«ALİ-İmran» surəSİ

AYƏ 146:

﴿ وَكَأَيِّن مِّن نَّبِيٍّ قَاتَلَ مَعَهُ رِبِّيُّونَ كَثِيرٌ فَمَا وَهَنُواْ لِمَا أَصَابَهُمْ فِي سَبِيلِ اللّهِ وَمَا ضَعُفُواْ وَمَا اسْتَكَانُواْ وَاللّهُ يُحِبُّ الصَّابِرِينَ ﴾

TƏRCÜMƏ:

«Nə çox peyğəmbərlər ki, onlarla birlikdə çoxlu ilahi şəxsiyyətlər vuruşmuşlar. Beləliklə onlar Allah yolunda düçar olduqları şey müqabilində süstləşərək zəifləmədilər və əyilərək təslim olmadılar. Allah səbirliləri sevir.»

TƏFSİR:

SABİQ MÜCAHİDLƏR

«Ühüd» müharibəsi ilə əlaqədar baş verən hadisələrin ardınca keçmiş peyğəmbərlərin köməkçilərinin və mücahidlərin şücaət, iman və müqavimətlərinə işarə edilir, müsəlmanları şücaət, rəşadət, fədakarlıq və dözümlülüyə təşviq edir. Bununla yanaşı «Ühüd» döyüş meydanından qaçanları məzəmmət edərək buyurur: Çoxlu peyğəmbərlər olmuşdur ki, Allaha pərəstiş edən mübarizlər onların köməkçiləri cərgəsində olmuşdur, onlar heç vaxt Allah yolunda onlara vurulan ağır yara və dəyən xəsarətlərdən süstləşməmiş, zəiflik göstərməmiş, kafirlər qarşısında təslim olmamışlar.

Aydındır ki, Allah da belə şəxsləri sevir. Çünki onlar müqavimətdən əl çəkmirdilər.

AYƏ 147:

﴿ وَمَا كَانَ قَوْلَهُمْ إِلاَّ أَن قَالُواْ ربَّنَا اغْفِرْ لَنَا ذُنُوبَنَا وَإِسْرَافَنَا فِي أَمْرِنَا وَثَبِّتْ أَقْدَامَنَا وانصُرْنَا عَلَى الْقَوْمِ الْكَافِرِينَ ﴾

TƏRCÜMƏ:

«(Döyüşün şiddətli anlarında) onların dedikləri söz yalnız bu idi ki: “Ey Rəbbimiz! Bizim günahlarımızı və işimizdəki israfçılığımızı bağışla, qədəmlərimizi möhkəmləndir və bizə kafir dəstəyə qarşı kömək et.”»

TƏFSİR:

Onlar düşmən qarşısında ehtimal verilən bəzi hallarda səhvə, süstlüyə, yaxud satqınlığa düçar olduqları zaman meydandan qaçmaq, yaxud kafirlərə təslim olmaq, yaxud da dindən çıxıb kafirliyə yönəlmək fikrinə düşmək əvəzinə, Allah dərgahına üz gətirib deyirdilər: «Pərvərdigara, bizim günahlarımızı bağışla, işlərimizdə etdiyimiz israflarmızı güzəştə get, bizim addımlarımızı möhkəmləndir və bizi kafirlərə qalib et.»

AYƏ 148:

﴿ فَآتَاهُمُ اللّهُ ثَوَابَ الدُّنْيَا وَحُسْنَ ثَوَابِ الآخِرَةِ وَاللّهُ يُحِبُّ الْمُحْسِنِينَ ﴾

TƏRCÜMƏ:

«Beləliklə, Allah onlara bu dünyanın mükafatını və axirətin gözəl mükafatını əta etdi. Allah yaxşılıq edənləri sevir.»

TƏFSİR:

Ayənin axırında onlar yaxşı əməl sahiblərindən hesab edilərək buyurulur: Allah ehsan sahiblərini, yaxşı əməl edənləri sevir.

AYƏ 149:

﴿ يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوَاْ إِن تُطِيعُواْ الَّذِينَ كَفَرُواْ يَرُدُّوكُمْ عَلَى أَعْقَابِكُمْ فَتَنقَلِبُواْ خَاسِرِينَ ﴾

TƏRCÜMƏ:

«Ey iman gətirənlər, əgər kafirlərə itaət etsəniz, sizi geriyə (cahiliyyət dövrünün küfr və nadanlığına) qaytararlar, beləliklə də ziyana uğrayarsınız.»

TƏFSİR:

TƏKRAR XƏBƏRDARLIQLAR

«Ühüd» müharibəsi sona çatdıqdan sonra İslam düşmənləri bir sıra zəhərli təbliğatlarla, «nəsihət» və «ürəyiyananlıq» adı ilə müsəlmanların arasına təfriqə və ikitirəlik toxumu səpir və onları qorxudurdular. Yuxarıdakı ayə nazil olaraq onları bu işdən çəkindirdi və buyurdu: Ey iman gətirənlər, əgər kafirlərə tabe olsanız, sizi əvvəlki vəziyyətinizə – İslam təbliğatı sayəsində iftixarlı maddi-mənəvi təkamül yolunu keçdikdən sonra ilkin fəsada, küfr nöqtəsinə qaytarılarsınız. Belə olan halda ən böyük ziyan və xəsarətə düçar olarsınız.

Bundan da böyük xəsarət ola bilərmi ki, insan İslamı küfrlə, səadəti bədbəxtliklə, həqiqəti batillə dəyişsin?!

AYƏ 150:

﴿ بَلِ اللّهُ مَوْلاَكُمْ وَهُوَ خَيْرُ النَّاصِرِينَ ﴾

TƏRCÜMƏ:

«(Onlar sizə kömək edən və həmçinin itaətə layiq deyildirlər,) əksinə sizin yardımçınız Allahdır və O, kömək edənlərin ən yaxşısıdır.»

TƏFSİR:

Bu ayədə təkidlə buyurulur ki, Allah sizin rəhbər və himayədarınızdır. O ən yaxşı köməkçidir. Elə bir köməkçidir ki, heç vaxt məğlub edilməz, heç bir qüdrət Onun qüdrəti müqabilində dayana bilməz. Halbuki, digər köməkçilərin məğlub olmaları, yaxud məhv olmaları mümkündür.