çömələr. dolanar).

yaman ilan aylanar, dəğirmanın başında. (yaman: xain). (yaman: xain).

yaman ilə üzləşmə, üzləşdinsə söyləşmə.

yaman ilə yaman gərək, eşşəkliyə saman gərək. kopoyoğlu ilə kopoyoğluluq gərək. {eşəklə eşək gərək. {eşək: (< eşmək). eşici. tovlaq. kələkçi. hoqqaçı)}.

yaman ilə yürğüncə, yalqızın gəz olğunca.

yaman ilə yürğüncə, yalqızın gəz olğunca.

yaman kişi dad bilməz. (dad: duz).

yaman kişi dəğişməz, eykuluğa yad qalır, min veribdə min doyur, sonunğunku gün yav qalır. (yav qalır: düşman, yavuz qalır). (qarşınkın tanı).

yaman kişi işliyər acı, verdiyi acı, atdığı acı.

yaman qarın yarılsın, yaman ağız cırılsın, yaman başqan yıxılsın!.

yaman qatta uzaq yaşamış, yaxşı çoxda uzaq yaşamır. (qatta: kəttə. çox).

yaman qohum, varın olsa, görə bilməz, yoxun olsa verə bilməz.

yaman qohum: - varın olsa, görə bilməz, yoxun olsa verə bilməz.

yaman qonşu yaman qılar günüvü, köçdütmədin, sat yerivi can qutar.

yaman oldun demə azsan, iyi oldun demə çoxsan.

yaman olursa kişi, gedər arvad dayanmaz, yaman olursa arvad, qaçar qonağ qayıtmaz.

yaman özü gedərdə, poxu qalar izindən.

yaman salıq carçı gəzməz. (pis xəbər tez yayılır).

yaman salıq qır çapar. (kötü xəbər tez qaçar).

yaman söyləb süycü gəpiş izləmə, yalan deyib doğru sorağ gözləmə.

yaman söyləb süycü gəpiş izləmə, yalan deyib doğru sorağ gözləmə.

yaman yaxşı içtə dursun. (yaman yaxşı içtə bolsun). (için sözü, içdə qalsın). (bir elin iç sözü, iyisi pisi dışarı, yada çıxmamalı).

yaman yaman bilən, yaxşı zaman bilən.

yaman yıxı satılmış, yaman qardaş qaçılmış, yaman arvadın atılmış. (yılxı: heyvan).

yaman yolun yolçusu, işində yox ölçüsü.

yaman, yoxdan yeğ. (kötü, yoxtan yeğdir). (yoxluq qarşısında, kötü, istənməz olan yeğ basır). (olan, heçdən yeğ).

yamana aş versəndə, iş vermə.

yamana çonğ ayağın göstərmə. (çonğ ayağın: böyük çanağın). (kötü adama böyük çanağını göstərmə).

yamana dursan qulluğa, yaxşını tullar korluğa.

yamana gündə qaradır, tün də.

yamana xoş baxan, yaxcını itirər. (yamanları, pis kötüləri oxşayan, onların üzünə gülən, yaxcıları əldən, çevrəsindən verər).

yamana kisə tikmə, yalana ambar.

yamana qarşı qarşılıq, yaxşıya qarşı yaxşılıq.

yamana qulluq olunmaz, yaxşıya qulçu yorulmaz.

yamana uyan, yalana düşər.

yamana verdin aşın, o yerdən daşın.