Ahmed hulûSİ’de kavramlar
Yüklə 1,92 Mb.
|
- Bu səhifədəki naviqasiya:
- Ben bu beden olmadığıma göre, bu bedenin davranışları da beni hiç ilgilendirmez. İster yesin içsin, isterse seks yapsın, ne yaparsa yapsın beni hiç ilgilendirmez"
- Muhyiddin-i Arabi
- Rasûlullah
- "ALLAHIN KANUNLARINDA (SÜNNETULLAH) ASLA DEĞİŞME OLMAZ"
- "İBADET ET RABBİNE YAKÎN GELENE KADAR!"
- UBÛDET
- Vahdet konusu şuur boyutunda yaşanan bir gerçektir!
- "Âlemler" isminin müsemmâsı da O`dur! Çünkü gayrısı yoktur! "Lâ mevcûda illâ Hû" demek, " mevcûdat yoktur, O vardır ", demektir!
- Nur perdeleri
- İBLİS
- BEDEN KABULÜ NOKTASINA
- Dalâlet”
- “dalâl”...
Ben zaten tabiatla mücadele etmeye kalktığım zaman; Teklik görüşünün içinde olmama rağmen tabiatla mücadeleye kalktığım takdirde kendimi bu beden kabul etmiş olurum! Ben, kendimi bu beden kabul edip, onu kontrol altına almak için tabiatla mücadeleye girdiğim takdirde şirke düşmüş olurum..."!!! Bu anlattığım olay çok hassas bir olaydır! Ve "mutmainne nefs" bilincine yaklaşmış, evliyalık derecesine yaklaşmış, "veli" olacak kabiliyette bir çok insan, buradan geri dönmüş; "mülhime irfanı"yla dönmüş olduğu "emmare" batağında boğulmuştur! Sırf, açıklamaya çalıştığım bu ikilem yüzünden! Evet, burada birçok doğru var; doğrulardan geliniyor buraya...
Ne var ki, bu defa da bu bedenin istek ve arzularına yenik düşmek sûretiyle neticede o Teklik yaşamından uzaklaşmış olursun! Teklik konusunu en güzel şekilde açan, yayan Muhyiddin-i Arabi de dahil bu konunun bütün uzman kişileri, tabiatla mücadeleyi bütün yaşamları boyunca devam ettirmişlerdir... Çünkü, bu mücadelenin olmadığı anda, bilinç, farkında olmadan kendini beden kabul etmek ve sadece onun isteklerine cevap vererek gerçek mertebesinden düşmek durumuyla karşılaşır.. Bilinç, beyinden geliyor, dikkat edin! Burayı hiç unutmayın! Mevcut olan bilinciniz, beynin eseri, beyin faâliyetinin eseridir. Beyin ne ile meşgul olursa bilinç o şekilde oluşur ve gelişir. Bu yüzdendir ki sen, Tekliği anlamana rağmen ne zaman ki bedenin istek ve arzuları, içgüdüleri, dürtüleri istikametinde davranışlara girdin; o andan sonra da o beden istikametinde, bedenin çalışmalarıyla yaşam tarzı istikametinde bir kişilik bir düşünce, bir bilinç oluşacaktır sende; böylece de Vahdet bilincinden mahrum bir hâle geleceksin. İşte bu nokta, bu yolda ilerlemiş sayısızca kişiyi yolundan alakoymuş, tam bulma, erme noktasına gelmişken her şeyini yitirme durumuna düşürmüştür. Öyleyse bizim, özellikle bilincimizi, şartlanmaların getirdiği değer yargılarından korurken; saf bilincimizin sınırsız mânalarını değerlendirme idrakına yükselirken, en önemli olarak üzerinde duracağımız husus, bedenin tabiatına, biokimyasal özelliklerine elden geldiğince tâbi olmamak hususudur.. Bu, öyle bir mücadele, öyle bir savaştır ki bütün yaşamın boyunca devam edecektir. İşte, Rasûlullah Aleyhisselâm’ın yanındakilere,
Cümlesi, bu mânâya işaret eder..
