| «Süleyman Davuddan irs apardı». («Nəhl», 16)
Həzrəti-Yəhya «İbn Zəkəriyyanın dastanı»nda Zəkəriyyanın dilindən buyurur:
«Sən öz qüdrətinlə mənə bir canişin bəxş et ki, mənim və Ali- Yəqubun varisi olsun».
Yenə də buyurur:
«Qohumlar Allahın kitabında (lövhi-məhfuzda və ya «Quran»da irs, varislik baxımından) bir-birinə daha yaxındırlar». («Ənfal», 75)
Həzrəti-Yəhya yenə də belə buyurur:
«Allah övladlarınız haqqında sizə tövsiyə edərək buyurur ki, oğula iki qız hissəsi qədər pay düşür». («Nisa», 11)
Başqa bir ayədə buyurıur:
«(Sizin hər birinizi ölüm haqlayan zaman) Qoyub gedəcəyiniz maldan valideynlərinizə, yaxın qohumlarınıza verilməsi üçün ədalət üzrə (malın üçdə birindən çox olmamaq şərtilə) vəsiyyət etməyiniz zəruridir. Müttəqilərə (bu) vacibdir». («Bəqərə», 180)
Siz belə güman edirsiniz ki, ata malından mənim nəsibim yoxdur və gərək atamdan irs aparmayam. Allah şərif ayələrdə bütün insanları nəzərdə tutumuşdur. Məgər bu ayələr bütün təbəqələrə şamil deyillərmi? Atam bu ayələrin əhatəsindən xaricdirmi? Məgər Mən və Atam bir dinin və ümmətin fərdlərindən sayılmırıqmı? Siz məgər «Quran» ayələrindən Atam və əmim Oğlundan daha çox xəbərdarsınız?
Bu gün necə istəyirsiniz, elə də edin. Lakin sabah qiyamət günü böyük Allah sizinlə bizim aramızda hakimlik edəcək. O gün bizim rəhbərimiz Peyğəmbər(s) olacaqdır. O zaman yolunu azmışlar böyük zəlalətə düçar olacaqdır. Lakin sonrakı peşmançılığın onların hallarına heç bir faydası yoxdur.
Dostları ilə paylaş: |
