CEHENNEM ATEŞİNİN YAKITI
İNSANLAR VE TAŞLARDIR!
(Soru: Kurân’da "Yakılacak şeyleri insanlar ve taşlar olan" ateşten bahsediyor. Buradaki ” taşlar”dan kasıt nedir?)
-Dünya!. Cehennem’de yanmanın iki boyutuna işaret ediliyor bu âyette...
Birinci boyut; şuursal yanma... Buna “İNSAN” kelimesiyle işaret olunuyor..
İkinci boyut; maddesel yanma.. buna da “TAŞLAR” kelimesiyle işaret olunuyor; anladığım kadarıyla!.
* * *
BEDENSEL YANMA
Fiziki yani bedensel yanış Cehennemin yüksek ısısındaki radyasyonun fotonlarının ışınsal yapıyı tahribinden doğmaktadır...
* * *
CEHENNEMİN DEV ALEV DİLİMLERİ
(SEMUM-ZEHİRLEYEN VE TAHRİB EDEN RADYASYON)
Cehennemin alevleri "semûm" diye ifade edilmiştir Kur'ân’da; ki, bunun günümüzdeki anlamı "zehirleyen ve tahrip eden radyasyon" demektir!...
Taşları, yani maddeyi yakıp yok eden; buna karşın insanların "ışınsal bedenlerini" ise sadece "yakan", "yıpratan", "deforme eden" güneş radyasyonu, cehennemin dev alev dilimlerini oluşturmaktadır; ki, bu alev dilimleri hâlen, günümüzde 800 bin kilometreye kadar yükselmektedir... Varın siz, o günkü 400 milyon kere daha büyük hâlin şartlarını eğer hafsalanız alıyorsa düşünün!.
* * *
İleride de tekrar üstünde duracağımız için, konumuzla çok yakından ilgisi olan iki kelimenin; "ŞİHAB" ve "SEMÛM" kelimelerinin Arap lisanında ne anlama geldiğini Hamdi Yazır merhumun tefsirine dayanarak verelim:
"ŞİHAB", lugatta "ateş alevi" demektir.
"SAMM". semm maddesinde fail; "SEMÛM"da onun mübalağası feul sıgasıdır... "SEMM", "zehir" ile, bir de "SEMMÜLHIYAT" gibi "ince delik" mânâsına gelir. Nitekim, bedendeki terin çıktığı ve havanın nüfus ettiği gizli deliklere "mesemme", çoğulunda "mesamm" veya "mesemmat", cemül cemine de "mesammat" denilir.
Dostları ilə paylaş: | 