“İBADET” VE “UBÛDET” GERÇEĞİ GÖRENE-TADANA KADAR “İBADET” HÜKMÜYLE FİİLLERİNE DEVAM ET… SONRA DA, KENDİNİ ORTADAN KALDIRMIŞ OLARAK BIRAK ONLAR "ALLAH’IN FİİLLERİ" ŞEKLİNDE DEVAM ETSİN... Başta Kur'ân-ı Kerîm'deki sayısız âyetler ve bunlara açıklık getiren çeşitli hadisler olmak üzere Hz. Ali'den Abdülkâdir Geylanî'ye, Muhyiddîn A'rabî'ye ve nihayet "İnsan-ı Kâmil" yazarı Abdülkerîm el-Ceyli'ye kadar sayısız zevât, varlığın aslının, orijininin, Allah olduğunu; varlıkta Allah'tan gayri mevcûd olmadığını ispatlamışlar ve açıklamışlardır. Zaten günümüz ilmî çalışmaları dahi bu TEK asıldan gelme görüşünü, varlığın orijinde TEK olduğunu lise düzeyi eğitiminde öğretmektedir. Bu, artık günümüzde gizli saklı sır olmaktan çıkmıştır. Bunu çok gizli tarikat sırrı imiş gibi saklamak, çağımızda değil, asırlar öncesindeki hayal dünyasında yaşamaktan ileri gelir. Ancak…
Burada dikkatlerden kaçmaması gereken çok çok önemli bir husus da vardır ki o da şudur: Varlık, dün ne ise, bugün de odur; ve yarın da o olacaktır!. Yani, varlıkta nasıl dün yürürlükte olan bazı kanunlar, nizamlar, sistemler, tabiî denen âdetler mevcut idiyse; bunlar aynı ile bugün de mevcuttur.
âyetini hatırlayalım. Senin varlığın, her ne kadar "HAK"kın varlığı dışında değilse de; buna rağmen yeme-içme kanununun dışına çıktığın zaman, nasıl bu beden ayakta duramaz hale geliyorsa; aynı şekilde ölümötesi bedeninin de tâbi olduğu kanunlar sözkonusudur. Onlara uymak zorundasın!. Şayet sen, "ibadet" ismi ile tanımlanan bu çalışmaları yapmazsan; kim olursan ol hangi mertebede kendini kabul edersen et, gittiğin ortamın değişmez şartlarına tâbi olacaksındır!. BÂTIN ismi yönünden varlığın TEK'liği ne kadar gerçek ise; ZÂHİR ismi yönünden de, kanunlar ve nizâmlar dünyasının varlığı o kadar gerçektir!. Kendini hangi mertebede hissedersen hisset, bugün bu beden şartları içinde yaşıyorsan, yarın da bugünkü bedeninin yeteneklerine sahip ikinci bir beden içinde ölümötesi ebedî yaşama devam edeceksin. Bugün su seni boğuyor, ateş yakıyorsa, yarın da o ortamın suyu seni boğacak, ateşi yakacaktır!. Bu kaçınılmazdır!. Rasûlullah aleyhisselâm bugünkü beden dolayısı ile alınması gerekli tedbirler konusunda nasıl uyarıda bulunmuş ise; ölümötesine dair şartlar için de öylesine uyarılarda bulunmuş; o ortamın zarurî kıldığı tedbirler ne ise, onları "İBADET" adı altında bizlere iletmiştir. Şimdi bir kişi, ben "HAKK'IM" diyerek, bir takım tedbirlere başvurmadan ateşe kendini attığında nasıl yanarsa; "BEN HAKK'IM" diyen bu kişi aynı şekilde ölümötesinde de o günün ateşi içinde, çaresizlik içinde yanacaktır!. Bilgisi hissedişi asla kendini kurtaramıyacaktır.
âyetine gelince ise. "YAKÎN" gelene, yani gerçeği görene, tadana kadar "İBADET" hükmüyle fiillere devam et, demektir bu!.
