«Ah-nalənin mükafatı»
Bir müddət “Firdovs”un imam cüməsi olmuş, hal-hazırda Müqəddəs Məşhəd şəhərində İmam Rzanın hərəminin salonlarından birində axşam namazlarına imamlıq edən cənab Hacı Əlizadə deyirdi:
Şeyx Müctəba Qəzvini Firdovsda olduğu illərdə Məşhədə quraqlıq gəldi. Əkinçilik və heyvandarlıqla məşğul olan ətraf kəndlərin əhalisi su qıtlığından əziyyət çəkir, əkinləri, heyvanları tələf olurdu.
Biyabanlar qurumuş, arxlar və çeşmələrdə su azalmışdı. Xülasə camaat vəziyyəti belə görüb Şeyx Müctəbanın yanına gedib xahiş edirlər ki, istisqa namazı qılsın.
Çoxlu isrardan sonra şeyx Müctəba deyir ki, mən gərək üç gün otuc tutam, üçüncü günü hamı birlikdə gedib istisqa namazı qılarıq. Üç gün oruc tutandan sonra, üçüncü günün axırı şəhərdən kənarda bir təpənin üstünə çıxıb istisqa namazı qılırlar. Namazdan sonra hamı günahlarına istiğfar edib duaya məşğul olur.
Şeyx Müctəba dua edə-edə göz yaşı axıdır, ah-nalə çəkirdi, camaat da gözüyaşlı amin deyə-deyə şeyxin duasına qulaq asırdılar. Hamının gözü asimana zillənmişdi.
Dua qurtarar-qurtarmaz Allahın rəhmət buludları göydə görsənməyə başladı. Çox keçmədi yağışın ilk damcıları camaatın yanaqlarına düşüb göz yaşlarına qarışaraq süzülməyə başladı. Bu dəfə camaat sevincdən ağlayır, Allaha həmd və şükür edirdi. Yağış get-gedə şiddətləndi, quru torpaq tez bir zamanda palçığa döndü; belə ki, camaat çətinliklə gilin, palçığın içindən keçib özlərini zorla evlərinə çatdırırlar. 1
Dostları ilə paylaş: | 
