Ali-Muhammedin sirleri indd

Həsən Bəsrinin nifaqını gizlətmək üçün söylədiyi yalanlar
Aban deyir: “Bu iki hədisi bizə nəql etdiyi vaxt onunla yalnız idik, camaat 
artıq getdi. Yalnız mən və Əbu Xəlifə qalmışdıq. Mən gecəni onun yanında 
keçirdim.
Həsən həmin gecə dedi: “Əgər camaatın Peyğəmbərdən (s) nəql etdikləri 
rəvayət olmasaydı, Əlidən (ə) və şiələrindən başqa bütün ümmətin Peyğəmbərin 
(s) vəfatından bəri həlak olduğunu zənn edəcəkdim”.
Dedim: “Ya Əbu Səid! Yaşlı səhabə və Səhhakın oğlu da?” Dedi: “Bəli”.
Dedim: “Ey Əbu Səid, o hansı rəvayətdir?” Dedi: “Hüzeyfənin söylədiyidir: 
“Bir qövm nicat tapar və onların ardından gələnlər həlak olarlar”. Deyildi: “Ey 
Hüzeyfə, bu necə ola bilər?” Dedi: “Öndə olan bir dəstə dinə yeni şeylər gətirər 
və öndə olmayanlar da onların bu yeniliklərinə tabe olarlar. Onlar öndərləri 
vasitəsilə xilas olarlar və onlara tabe olanlar isə dinə gətirdikləri yenilikləri 
səbəbilə məhvə düçar olarlar”.
1
Və yenə Hatib ibn Əbu Bəltənin qətli üçün 
Səhhakın oğlu Peyğəmbərdən (s) icazə istədikdə buyurduğu söz: “Sən nə 
bilirsən, ey Ömər? Bəlkə də Allah Bədr əhlindən olan bu dəstə insana nəzər 
salıb və mələklərini şahid tutaraq buyurub: “Həqiqətən Mən onları bağışladım. 
Nə istəyərlərsə etsinlər”. Həmçinin Cabir ibn Abdullah Ənsarinin nəql etdiyi 
bu hədis: “Peyğəmbər (s) (yaxşı və pis şeylərə) səbəb olan iki şeyi qeyd etdi. 
Dedilər: “Ya Peyğəmbər! Bunlarla nəyi nəzərdə tutursan?” Peyğəmbər (s) bu-
yurdu: “Hər kim Allahın hüzuruna Ona heç bir şeyi şərik qoşmadan çıxarsa, 
Cənnətə girər və kim də Allahla Ona şərik qoşduğu halda görüşərsə, oda daxil 
olar”. Mənim Əbu Bəkr, Ömər, Osman, Təlhə və Zübeyrin nicat tapması və 
salamata qovuşması üçün bu rəvayətlərdən başqa bir ümidim yoxdur”.
da məndəndir”. Cəbrayıl dedi: “Mən də sizdənəm”.
Həmçinin “Bihar”da (c.20, s.72) İbn Məsuddan nəql olunan rəvayətdə deyilir: “Ühüd günün 
ordu (Peyğəmbərin (s) ətrafından) dağıldı, yalnız Əlidən başqa. (Öz-özümə) dedim: “Əlinin 
(ə) mətanəti insanda heyrət doğurur!” Peyğəmbər (s) buyurdu: “Sənin heyrətləndiyin kimi 
mələklər də heyrətlənirlər. Məgər bilmirsən ki, Cəbrayıl həmin gün səmada dayanıb belə nida 
edirdi: “Zülfi qardan yaxşı qılınc, Əlidən yaxşı gənc yoxdur!”
“Bihar”da (c.20, s.69) Əmirə-möminin (ə) Şura günü dedi: “Allahı sizə şahid tuturam! Ara-
nızda elə bir şəxs varmı ki, Ühüd günündə məndən savayı hamının qaçdığı vaxt mələklər 
onunla birgə dayansın?!” Dedilər: “Xeyr!”.
1
Həsən Bəsrinin istinad etdiyi bu hədisin uydurma olduğuna şübhə yoxdur. O, bununla öz 
nifaqını gizlətmək istəyir.