Bu şu demektir: Gerçeği görene, hissedene, tadana kadar "İBADET" hükmüyle fiîllerine devam; bundan sonra da "Kendini ortadan kaldırmış olarak bırak Allah'ın fiîlleri şeklinde onlar devam etsin!." Buna geçmiş hakîki vahdet ehli zevât "UBÛDET" ismini takmışlardı. Tasavvuf, fenâfillah ve bekâbillah isimli iki aşamaya dayanır. Birinci aşamada varlığın aslına özüne erişilir; ikinci aşamada da Orijinal varlığın bakışı ile âlemler seyredilir. İşte birinci seyir, "BÂTIN" ismi manâsı içinde yapılan bir seyirdir; ikinci seyir ise "ZÂHİR" ismi yönüyle yapılan bir seyirdir. Tasavvufa girenlerin pek çoğu bu ikinci seyir devresine geçemezler!. Bu sebeple de işin sadece Tevhid görüşü denen, birinci seyir yanında kalarak; pekçok şeyin hakkını vermekten geri kalırlar!. Oysa bu kişiler dairenin ikinci yarısına geçip, şuûr boyutunda, "Bâtîni" gerçeklerin "Hak" olduğu gibi; "Zâhir" boyutunda da bu ortama ait gerçeklerin "Hak" olduğunu görebilselerdi mutlaka fiîlleri başka olacaktı. Vahdet konusu şuur boyutunda yaşanan bir gerçektir! Zâhir boyutu ise kendi kanunları içersinde akar gider!. Bu sebeple, bugün zâhir yönünde nasıl bir takım şeyler yapmak mecburiyeti sözkonusu ise, aynı şekilde ölümötesi yaşam bakımından da, aynı şekilde bir takım fiîlleri yerine getirme mecbûriyeti vardır; ve bunları tatbik etmeyenler, bu eksikliklerinin azâbını çekerler!. “GÖRMEDİĞİM ALLAH’A İBADET ETMEM!” (Hz. Ali r.a) "Âlemler" isminin müsemmâsı da O`dur! Çünkü gayrısı yoktur! "Lâ mevcûda illâ Hû" demek, "mevcûdat yoktur, O vardır", demektir! Yoksa, mevcudat vardır da, işte o mevcut olan şeylerin toplamı O`dur, demek değil... "O ve O`ndan meydana gelmiş bir âlemler" müşahedesi, perdesi kalkmamış olan kişideki, Nur perdelerinin meydana getirdiği düşüncelerdir. Tek tek, her nesnenin, "Allah" dediğini duymak, kesrette olana ait bir hâldir. Ve bunu ifade eden kişi henüz Tek`liğe ulaşamadığının, perdeli olduğunun açıklamasını yapmaktadır. Gerçekte, âlem Tek varlıktan ibarettir; yani, tek bir yapıdır! Tek`in teklerinin tek tek zikri olmaz! Hz. Âli, “ Görmediğim Allah`a ibadet etmem “ demiştir. “Hiç bir şey görmem ki, evvelinde Allah`ı görmüş olmayayım.” demiştir Hz. Ebû Bekr. “O”, her şeydir ve her şey “O”nun ef`al mertebesindeki görüntüsüdür.. Kesret âlemi de budur! Vahdeti anlamak üzere yola çıkmış kişilerce çıkılan ilk basamak budur! Ama dikkat edin, ”ilk basamak” dedim... KARŞISINDA ALLAH NURUNU GÖRMEYENİN YAPTIĞI İBADET, KENDİNE ZULÛMDÜR! Namazdan amaç, Allah'ı görebilmektir!. Ama körlere de namaz yasaklanmamıştır!. Zira kör de olsa, sağır değildir hiç olmazsa!. Namazı kılamayan; yani âfâkta, karşısındakinde Allah nûrunu göremeyenin yaptığı ibadet kendine ZULÜMDÜR!. İBLİS
