210 Suleym ibn Qeys Hilali HƏDİS 45
Peyğəmbərin (s) Əli (ə) və İmamlar (ə) haqqında sözləri Aban Süleymdən Salmanın belə dediyini nəql edir: “Qüreyş bir məclisdə
yığışdıqda Əhli-Beytdən birini gördükləri vaxt söhbəti saxlayardılar. Bir dəfə
məclislərində onlardan biri dedi: “Məhəmmədin öz Əhli-Beyti arasında misalı
yalnız zibillikdə böyüyən xurma ağacının misalı kimidir!”
Bu söz Peyğəmbərə (s) çatdı və eşitdiyi sözdən qəzəbləndi. Evdən çıxdı
və camaat toplanana qədər gedib minbərin üzərinə oturdu. Sonra qalxıb Allaha
həmd və səna söləyib dedi: “Ey insanlar! Mən kiməm?” Dedilər: “Sən Allahın
Peyğəmbərisən!”
Peyğəmbər (s) buyurdu: “Mən Allahın Peyğəmbəriyəm! Mən Muhəmməd
ibn Abdullah ibn Əbdül-müttəlib ibn Haşiməm”. Sonra Nizara
1
çatana qədər
nəsil şəcərəsini saydı.
Əhli-Beytin (ə) yaradılışı və nəsəbləri Sonra buyurdu: “Bilin və agah olun ki, mən və Əhli-Beytim bir nur idik,
Allah Adəmi yaratmazdan iki min il əvvəl qarşısında hərəkət edirdik (Allaha
təqdis deyirdik). Bu nur təsbih dedikcə mələklərdə onu təkrarlamaqla Allaha
təsbih deyirdilər.
Adəmi yaratdıqda bu nuru onun sülbünə yerləşdirdi. Sonra Adəmin sülbündə
onu yer üzünə göndərdi. Onu Nuhun sülbündə dənizdə daşıdı, sonra İbrahimin
sülbündə atəşə atdı. Sonra bizi alicənablıq cəhətdən ən üstün mədənlərdən,
yetişmə baxımından ən seçmə yerlərdən, analar və atalardan dünyaya gətirənə
qədər ən seçmə və şərəfl i sülblərdə daşıdı. Belə ki, onlardan heç biri əsla zina
edərək bir-birinə yaxınlaşmadılar.
Bilin və agah olun ki, biz Əbdül-müttəlib övladları cənnət əhlinin ağaları-
yıq: Mən, Əli, Həmzə, Həsən, Hüseyn, Fatimə və Mehdi!
1
Bu kitabın 14-cü hədisində Peyğəmbərin (s) nəsil nəsəbinə bax.
