İMAN VƏ KÜFRÜN HƏQİQƏTİ
İman ruhi və qəlbi bir halətdir. O hər hansı bir məfhumla bağlı anlayışa malik olmaq və ona meyl etmək nəticəsində hasil olur. Bu iki amilin hər birinin zəif və ya güclü olması ilə əlaqədar iman da, ya kamal həddinə çatır və ya azalır. Əgər insan hər hansı bir şeyin varlığı barədə (zənn və güman yolu ilə olsa da) məlumat tapmazsa, ona iman gətirə bilməz. Amma agahlıq və məlumat da təklikdə kifayət etmir. Çünki agahlıq tələb edən işlər onun ürəyinin istədiyinin və təbii meyllərinin əksinə ola bilər və ya onun əksinə meyl edə bilər. Buna görə də o, əməli və onun törəmələrini yerinə yetirmək qərarına gələ bilər. Hətta onların əksinə olan qərar qəbul edə bilər.
Qurani-kərim Firon və onun yaxınları haqqında belə buyurur:
«Onlar zülm etdiklərinə və özlərini uca tutduqlarına görə ilahi ayələri inkar etdilər. Halbuki, onların haqq olmağına yəqinlikləri var idi.»1
Həzrət Musa (ə) Firona xitabən buyurur:
«Şübhəsiz, ayə və möcüzələrin dünyanın Pərvərdigarından başqa bir şəxsin nazil etmədiyini bilirsən.»2
O özünün iman gətirməməsinə baxmayaraq camaata belə deyirdi:
Dostları ilə paylaş: |