TÜRÜ İBLİS, CİNN(türünden)DENDİ {Göze göre görünmez} ışınsal bedenli varlık Bu nedenle Rabbinin hükmüne (hakikat ilmi yoktu{Cin türünde hakikat ilmi ve kader sistemi bilgisi} uymadı! “HAKİKAT”TEN PERDELENMESİ (Secde edenlerden olmaması) SECDE ETMESİNE ENGEL OLAN ŞEY Nâr'dan (ateşten-radyasyon-bir tür dalga boyu yapıdan) yaratılması Gerçek ki, sizi yarattık... Sonra sizi şekillendirdik... Sonra meleklere "Secde edin Adem'e" dedik... İblis hariç secde ettiler; o secde edenlerden olmadı. Buyurdu: "Sana emrettiğimde seni secde etmekten engelleyen neydi?"... "Ben daha hayırlıyım Ondan; beni Nâr'dan (ateşten-radyasyon-bir tür dalga boyu yapı; {dikkat edile ki burada kullanılan 'nâr' kelimesi, cehennemdekileri yakacağı belirtilen 'nâr' kelimesiyle aynı anlamdadır. Bunun anlamı iyi düşünülmeli! A.H.}) yarattın, Onu tıynden (maddeden) yarattın" dedi. (A’râf/11-13) BÜYÜKLÜK TASLAYARAK KENDİNİ KÜÇÜLTTÜ! Buyurdu: "İn makamından!.. Bir başkasına büyüklük taslama makamı değildir bulunduğun makam! Çık! Muhakkak ki sen (böyle düşünmekle) kendini küçülttün!" "(İnsanların ölüm sonrasında) Bâ's olacakları güne kadar bana mühlet ver" dedi. Buyurdu: "Muhakkak ki sen mühlet verilmişlerdensin." (A’râf/14-15) ENFÜSÜNDE GÖRDÜĞÜ İLE ÂFÂKTAKİ HAKİKATTEN PERDELENDİ (Hakikati inkâr edenlerden (kâfir) oldu) Rabbin meleklere: "Ben arzda (bedende) bir halife (Esmâ mertebesinin farkındalığıyla yaşayan şuur sahibi) meydana getireceğim" dedi. Onlar da: "Orada fesat çıkarıp kan döken birini mi meydana getireceksin; biz seni tespih (her an yeni hâle dönüşen isteğine kulluk ederek), hamdinle (bizde açığa çıkardığın varlığını değerlendirme hâliyle) kudsiyetini (her türlü eksiklikten berî oluşunu) dillendirmiyor muyuz?" dediler. (Buyurdu): "BEN sizin bilmediklerinizin Alîmiyim!.." Sonra Adem'e (Esmâ'nın programlanışı, Esmâ bileşiminin açığa çıkışıyla yoktan yaratılana) bütün Esmâ'yı (Esmâ ül Hüsnâ'sının anlamlarını açığa çıkarmayı ve kavramayı) talim etti (programladı). Sonra melâikeye: "Eğer dediğinizde ısrarlı iseniz bana (Adem'in) varlığındaki Esmâ'nın neler olduğunu anlatın" dedi. (Bunu algılayan melâike): "Subhaneke (her an yeni bir şey yaratıp bunlarla da asla kayıtlanmayan ve sınırlanmayansın)! Bizde açığa çıkarttığın ilimden başkasını bilmemiz asla mümkün değil! Şüphesiz ki sen, Mutlak İlim (Alîm) ve bunu bir sistem içinde (Hakîm) açığa çıkaransın!" (Hitap etti): "Yâ Adem (yoktan var olmuş, Esmâ ile hayat bulmuş) varlığındaki isimlerin hakikatinden onlara söz et." Adem onlara (varlığını oluşturan Allah) isimlerinin işaret ettiği mânâlardan haber verince (yani bu isimlerin özellikleri kendisinde açığa çıkınca); Allah onlara fark ettirdi: "Demedim mi size ben, muhakkak ki bilirim semâlar (şuur boyutu) ve arz (beden) boyutunun gaybını (açığa çıkmamış sırlarını, özelliklerini)... Ve ben bilirim gizlediklerinizi ve açıkladıklarınızı!"
HÜKÜM SÜRECİNE KADAR (İnsanların ölümle bâ's olacakları zamana kadar)
(İblis) dedi ki: "Ben daha hayırlıyım ondan; beni ateşten (radyasyon-yakan dalgalar-{aynı nâr = ateş kelimesi cehennemde yakan olarak da kullanılmakta. A.H.}) halk ettin, onu tıynden (hücresel bedenli) halk ettin" dedi. (Allah) buyurdu: "Çık oradan; çünkü sen racîmsin (hakikatinden uzak düşmüşsün)!"
(İblis) dedi ki: "Rabbim! (İnsanların ölümle) bâ's olacakları zamana kadar bana mühlet ver (kuvvelerimi kullanabileyim onlara karşı)." (Allah) buyurdu: "Muhakkak ki sen süre tanınanlardansın!"
