KİŞİ, DÜNYADA YAŞADIĞI CEHENNEM
BÜTÜNÜYLE AÇIĞA ÇIKTIĞINDA
ÖYLE BİR PİŞMANLIĞA DÜŞER Kİ…
O PİŞMANLIK ATEŞİNİN ŞİDDETİ
HİÇBİR ZÂHİRİ ATEŞLE ÖLÇÜLEMEZ!
Evet, insanoğlu Dünya`da yaşadığı sürece, en rahat, en zevkli, en güzel günleri yaşasa dahi, gerçekte Cehennem`i yaşıyordur.
Ancak, nelerin yanında neleri kaybettiğini bilemediği için; sadece son derece sınırlı, mahdut şeyleri zevk diye bildiği için o, geçici bir süre zevkli bir yaşam sürdüğünü zanneder.
Ne var ki o son derece kısıtlı, sınırlı zevkleri yaşamak sûreti ile ömrünü hebâ etmesi nedeniyle, neticede neleri kaybettiğini farkedince, kavrayınca, işte o zaman dünyada yaşadığı Cehennem bütünüyle açığa çıkar; ve o zaman kişi geçmişi telâfi imkânı kalmadığı için öyle bir pişmanlığa düşer ki, o pişmanlık ateşinin şiddeti hiç bir zâhir alevle, ateşle ölçülemez!.
* * *
Dostları ilə paylaş: |