---

Ali-Muhəmmədin sirləri
241
Dedim: “Əgər bu iş (xəlifəlik) Allah və Peyğəmbəri (s) tərəfi ndən yalnız 
Əliyə məxsus idisə, o zaman o ikisinin dinə gətirdiyi yeniliklərin Osman, Təlhə 
və Zübeyrin dinə gətirdikləri bidətlər kimi olduğunu qəbul edirsənmi?”
Dedi: “Ey səfeh, Əgər ona məxsus idisə demə! Allaha and olsun ki, 
(xəlifəlik) onların deyil, elə Əlinin idi. O dörd xüsusiyyət sahib olduğu hal-
da, onlara məxsus olması necə düşünülə bilər?! Bir çox səhabə mənə bunları 
Peyğəmbərdən (s) nəql edib”.
Dedim: “Bu dörd xüsusiyyət hansılardır?”
Dedi: “Peyğəmbərin (s) Qədir Xumda Əlini öz yerinə xəlifə təyin etməsi və 
söylədiyi sözlər. Yenə də, Peyğəmbərin (s) Təbuk savaşında söylədiyi bu söz: 
“(Ya Əli), sənin mənə nisbətin – peyğəmbərlik istisna olmaqla - Harunun Musaya 
nisbətidir”. Əgər peyğəmbərlikdən başqa bir şey olsaydı, Peyğəmbər (s) mütləq 
onu da istisna edərdi. Biz də bilirik ki, peyğəmbərliklə xəlifəlik ayrı-ayrı şeylərdir.
Eləcə də, Peyğəmbərin (s) söylədikdən sonra evinə girib vəfat edənə qədər 
bir daha çölə çıxmadığı bu xütbəsi: “Ey insanlar! Aranızda iki əmanət qoyu-
ram. Onlardan yapışdığınız müddətdə əsla yoldan azmayacaqsınız. Bunlar Al-
lahın kitabı və Əhli-Beytimdir. Lətif və hər şeydən xəbərdar olan (Allah) mənə 
bu ikisinin hovuzun başında mənimlə görüşənə qədər bir-birlərindən ayrılma-
yacaqlarını vəd verib. Onlar bu ikisi kimidir (işarə barmaqlarını birləşdirdi), bu 
ikisi kimi deyillər (orta və işarə barmağını birləşdirdi). Çünki bu ikisindən biri 
digərindən öndədir. Bu ikisinə yapışın ki, yoldan azmayasınız və dönməyəsiniz. 
Onlardan önə keçməyin, həlak olarsınız və onlara bir şey öyrətməyə çalışma-
yın, çünki onlar sizdən daha elmlidirlər”.
Həmçinin Peyğəmbər (s) Əbu Bəkr və Ömərə Əliyə (ə) “Möminlərin əmiri” 
deyib salam vermələrini əmr etmişdir.
Ey Əbdul-Qeysin qardaşı,
1
ömrümə and olsun ki, əgər dinə gətirdikləri 
yenilikləri bizlərə aşkar olacaq həddə çatmış olan Osman, Təlhə və Zübeyr 
üçün Allahdan bağışlanma diləmək bizə caizdirsə
2
, bu zaman o ikisi
3
üçün də 
bağışlanma diləməyimiz caizdir.
Təlhə və Zübeyrə gəlincə, o ikisi öz istəklərilə və məcbur edilmədən Əliyə 
(ə) beyət etdilər və mən buna şahid idim. Sonra beyətlərini pozub dünya sev-
gisi və səltənət ehtirasına görə Allahın tökülməsini haram etdiyi qanı axıtdılar. 
Allahın nəzərində şirkdən sonra heç bir günah Allahın haram etdiyi qanın axı-
dılmasından daha böyük deyil.
1
Xitab Aban ibn Əbu Əyyaşadır.
2
Caiz – icazəli.
3
Əbu Bəkr və Ömər üçün.

---

242
Suleym ibn Qeys Hilali
Osmana gəlincə, axmaqları özünə yaxınlaşdırdı, Allaha təqvalıları uzaq-
laşdırdı, Peyğəmbərin (s) qovduğu kəslərə pənah verdi, Əbu Zərr və bir dəstə 
xeyirxah insanları sürgün elədi, Beytul-malı zənginlərin arasında bölüşdürdü 
və Allahın nazil etdiyindən başqa hər şeylə hökm verdi. Onun dinə gətirdiyi 
yeniliklər sayıla bilməyəcək qədər çox və böyükdür. Onların ən böyüyü Allahın 
kitablarını yandırmasıdır. Ən dözülməzi və iyrənci isə Minada Peyğəmbərin (s) 
sünnəsinin əksinə olaraq qıldığı dörd rükətli namazdır”.
Dedim: “Allah sənə xeyir bəxş eləsin! Bəs bun Osmana rəhmət oxumağın 
və onu üstün bilməyin nədir?”
Dedi: “Mən bunu onun tağut, zorba və zalım dostları – Həccac və ondan 
əvvəl İbn Ziyad ilə atasının eşitməsi üçün edirəm. Məgər bilmirsən ki, onlar 
Osmana nifrət etməkdə, Əliyə (ə) və Əhli-Beytinə məhəbbət bəsləməkdə itti-
ham etdikləri hər kəsi sürgün edir, kəsir və öldürürlər?!” Peyğəmbər (s) buyu-
rub: “Mömin özünü alçaltmaz”. Dedim: “Özünü alçaltmaq necə olur?” Dedi: 
“(İnsanın) özünü gücünün çatmadığı və dözə bilməyəcəyi bir bəlaya mübtəla 
edər. Osman öldürüldüyü gün Əlinin (ə) Peyğəmbərdən (s) belə nəql etdiyi-
ni eşitdim: “Təqiyyə Allahın dinindəndir. Təqiyyəsi olmayanın dini də yox-
dur. Allaha and olsun, təqiyyə olmasaydı İblis dövlətində Allaha ibadət etmək 
mümkün olmazdı”. Bir nəfər soruşdu: “İblis dövləti nədir?” Əli (s) buyurdu: 
“Nə vaxt zəlalət imamı insanlara rəhbər olsa, o İblisin Adəm övladı üzərində 
qurduğu dövlətdir. Nə vaxt hidayət imamı camaata rəhbər olsa, bu da Adəm 
övladının İblis üzərinə qurduğu dövlətdir”.
Sonra yavaş səslə Əmmara və Məhəmməd ibn Əbu Bəkrə bunları söylədi 
və mən də eşitdim: “Peyğəmbəriniz (s) vəfat etdiyi gündən bəri məni tərk et-
diyiniz və məndən başqasına tabe olduğunuz üçün iblisin dövlətində idiniz”.