MÂNEVİ CEHENNEM
(DÜŞÜNSEL AZAP-ŞUURSAL YANMA)
Cehennemin maddi azâbından hadsiz hesapsız güçlü olanı mânevi yani düşünsel azâbıdır!.
* * *
MÂNEVİ CEHENNEMİN SEBEBİ
KİŞİNİN ÖZ’ÜNDEKİ KENDİNİ BİLEBİLME HASLETİNİ
ORTAYA KOYAMAMASINDANDIR!
“Mânevî cehennem”, kişinin kendini meydana getiren ilâhî isimlerin terkibi olarak kalması ve bu terkibin özünde bulunan kendini bilebilme hasletini ortaya koyamamasındandır!.
Azâbının, yanmasının sebebi de; kendisinde mevcut olan bu haslettir.
Terkibinin oluşturduğu huy-tabiat ve şartlanmalardan, kendini Allah’ın ahlâkıyla ahlâklanmak sûretiyle kurtaramaması, neticede cehenneme gidişine yolaçar!.
Kişi terkibiyetinin hükmünden çıkarsa, mânevî mânâda cehennem diye bir şey kalmaz... Dünyada iken cennete girmişlerden olur.
* * *
Kendindeki hangi özelliği keşfederek onu kullanmak sûretiyle bir cehenneminden kurtulup, karşılığı olarak o cenneti yaşayabildin?.
* * *
Kişinin kafasına yerleşmiş, yanlış bilgi ve şartlanmaların oluşturduğu kabullerin, orada karşıt gerçekleriyle karşılaşmalarından meydana gelecektir.
Bunun en başta gelen sebebi ise, kişideki “benlik” duygusu, “sahiplik düşüncesi”, “hırs”, “tamah”, kendini beden kabullenme ve bunun sonucu olarak sadece bedensel zevkler istikametinde hayvansı yaşam türü gibi sebepler...
* * *
Cehennemini, şartlanmalarınla, duygularınla ve ellerinle tutuşturmakta olduğunun farkında mısın?.
* * *
Dostları ilə paylaş: |