| od).
yelli gedən, tez köçər. yelli qalxan, tez çökər. (köçər: keçər. gedər) (çökər: batar. düşər). (hızlı yanan, tez sönər). (yelli durma, yel alır).
yemə yarmat çörəyin, günün tapar başqa çalar. {yarmat: (yarmaz). namət}. : .
yemədən yaşam olmur, yeməklə yaşam dolmur.
yemək içəmək təkliyində dadlıdır, kimlə ola dadı başqa adlıdır.
yemək istəyib yemək, acalıb yemək, biri şişirir, biri doyurur.
yemək olsa qazan tapılar, qazan olsa çömçə tapılar.
yemək yaxşıdır, bir kərə bizdə, bir kərə sizdə.
yeməkdə dosd olanı, iş başında yoxla.
yeməklə doymayan, görməklə doymaz.
yeməmiş on evə getmək olur, geyinməmiş bir evə yox.
yeməsən çəkin olmaz, əkməsən əkin olmaz. (çəkin: ağramın. ətin).
yeməyə baxmaqla doymaq olmaz.
yeməyə yemin sıçmağa poxun, deməyə sözün gərək.
yeməyin dadı duzdu, sevginin dadı düzdi! (- düzdi ?).
yeməyin qoyun olsun, gördüyün düyün olsun.
yeməyin yalğız yeyən, yükün özü qaldırar.
yemirəm, işmirəm, vermirəm, yatmıram burda olmaz.
yemiş yavuz bir əldən min tapanca.
yemiş yetişər, yeyən yeyər.
yemiş, ağacdan uzağ düşməz.
yemişi acı, əkmə ağacı.
yemişin gördün ağacın at. (itginin yarısından qayıt).
yemişsiz ağaca daş atarlarmış.
yemsiz inək süt verməz, kəsməz qılıc kar verməz.
yemsiz torba, at gətirməz.
yendikə uyan, yenidən qorxar. (yendikə: adətə).
yendikin qoymaq, ağrıtın törər (kəsəlin törər): bir alışqanlığın tərki, ruhi kəsəllənməyə nədən olur.
yenə başqa dildə yazıb oxuşu, ulu tanrı götürsana bu qışı. (oraz).
yengilərdən öğrəşən, qalxış yolun tez bilər. (
Dostları ilə paylaş: | 