(İblis) dedi ki: "İzzetine (karşı konulmaz gücüne) yemin ederim ki, onların hepsini şaşırtıp (kendilerini beden kabul ettirerek, bedenin zevkleri peşinde koşturarak; hakikatlerini oluşturan ruhun konusundan) saptıracağım." "Ancak onlardan ihlâsa erdirilmiş (hakikatlerini yaşattığın) kulların müstesna." (Allah) buyurdu: "Hakk'ı söyledin (ihlâslı kullarım konusunda); ben de gerçeği bildireyim:" "Andolsun ki cehennemi senden (olanlarla) ve onlardan sana tâbi olanlarla toptan dolduracağım." De ki: "Bildirdiklerim için sizden karşılık istemiyorum ve ben size asılsız iddialarla da gelmedim." "O, âlemler (insanlar) için bir hatırlatmadan başka değildir." "Onun ne olduğunu bir süre sonra (ölüm anında) elbette anlayacaksınız!"(Sâd/71-88)
İNSANLARA ÇEŞİTLİ YÖNLERDEN GELMESİ ÖNLERİNDEN GELİŞİ->(hırslarını tahrik ederek-benliklerini yücelterek hakikati inkâra sürükleyerek) ARKALARINDAN GELİŞİ->(gizli şirke yönelterek saptırıcı fikirlerle) SAĞLARINDAN GELİŞİ->(Allah’tan alıkoyacak hayırları ilham ederek) SOLLARINDAN GELİŞİ->(kötülükleri güzel-süslü göstererek) "Yemin ederim ki, (yudillü men yeşau=dilediğini saptırır; realitesince) beni sapıttırmanın sonucu olarak, onlara engel olmak için senin sırat-ı müstakimine oturacağım!" "Sonra andolsun ki, onlara önlerinden (hırslarını tahrik ederek-benliklerini yücelterek hakikati inkâra sürükleyerek), arkalarından (gizli şirke yönelterek-saptırıcı fikirlerle), sağlarından (senden alıkoyacak hayırları ilham ederek) ve sollarından (kötülükleri güzel-süslü göstererek) geleceğim... Onların çoğunluğunu, verdiklerini değerlendiren olarak bulamayacaksın!" Buyurdu: "Çık makamından; aşağılanmış ve (hakikatini yaşamaktan) uzaklaştırılmış olarak!.. Andolsun ki, onlardan kim sana tâbi olursa, kesinlikle bilin ki cehennemi topunuzla dolduracağım." (A’râf/16-18) SONRA DA ŞEYTAN, (“El Esmâ" ruhu olan-Mânâlar bütünü-"İnsanî Mânâ-yoktan var olmuş, Esmâ ile hayat bulmuş olan şuur varlığa) BEDENSELLİĞİNİ FARK ETTİRMEK İÇİN VESVESE VERDİ (Yaşadıkları Cennet yaşamı boyutundan kaydırdı!)
(Vehmini tahrik eden kendini beden kabul etme fikri), “EL ESM” RUHU OLAN ŞUUR VARLIKTA (“Âdem”de) ŞUURUN HAKİKATİNİ ÖRTER; VE ONU ŞUUR YAŞAMINDAN (El Esmâ özelliklerinin açığa çıktığı yaşamdan-algı dışı bir yaşam boyutundan-şuur boyutundaki melekî boyuttaki seyirden-Cennet’ten), BEDEN KABULÜ NOKTASINA(Beyin-beden kabulünün getirisi sınırlı-kayıtlı cehennemî bedensel yaşama) İNDİRİR. "Ey Adem! Sen ve eşin cenneti yaşam ortamı edinin... İkiniz de istediğiniz yerden yeyin... (Ancak) şu ağaca (bedene-bedenselliğe) yaklaşmayın... Nefsine zulmedenlerden olursunuz." Derken şeytan, bedenselliklerini fark ettirmek için onlara vesvese verdi... Dedi ki: "Rabbinizin sizi şu ağaçtan (bedenselliğinizi yaşamaktan) yasaklamasının sebebi sizin iki melek olarak (kuvveler boyutunda) sonsuz yaşamamanız içindir!" Ve onlara: "Kesinlikle ben