) Bu laflar teröristlere ve onların destekçilerine yöneliktir ve küçük bir azınlık dışında, “milletimizin kahir ekseriyetinin desteklediği açıklamalardır
2) Bu laflar teröristlere ve onların destekçilerine yöneliktir ve küçük bir azınlık dışında, “milletimizin kahir ekseriyetinin desteklediği açıklamalardır”.
3) Dört ayrı konuşmadaki ifadelerim bir bütün olarak alındığında, “ifade özgürlüğü kapsamında değerlendirilmelidir”.
***
İşte bu sonuncu husus fevkalade önemlidir, tarihe altın harflerle geçecektir ve bugün ülkemizin diktatörlüğe gittiği iftirasını utanmadan atanların çocuklarını da yarın yerin dibine geçirecektir inşallah.
Bu öneme binaen, çok sağlam kaynak gösterdik bu söylediğime: Anayasanın “düşünce ve kanaatleri açıklama ve yayma hakkı”ndan bahseden 26. maddesini verdik. Ayrıca ve daha önemlisi, AİHM’nin İngiltere ve İspanya davalarında aldığı kararlarda geçen, “İfade özgürlüğü … devlet için veya nüfusun bir bölümü için saldırgan, şok edici veya rahatsız edici bilgi ve düşünceler için de uygulanır” ifadesini zikrettik. Daha ne yapalım!
***
Ne mi yapalım? En İyi Müdafaa Hücumdur dedik ya, bakın ne yaptık! Bu karanlık profesör müsveddesinin dava dilekçesinde şöyle bir yer var:
“Davalı Erdoğan’ın çağrısı sonrasında hemen harekete geçenlerden biri de Sedat Peker’dir. Peker, internet sitesinden davacının da aralarında bulunduğu akademisyenlere yönelik tehditlerde bulunmuştur: ‘Oluk oluk kanlarınızı akıtacağız ve akan kanlarınızla duş alacağız’ ”.
Cevabımızın sonunda, benzer laflar eden Milletvekili Gürsel Tekin için cumhurbaşkanına hakaretten fezleke düzenlendiğini bir güzel hatırlattıktan sonra vurduk darbeyi inşallah: “Davacının dava dilekçesindeki benzer ithamları için yasal haklarımızı saklı tutuyoruz”. Son dört kelimenin de altını çizgiyle çizerek!
***
Ama iş burada kalmadı maalesef. Bu hainler varken kalır mı yav?
Bir kere, neymiş efendim, benim söylediklerim bütün imzacılara yönelikmiş ve bu herif de imzacılardan biriymiş, dava açarmış! Daha ne davalar açtı bu hain bizim devletimizin-milletimizin başına! 1984’de sözde Aydınlar Dilekçesi’ni imzalamak. 2004’te Azınlık Raporu’nu yazmak. 2005’te afedersin Ermenilerden Özür kampanyası. 2008’de yine afedersin Ermeni Konferansı. Tabii ki bu bilgiler dava münasebetiyle yargı mercilerinin dikkatine bir biçimde sunulacaktır inşallah!