sizin hayrınızı isteyenlerdenim" diye de yemin etti. Böylece onları (vehimlendirerek) aldattı (bedenselliği fark ettirdi)... O ikisi, o malûm ağaçtan, (seks-üreme sisteminden) tadınca, bedenselliklerini hisseder oldular! Cennet yapraklarından üzerlerine örtmeye başladılar (nefslerindeki çeşitli Esmâ kuvveleri ile bedensellik hissini örtmeye çalıştılar)... Rableri onlara nida etti: "Ben size şu ağacı (bedenselliği yaşamayı) yasaklamadım mı; ben size demedim mi, kesinlikle şeytan sizin için apaçık düşmandır?" (A’râf/19-22)
İNSANLAR HAKKINDAKİ ZANNI İMAN EDENLER DIŞINDAKİLER, İBLİS'E TÂBİ OLDULAR…
(Zâlimler) İBLİS VE NESLİNİ DOST EDİNENLERİN ATEŞ DIŞINDA GİDEBİLECEKLERİ BİR YOL YOKTU! Hani biz meleklere "Secde edin Adem'e" dedik de İblis hariç hepsi hemen secde ettiler! İblis CİNN (türünden)dendi; (bu nedenle) Rabbinin hükmüne (hakikat ilmi yoktu {Cin türünde hakikat ilmi ve kader sistemi bilgisi yoktur - RUH İNSAN CİN Kitabı. A.H.}) uymadı! O hâlde siz, beni bırakıp onu (iblis'i) ve neslini mi dostlar ediniyorsunuz? Hâlbuki onlar sizin düşmanınızdır! Zâlimler için ne kötü bir dost seçimi oldu! Ben onları (cinleri) Semâlar ve arzın yaratılmasına da, kendi yaratılmalarına da şahit tutmadım! İnsanları saptıranlar hiçbir zaman bana hizmet vermez! "Varsaydığınız ortaklarımı çağırın" diye seslenildiği süreçte, onları çağırırlar da, onlar kendilerine cevap vermezler... Biz onların aralarına aşılmaz bir engel koyduk. Suçlular ateşi gördüler de, artık onun içine kesin düşeceklerini bildiler... Ateş dışında gidebilecekleri bir yol yoktu! (Kehf/50-53) İNSANLARI SAPTIRMA ARACI (Gözü kullanır) “Dalâlet”, hidâyetin açığa çıkmaması hâlinin adıdır. “Dalâl ve dalâlet” doğru olan yoldan hataen veya kasden “sapmak”tır... Yani, doğru yol üzere iken, hata yapmak suretiyle veya kasdı mahsusa ile, yürüdüğü istikâmetten başka bir yöne yönelmektir “dalâl”... Şayet bir kişi gerçeği bulmuşken, o gerçek üzere iken, gerçekten ayrılmasına yolaçan fikri kabullenir ve o görüşe yönelirse, buna "dalâlete sapma" denir. İnsanı dalâlete sürükleyen, gözün kullanıcısı İblis'tir!. YAPTIRIM GÜCÜ “İBLİS”İN İHLÂSLI KULLAR ÜZERİNDE BİR GÜCÜ-YAPTIRIMI YOKTUR! (İblis) dedi ki: "Rabbim! Bende açığa çıkan Esmâ'n sonucu azdırman yüzünden, yemin ederim ki, arzda (bedenli yaşamlarında) onlara (suçları; Sünnetullah'a göre perdelilik oluşturan fiilleri) süsleyeceğim ve onları toptan azdıracağım." "Onlardan ihlâslandırılmış kulların müstesna!" Buyurdu ki: "İşte benim üzerime aldığım müstakim yol budur!" "Muhakkak ki Benim kullarım üzerinde senin bir sultan (gücün, yaptırımın) yoktur... Azgınlardan sana tâbi olanlar müstesna." "Muhakkak ki onların hepsinin vadolunan yeri Cehennem'dir."(Hicr/39-43) YAŞAM SÜRESİ İBLİS VE NESLİ İÇİN BİR SÜRE “ARZ”DA (beden boyutu şartlarında) YAŞAM VE BELLİ BİR SÜRE ORADAN YARARLANMA SÖZ KONUSUDUR Yüklə 1,92 Mb. Dostları ilə paylaş:
|